زادروز فئودور داستایفسکی نویسنده روس

نگاهی به کارها و اندیشه‌های او فئودور داستایوفسکی داستان نگار مشهور روس و یکی از بنیاد‌گذاران سبک نوین نگارش داستان‌های کوتاه ۳۰ اکتبر ۱۸۲۱به دنیا آمد. داستان‌های کوتاه از دهه ۱۹۸۰ بار دیگر مورد توجه خاص قرار گرفته‌اند و دلیل آن احتمالا کم حوصله شدن مردم به خواندن داستان‌های طولانی باید باشد.
داستان‌های کوتاه که عمدتا روزنامه‌نگاران به نوشتن آنها روی آورده‌اند زمینه حقیقی دارند. سوژه بیشتر آنها یادداشت‌های قدیمی خبرنگاران است.
فئودور داستایفسکی (۱۸۸۱ – ۱۸۲۱) قلم و مهارت خود را در شرح و توصیف رنج انسان‌ها به کار برد. ۳۲ تالیف او که به زبان‌های مختلف ترجمه شده‌اند با اینکه در حال و هوای قرن نوزدهم و توصیف دردها و طرز تفکر و روانشناسی روس‌های آن زمان نگاشته شده‌اند نفوذ شگرف در روحیه ملل قرن بیستم داشته‌اند. او در نوشته‌هایش با مهارت تمام نقش ناآرامی‌های سیاسی- اجتماعی را در تغییرات روانی و روانشناسی انسان ترسیم کرده است که بر این پایه از نیمه قرن بیستم تاکنون در روزنامه‌ها ستون و صفحات «کانتِکست» دایر شده است. فئودور مهندسی خوانده بود ولی خدمت به انسان را در «نوشتن» تشخیص داد. نوشته‌های او عمدتا داستان هستند. او در عین حال روزنامه‌نگار و مقاله‌نویس بود.
فئودور داستایفسکی با داشتن پدری ثروتمند دارای افکار سوسیالیستی توام با صوفیسم بود و به محافل «مدینه فاضله‌سازان» رفت‌و‌آمد داشت که تزار وقت آنان را دشمن خود می‌پنداشت و محافل‌شان را کانون توطئه می‌خواند. انتشار داستان «مردم فقیر» در سال ۱۸۴۶ بر دشمنی تزار نسبت به فئودور افزود و از آن پس زیر نظر قرار گرفت و در سال ۱۸۴۸ دستگیر و به اعدام محکوم شد ولی مجازات او به زندان تبدیل شد و در پی ماندن چهار سال در محبس او را تبعید کردند. محصول این دوران کتاب «خانه مردگان یا یادداشت‌هایی از زیر زیر‌زمین» بود. دیدار داستایفسکی از آلمان، انگلستان، فرانسه و ایتالیا جهان‌بینی او را گسترش داد. او لندن آن زمان را پایتخت کاپیتالیسم جهان نامید.