ظهور ارزهای دیجیتال در منطقه خاورمیانه و آسیا

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی مزایای ذاتی در تراکنش‌های مالی از جمله شفافیت و امنیت بیشتر ارائه می‌دهند که این امر به کاهش تقلب و پولشویی کمک می‌کند.
سایت تحلیلی عرب‌نیوز مقاله‌ای با قلم «احتشام شهید» با عنوان «ظهور ارزهای دیجیتال در منطقه خاورمیانه و آسیا» منتشر کرده است. ترجمه متن مقاله در ادامه می‌آید.
ارزهای دیجیتال به عنوان چراغ امیدی در رویای غالباً دست‌نیافتنی امور مالی به‌ویژه در آسیا و خاورمیانه در حال ظهور هستند. آخرین تحول در این زمینه به شکل ارزهای دیجیتال بانک مرکزی است که در آستانه استفاده جهت پرداخت‌های فرامرزی هستند. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی با ارائه راه‌حل‌های مالی کارآمدتر و فراگیرتر، می‌توانند چشم‌انداز مالی را تغییر دهند و فرصت‌های جدیدی را در مناطقی ایجاد کنند که سیستم‌های بانکداری سنتی در این مناطق فعال نبوده است. با این حال، آنها برای دستیابی به پتانسیل کامل خود باید به ناکارآمدی‌های ذاتی سیستم پرداخت رسیدگی کنند.
برای افراد ناآشنا، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی که عموما به عنوان CBDC شناخته می‌شوند، اشکال دیجیتالی ارزهای رسمی هستند که توسط بانک‌های مرکزی کشورها صادر و تنظیم می‌شوند. برای درک نحوه عملکرد آنها، به یک کیف‌پول دیجیتال در تلفن هوشمند یا در برنامه بانکداری تلفن همراه خود فکر کنید. به جای نگه داشتن ارز دیجیتال پیش‌فرض بانک‌تان، کیف پول شما می‌تواند ارز دیجیتال بانک مرکزی را نیز در خود جای دهد که می‌تواند برای پرداخت برای کالاها و خدمات، انتقال پول به دیگران یا پس‌انداز، درست مانند پول نقد فیزیکی استفاده شود.
با قضاوت در مورد تعداد روزافزون کشورهایی که در حال بررسی اجرای ارزهای دیجیتال بانک مرکزی هستند، آنها به معنای واقعی کلمه در حال کسب ارز هستند. صندوق بین‌المللی پول اخیرا گزارش داد که ۱۳۰کشور که مجموعا ۹۸درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می‌دهند، در حال بررسی معرفی ارزهای دیجیتال بانک مرکزی هستند. نظرسنجی انجام‌شده توسط تیم‌های کشوری صندوق بین‌المللی پول نشان داد که از ۳۱اقتصاد در خاورمیانه و آسیای مرکزی، ۱۹اقتصاد این امکان را در نظر گرفته یا فعالانه در حال بررسی هستند.
یکی از مهم‌ترین مزایای ارزهای دیجیتال پتانسیل آنها برای گسترش دسترسی به خدمات مالی است. در بسیاری از بخش‌های آسیا و خاورمیانه، بخش‌های بزرگی از جمعیت اغلب به دلیل فقدان زیرساخت‌های فیزیکی بانکی یا الزامات شناسایی دقیق، بدون بانک یا فاقد بانک هستند. ارزهای دیجیتال که با استفاده از تلفن همراه و اینترنت قابل دسترسی هستند، راه‌حلی مناسب برای این امر ارائه می‌دهند. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی با ارائه توانایی دور زدن موانع سنتی بانکداری به افراد بیشتری کمک می‌کنند در سیستم مالی شرکت کنند و این امر پس‌انداز، سرمایه‌گذاری و انجام معاملات را برای آنها آسان‌تر می‌کند.
علاوه‌بر این، ارزهای دیجیتال می‌توانند زمان تراکنش سریع‌تری را نسبت به سیستم‌های بانکداری سنتی تسهیل کنند. این کارایی می‌تواند به افراد و کسب‌و‌کارها کمک کند تا امور مالی خود را به طور موثرتر و با تاخیر کمتری مدیریت کنند. ارزهای دیجیتال همچنین می‌توانند جایگزین ایمن‌تر و مطمئن‌تری را در اقتصادهایی که هنوز به شدت به پول نقد وابسته هستند ارائه دهند. آنها خطرات مربوط به حمل و نگهداری پول نقد را به‌ویژه در مناطق با سابقه بالای جرم و جنایت کاهش می‌دهند. هزینه بالای تراکنش‌های مالی مانعی برای بسیاری از مردم در این مناطق است. سیستم‌های بانکداری سنتی و خدمات حواله اغلب کارمزدهای سنگینی را تحمیل می‌کنند که می‌تواند برای افرادی که درآمد پایینی دارند بازدارنده باشد. ارزهای دیجیتال این هزینه‌ها را به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهند. کاهش کارمزد تراکنش‌ها، از جمله برای حواله‌های بین‌مرزی به این معنی است که ارزهای دیجیتال، انتقال پول را در داخل و خارج از کشور مقرون‌به‌صرفه‌تر می‌کنند.
این به‌ویژه برای کارگران مهاجر در خاورمیانه مفید است، بسیاری از آنها برای خانواده‌های خود در آسیا پول می‌فرستند. به عبارت دیگر کارمزدهای تراکنش کمتر، خدمات مالی بیشتر را برای افراد بیشتری فراهم می‌کند. ارزهای دیجیتال همچنین کارایی و سرعت تراکنش‌های مالی را افزایش می‌دهند.
فرآیندهای بانکداری سنتی می‌تواند کند و دست‌و‌پاگیر باشد، به ویژه برای نقل و انتقالات بین‌المللی که به چندین واسطه نیاز دارد.
ارزهای دیجیتال می‌توانند تراکنش‌های فوری را تسهیل کنند، زمان انتظار را کاهش دهند و به‌طور کلی تجربه کاربر را بهبود بخشند. این فوریت برای مشاغل و افرادی که برای مدیریت امور مالی و حفظ عملیات خود به پرداخت‌های به‌موقع متکی هستند بسیار مهم است.
بانک‌های مرکزی همچنین در حال بررسی پتانسیل ارزهای دیجیتال برای تقویت سیاست پولی، بهبود سیستم‌های پرداخت و کاهش اتکا به پول نقد هستند. چنین طرح‌هایی در کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس با هدف مدرن‌سازی سیستم‌های مالی و گسترش دامنه دسترسی آنها به جمعیت‌های محروم است. در حالی که مزایا واضح و گسترده است، پذیرش ارزهای دیجیتال به دلیل سطوح پایین سواد دیجیتالی و مالی، دسترسی محدود به اینترنت در مناطق دورافتاده و عدم قطعیت‌های نظارتی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.
بنابراین، دولت‌ها و موسسات مالی باید در آموزش و زیرساخت سرمایه‌گذاری کنند تا اطمینان حاصل شود که مزایا به طور کامل قابل تحقق است.
علاوه بر این چارچوب‌های نظارتی قوی برای محافظت از کاربران و حفظ ثبات اقتصادی در بلندمدت ضروری است. ارزهای دیجیتال پتانسیل افزایش شمول مالی در آسیا و خاورمیانه، ارائه راه‌حل برای موانع طولانی‌مدت و ایجاد فرصت‌های جدید برای مشارکت اقتصادی را دارند. با در دسترس‌تر کردن، مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن و کارآمد کردن خدمات مالی، ارزهای دیجیتال می‌توانند نقشی اساسی در تغییر چشم‌انداز اقتصادی این مناطق ایفا کنند.
با استقبال بیشتر دولت‌ها، کسب‌وکارها و افراد از این انقلاب دیجیتال، پتانسیل برای آینده‌ای فراگیرتر و مرفه‌تر به‌طور فزاینده‌ای قابل دستیابی می‌شود. با این حال تلاش‌ها برای تحقق این پتانسیل مستلزم پرداختن به چالش‌های فنی، نظارتی و آموزشی متعدد است تا اطمینان حاصل شود که ارزهای دیجیتال می‌توانند به‌طور موثر و ایمن در سیستم مالی جهانی ادغام شوند.
در میان موانع ذاتی مانند سواد پایین دیجیتال و مالی، بی‌اعتمادی به موسسات مالی و ثروت محدود، پذیرش ارز دیجیتال بانک مرکزی ممکن است محدود شود و تنها مزایای حداقلی را به همراه داشته باشد. بنابراین هر کشوری باید فرصت‌ها را در کنار چالش‌های مرتبط با آن بسنجید.