15 - 02 - 2020
روزی که خسروپرویز شاه ایران شد
۱۵ فوریه سال ۵۹۰ میلادی خسرو پرویز نوه خسروانوشیروان به عنوان بیست و دومین شاه ایران از دودمان ساسانیان در تالار بزرگ کاخ سلطنتی تیسفون (طاق کسری) تاجگذاری کرد. بزرگان وقت پدر او ـ هرمز چهارم را برکنار و بازداشت کرده بودند که بعدا کشته شد. هرمز را پیش از کشتن، نابینا کرده بودند. اسپهبد بهرام مهران (بهرام چوبین) این روش جابهجایی را یک توطئه اعلام کرد، پادشاه شدن خسروپرویز را نپذیرفت و تا تعیین پادشاه به روش درست، زمام امور را به دست گرفت. خسروپرویز که چنین دید از تیسفون گریخت و برای جلب کمک به قسطنطنیه رفت. موریس امپراتور روم شرقی به این شرط که خسرو از ارمنستان و لازیستان [منطقه ساحلی گرجستان که آبخیزستان ـ آبخیزیا ـ گوشهای از آن بود] بگذرد حاضر شد نیروی نظامی در اختیار او بگذارد تا به شاهی بازگردد. این نیروی خارجی بهرام چوبین را به منطقه فرارود فراری داد. این رویداد ایرانیان را خشمگین ساخت و خسرو برای جبران اشتباه خود (توسل به خارجی) از فرصت قتل موریس به دست فوکاس سردار رومی استفاده کرد، به سوریه و فلسطین لشکر کشید، هر دو منطقه را به قلمرو ایران بازگرداند و سپس مصر را هم متصرف شد. این فتوحات ضرورت نداشت و ارتش ایران را فرسوده ساخت. هراکلیوس که بر جای فوکاس نشسته بود به بهانه بازگرداندن صلیب اصل (صلیبی که مسیح بر آن مصلوب شده بود) از تیسفون به اورشلیم، وارد قلمرو ایران شد و در نینوا (موصل) ارتش ایران را شکست داد، خسروپرویز یگانهای در حال نبرد را رها ساخت و از میدان جنگ به تیسفون بازگشت و به بادهگساری روی آورد که بزرگان کشور در فوریه ۶۲۸ او را بازداشت کردند و پسرش قباد دوم را بر جایش نشاندند. خسرو پرویز چند روز پس از شاه شدن پسرش در زندان کشته شد. مورخان از میان برداشتن نعمان سوم حکمران حیره را از اشتباهات دیگر خسرو پرویز بهشمار آوردهاند. مولف تاریخ طبری از خسروپرویز تعریف کرده ولی مورخان روم شرقی وی را فردی مردد، خیالباف، فاقد دورنگری و ترسو توصیف کرده و فتوحات نظامیاش را به حساب دو ژنرال معروف ایران؛ شهربراز و شاهین گذاردهاند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد