29 - 06 - 2020
سیاستهای مالی خدایان زر و زور
مجتبی صدریا- میزهای چسبیده به هم یک رستورانی که فقط صبحانه سرو میکنند و در یکی از میادین معروف تهران قرار دارد که املتهایش را فقط در شمال فرانسه میتوان خورد باعث شد که با میز کناریمان که خانم و آقای هندی بودند صحبت آغاز کنیم. مردی با نگاهی بسیار تیزبین و همسرش که با مهربانی مواظب وی بود جزو دیپلماتهای هندی در تهران بودند.
صحبت این آقا خیلی دیپلماتیک نبود، بعد از صحبتهای کوتاهی که موجبات آشنایی شد گفت: «مشکلات ایران و هند شباهتهای زیادی دارند و جالب اینجاست که هر دو تحت فشارهای صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی مجبور هستند سیاستهای اقتصادی نئولیبرالی را به اجرا گذارند که نه خواست خودشان است و نه مورد پذیرش هریک از این جوامع. دولت هند نیز در سال ۲۰۲۰ مجبور شده است از طریق فروش سهام یا خصوصیسازی ۳۰ میلیارد دلاری که کسر بودجه فعلیاش است و علت اساسی آن کُند شدن زندگی اقتصادی در جامعه است را جبران کند. البته این را هم بگویم که فکر میکنم اپوزیسیون در هندوستان با این برنامه موافقت نکند و بخش خصوصی نیز با برخورد دوگانهاش آنجایی که بهرهمند از تواناییهای مالی جدید دولت میشود همراهی کند.» ولی آنجایی که برنامههای دولت بتواند منجر به فشارهایی به بخش خصوصی شود مقاومت نماید. در نظر بگیریم که کسری بودجه امسال دولت ۸/۳ درصد تولید ناخالص ملی است. این میزان کسری بودجه با پیشبینی ۵/۳ درصد که تا ماه آوریل داشتیم فشار جدیدی به دولت وارد میکند، به خصوص اگر در نظر بگیریم که کسری بودجه واقعی نزدیک به ۵/۴ درصد جیدیپی است. حالا بهتر میشود درک کرد چرا دولت میخواهد هواپیماهای ایرایندیا را بفروشد یا سهام شرکت بیمه زندگی هند را با عجله در بورس ارائه دهد. ولی این ابتکارات یقینا مقاومت برخواهند انگیخت؛ هم از جانب احزاب اپوزیسیون و هم از درون حزب آقای نارندرا مودی (نخستوزیر). یک راهحل دیگری هم که سیاستگذاران دهلینو در فکر عملی کردن آن هستند مالیات بردرآمد است که از ثروتمندان بزرگ هند که هم در داخل و هم در خارج از کشور با فعالیتهایشان درآمدسازی میکنند.
از طریق محاسبه درآمد کل آنها مالیات دریافت کنند. وقتی صحبتش به اینجا رسید به وی گفتم: «تنها بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول نیستند که چنین پیشنهاداتی را میدهند، اتاق تفکرهایی که عمدتا در واشنگتن هستند نظیر اتاق فکر جنوب آسیا یا اتاق فکر یورازی یا پژوهشگاههایی وابسته به بانکهای اچدیافسی همه به بهانه مخالفت با اختلافات طبقاتی رشدیابنده سیاستهای مالی ضد آن بخش از سرمایهداری مثلا هند را که میتواند توانایی یک اقتصاد مستقل را شکل دهد تضعیف نمایند این همسوییها بین نهادهای چندجانبه بینالمللی و اتاقهای واشنگتن مرکز، مساله جدی و بزرگی است که باید به آن اندیشید و چاره یافت.»
ماشین سفارت که از مدتی پیش در خیابان منتظرشان بود برای چندین بار با ادب بوق زد و این دوستان تازهآشنا خداحافظی کردند. وقتی میرفتند به هم قول ملاقات مجدد دادیم و وقتی رفتند به این فکر میکردم برای مردم عادی دنیا از برزیل تا هند کدام خطرناکتر است؟ هیاهوی زیاد تحریمها یا صدای آرام کارشناسان و متخصصانی که وظیفه دارند اهداف آن تحریمها را در اتاقهایشان تنظیم کنند.
[email protected]
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد