16 - 01 - 2020
روزی که شاه رفت
بیستوششم دی ماه ۱۳۵۷ (۱۹۷۹ و در آن سال مصادف با شانزدهم ژانویه) و یک روز پس از رای مثبت سنا به نخست وزیری شاپور بختیار، همچنانکه انتظار میرفت شاه و بانویش ایران را به عزم «اسوان» در جنوب مصر ترک کردند؛ رفتنی که بازگشت نداشت. شاه سابق روز پیش از آن سه فرزند کوچکتر خود را به آمریکا فرستاده بود. نهم ژانویه جیمی کارتر رییسجمهور وقت آمریکا از طریق ویلیام سولیوان سفیر این کشور در تهران به شاه پیام داده بود که به مصلحت است ایران را ترک گوید. با رفتن شاه، ماموریت ژنرال هایزر نیز به پایان رسید.
هلیکوپتر حامل شاه از نیاوران به مهرآباد توسط پنج هلیکوپتر نظامی اسکورت شده بود و این هلیکوپترها برای رسیدن به مقصد، از فراز ساختمان مقر وزارت دفاع ایران گذشتند! که در آنجا ژنرال آمریکایی، رابرت هایزر در حال گفتوگو با ژنرالهای ایران بود و بنا به نوشته خود او در کتاب «ماموریت ایران» عبور این هلیکوپترها را از محل برگزاری مذاکرات به چشم دید! [و از رفتن شاه اطمینان حاصل کرد]. تبادلنظرهای هایزر با فرماندهان نظامی ارشد ایران روزها بود که در آنجا ادامه داشت! شب پیش از خروج شاه، ژنرال قرهباغی رییس وقت ستاد مشترک نیروهای مسلح در مصاحبهای اطمینان داده بود که ارتش کودتا نخواهد کرد! با وجود این، در لحظه خارج شدن شاه، در فرودگاه مهرآباد چند فرمانده نظامی تلاش کردند وی را از ترک وطن بازدارند، دستش را بوسیدند و بر پایش افتادند که موفق نشدند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد