14 - 11 - 2019
سالروز تاسیس رادیو ایران
پنجم اردیبهشت ۱۳۱۹ (۲۵ آوریل ۱۹۴۰) رادیو تهران در محل بیسیم پهلوی (باغ بیسیم- خیابان شمیران- چهارراه سیدخندان و در آن زمان خارج از تهران) و با استفاده از دو فرستنده ۲۰ کیلوواتی و دو کیلوواتی موجود ویژه ارسال تلگرام آغاز به کار کرد و سه بار در شبانهروز به فاصله هشت ساعت از هم، اخبار داخله و خارجه و تفسیرهای مربوط را پخش میکرد. از آنجا که نوار ضبط صوت ساخته نشده بود برنامههای رادیو تهران از موسیقی تا گفتار و نمایش به صورت زنده پخش میشد و ابتکاری بود نه اقتباس از کشورهای دیگر. اعضای ارکستر عمدتا درجهداران موزیک ارتش بودند. اخبار در شهر و در سازمان خبرگزاری پارس (جنب ساختمان وزارت امور خارجه) در دو نسخه تهیه و به دو موتورسیکلتسوار جداگانه داده میشد تا اگر فرضا یکی از آنان ضمن راه (تهران به بیسیم پهلوی) دچار حادثه غیرمترقبه شود، دیگری به موقع اخبار را به دست گویندگان برساند. خبرگزاری پارس که در تابستان ۱۹۳۴ (۱۳۱۳ هجری خورشیدی) طبق الگوی خبرگزاری آناتولی (ترکیه) تاسیس شده و وابسته به وزارت امور خارجه بود بعدا به سازمان انتشارات و تبلیغات کشور (وزارت ارشاد فعلی) که رادیو یکی از موسسات آن بود ضمیمه شد. رشد و پیشرفت رادیو ایران و خبرگزاری پارس در زمان مدیریت و وزارت نصرتالله معینیان روزنامهنگار معروف صورت گرفت.
در اجرای یک قانون مصوب، رادیوها و تلویزیون غیردولتی از سال ۱۳۵۰ (۱۹۷۱) به تلویزیون ملی ملحق و سازمان ملی رادیو تلویزیون (صداوسیمای ایران) به وجود آمد و خود، به تاسیس خبرگزاری مستقل دست زد که بعدا واحد مرکزی خبر نام گرفت و بیشتر سازمانهای رادیو از میدان ارک به خیابان جامجم منتقل شد.
قرار بود هر برنامه سازمان رادیو تلویزیون همانند رادیو سابق دارای شورا (شورای برنامه مرکب از کارشناسان و اهل تجربه) باشد و این شوراها مطالب برنامه و هر گونه تغییری را قبلا بررسی و تصویب کند و جمع این شوراها یا شورای مرکب از نمایندگان آنها بر سازمان و برنامههای رادیو تلویزیون که یک سازمان ملی است نظارت داشته باشد که چنین نشد و چون مدیرعامل این سازمان در هفت سال نخست از وابستگان دربار بود، از این بابت مورد اعتراض علنی قرار نگرفت. مسعود برزین آخرین مدیرعامل سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران نه تنها تصمیم به اجرای روال شورایی برنامهها گرفت بلکه در نظر داشت که شورای کل سازمان رادیو تلویزیون، انتخابی (همانند شوراهای شهر) باشد، نیمی از اعضا با رای مخاطبان و نیمی دیگر از کارشناسان و اهل حرفه با رای این جماعت، که پیروزی انقلاب انجام این کار را متوقف ساخت و بسیاری از کارکنان حرفهای این سازمان نیز برکنار شدند. ساختمان رادیو تلویزیون دولتی (صداوسیما) پس از پیروزی انقلاب به دست کمونیستها افتاده بود و اینان بودند که کارکنان قدیمی را به سازمان رادیو تلویزیون (ساختمان جامجم) راه ندادند و تلاش قطبزاده مدیرعامل بعدی هم به دلیل ایجاد یک کمیته انقلاب در رادیوتلویزیون مرکب از شرکتکنندگان در انقلاب، نه اهل حرفه، مانع از حل مساله شد. به اخراجشدگان غرامت بیکاری هم پرداخت نشد (ندادن غرامت اخراج از کار، در کشوری که به اتباع یارانه نقدی داده میشود!). در اوایل دهه ۱۳۷۰ محمد هاشمی مدیرعامل وقت برخی از کارکنان قدیمی را که به او مراجعه کرده بودند به کار گرفت.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد