19 - 10 - 2020
راه مقابله با جرائم اقتصادی، کمک به تولیدکننده و صنعتگر داخلی است
ﺣﻤﯿـﺪ ﺗﻬﺮاﻧﻰ – ﮔﻔﺖ وﮔﻮ ﺑﺎ ﺳــﺮدار ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﻣﻘﯿﻤﻰ ﺳﺎده، روﺷﻦ و ﺷﻔﺎف اﺳﺖ. رﯾﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ اﻣﻨﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدى ﺣﺮف ﻫﺎى دﻗﯿﻘﻰ ﻣﻰ زﻧﺪ و ﺑﺮﺧﻼف اﻧﺘﻈﺎر ﮐﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﺪ ﺣﺮف ﻫﺎ و آﻣﺎرﻫﺎى اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ ﺑﺸــﻨﻮد و راﻫﮑﺎرﻫﺎى اﻣﻨﯿﺘﻰ را ﺑﺮاى ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ رﺧﺪادﻫﺎ و ﺟﺮاﺋﻢ اﻗﺘﺼﺎدى درﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﺪ، ﺳﺮدار ﻣﻘﯿﻤﻰ ﺣﺮف ﻫﺎ، آﺳﯿﺐ ﺷﻨﺎﺳﻰ ﻫﺎ و راﻫﮑﺎرﻫﺎى اﻗﺘﺼﺎدى اراﺋﻪ ﻣﻰ دﻫﺪ و اﯾﻦ راﻫﮑﺎرﻫﺎ آﻧﻘﺪر ﺳﺎده، ﻗﺎﺑﻞ ﻓﻬﻢ و ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﯾﻘﯿﻦ ﭘﯿﺪا ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺮاى ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺟﺮاﺋﻢ اﻗﺘﺼﺎدى ﺗﻤﻬﯿﺪات ﭘﯿﺸﮕﯿﺮاﻧﻪ اﻗﺘﺼﺎدى اﻧﺪﯾﺸﯿﺪه و اﺗﺨﺎذ ﺷﻮد، ﺑﻪ ﻣﯿﺰان زﯾﺎدى از ﺣﺠﻢ و ﺑﺎر ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﯾﺎ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ اﯾﻦ ﺟﺮاﺋﻢ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻰ ﯾﺎﺑﺪ. در ﯾﮏ ﻇﻬﺮ آﻓﺘﺎﺑﻰ ﭘﺎﯾﯿﺰى ﺑﺎ اﯾﺸﺎن ﻣﻼﻗﺎت و درﺑﺎره ﻣﺸﮑﻼت و اﺑﻬﺎم ﻫﺎﯾﻰ ﮐﻪ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺟﺮاﺋﻢ اﻗﺘﺼﺎدى ﻣﻄﺮح اﺳﺖ ﮔﻔﺖ وﮔﻮ ﮐﺮدم. ﻣﺸﺮوحاﯾﻦ ﮔﻔﺖ وﮔﻮ از ﻧﻈﺮﺗﺎن ﻣﻰ ﮔﺬرد. ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﯾﮏ ﺳﺎل و ﻧﯿﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﺎوﻧﺖ اﻣﻨﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدى ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﭼﻪ ﺿﺮورﺗﻰ وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﻮد؟ ﭼﻮن وﻇﺎﯾﻒ اﯾﻦ ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﻗﺒﻼ در رده ﻫﺎ و ﺗﺸﮑﯿﻼت ﻧﺎﺟﺎ وﺟﻮد داﺷﺖ و ﺑﺨﺶ ﻫﺎى ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﯾﻦ وﻇﺎﯾﻒ را اﻧﺠﺎم ﻣﻰ دادﻧﺪ. ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ از ﺳﺎل ﻫﺎى ۹۵ ،۹۴ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻮ در ﺗﻔﺴﯿﺮﻫﺎ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻫﺎﯾﻰ ﮐﻪ در ﺧﺼﻮص ﻗﺎﭼﺎق ﮐﺎﻻ دارﯾﻢ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻰ ﺧﻮرد ﮐﻪ ﻋﻤﺪه ﻗﺎﭼﺎق از ﻣﺒﺎدى رﺳﻤﻰ وارد ﮐﺸﻮر ﻣﻰ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﺗﺤﻠﯿﻠﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﻤﻪ ﺣﻮز هﻫﺎى ﻣﺒﺎرز هﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎ ﻗﺎﭼﺎق ﮐﺎﻻ ﮐﻪ ﯾﮑﻰ از آﻧﻬﺎ ﺳﺘﺎد ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻗﺎﭼﺎق ﮐﺎﻻ و ارز اﺳﺖ، ﺑﻪ اﯾﻦ اﻋﺘﻘﺎد دارﻧﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﺎر، ورودى ﮐﺎﻻ ﺑﻪ ﮐﺸﻮر اﺳﺖ. اﯾﻦ اﻣﺮ اﻟﺒﺘﻪ راﻫﮑﺎرﻫﺎى ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن دارد. اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﯿﻢ ﻗﺎﭼﺎق از ﻣﺒﺎدى رﺳﻤﻰ وارد ﮐﺸﻮر ﻣﻰ ﺷﻮد اﯾﻦ ﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﻰ ﮐﺎﻻ را روى دوش ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﺪ و از ﮔﻤﺮک ﻋﺒﻮر ﮐﻨﺪ و ﮐﺴــﻰ ﺑﻪ او ﭼﯿﺰى ﻧﮕﻮﯾﺪ. ﻗﺎﻋﺪﺗﺎ ﺗﺮﻓﻨﺪﻫﺎ و اﺣﯿﺎﻧﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﻫﺎ ﯾﺎ دور زدن ﻗﻮاﻧﯿﻦ، ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﻗﻮاﻋﺪ و دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻫﺎ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ در ذﯾﻞ واردات رﺳﻤﻰ ﮐﺎﻻ، ﻗﺎﭼﺎق را ﻫﻢ اﻧﺠﺎم ﻣﻰ دﻫﻨﺪ. آﯾﺎ اﯾﻦ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺨﻠﻔﺎت ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﻫﻢ ﻣﻰ ﺷﻮد؟ﺧﯿﻠﻰ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ دﺧﯿﻞ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻦ ﻧﻤﻰ ﺧﻮاﻫﻢ ﺗﺸﺮﯾﺢ ﮐﻨﻢ. اﮐﻨﻮن ﻣﻦ در ﺣﺎل ﺑﯿﺎن دﻟﯿﻞ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﺮﺳﯿﺪﯾﺪ ﻫﺴﺘﻢ. اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻪ ﺑﯿﺎن آﺳﯿﺐ ﺷﻨﺎﺳﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﯿﻠﻰ ﺣﺮف ﻫﺎ و ﻣﺴﺘﻨﺪات ﻗﺎﺑﻞ اراﺋﻪ اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﯾﮑﻰ از ﻣﺒﺎدى ورود ﮐﺎﻻ، ﻣﺒﺎدى رﺳﻤﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻤﺮک ﻫﺎ، ﻣﻨﺎﻃﻖ آزاد اﻗﺘﺼﺎدى و… اﺳﺖ در ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻫﻢ اﺷﺎره ﮐﻨﻢ ﮐﻪ در ﮐﺸﻮر ﻓﻘﻂ ۱۵۰ ﮔﻤﺮک دارﯾﻢ، ﻣﻨﺎﻃﻖ آزاد و وﯾﮋه اﻗﺘﺼﺎدى دارﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺒﺎدى ورود ﮐﺎﻻ ﺑﻪ ﮐﺸﻮر ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﭼﻮن اﯾﻦ ﻣﺒﺎدى ورود ﮐﺎﻻ زﯾﺎد ﻫﺴﺘﻨﺪ و در ذﯾﻞ ورود رﺳﻤﻰ ﮐﺎﻻ، ﻗﺎﭼﺎق ﻧﯿﺰ ﺻﻮرت ﻣﻰ ﮔﯿﺮد. ﻣﻰ ﺗﻮان درﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﻣﺒﺪا ورودى در ﮐﺸﻮر وﺟﻮد دارد و اﯾﻦ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻘﺪر ﮔﺴﺘﺮده ﺑﺎﺷﺪ. در ﺑﺮﺧﻰ ﻧﻘﺎط ﻣﺮزى ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ رﻓﺎه ﺣﺎل ﻣﺮزﻧﺸﯿﻨﺎن ﺑﺮﺧﻰ ﻣﺠﻮزﻫﺎى ﻣﺮزى ﻫﻢ داده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﺜﻼ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﮐﻪ ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ اﺟﺎزه دارد ﺑﺮﺧﻰ ﮐﺎﻻﻫﺎ را وارد ﮐﺸﻮر ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎﻻﻫﺎ ﻋﻤﻮﻣﺎ ارزاق ﻋﻤﻮﻣﻰ و ﺑﺮاى ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ ﻫﺎﺳﺖ. در ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎره ﺗﻪ ﻟﻨﺠﻰ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﺎن ﻫﺎى ﺟﻨﻮﺑﻰ و ﺑﻨﺪرى ﺗﻌﻠﻖ دارد. اﯾﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ وارد ﮐﺸﻮر ﻣﻰ ﺷﻮد و ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎﻻﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ از ﻃﺮﯾﻖ ﮔﻤﺮک وارد ﺷﻮد ﺗﺎ دﯾﺪه و ﺣﺴﺎب ﺷﻮد. اﻣﺎ اﯾﻦ ﮐﺎﻻﻫﺎ از ﻣﺴﯿﺮ ﮔﻤﺮک وارد ﻧﻤﻰ ﺷﻮد ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺪون ورود ﺑﻪ ﮔﻤﺮک ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﯿﻦ اﺻﻠﻰ وارد ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ. در ﭘﻠﯿﺲ آﮔﺎﻫﻰ وﻗﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ ﺑﯿﺎن ﻣﻘﺎم ﻣﻌﻈﻢ رﻫﺒــﺮى ﮐﻪ ﻧﺎﺟﺎ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر در ﻣﺒــﺎدى ورودى ﮐﺎﻻ و ﺗﺸــﮑﯿﻞ ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻤﺮک ﻓﺮاﻣﻰ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ، اﯾﻦ اﻗﺪام اﻧﺠﺎم ﺷــﺪ. اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ ﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﻣﺘﻬﻢ ﮐﺮدن ﮐﺴﻰ ﺗﻼش ﺷــﻮد ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮔﺮدش ﮐﺎر در ﮐﺸــﻮر وﺟﻮد دارد و اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺎ ﻗﺎﭼﺎق ﻣﺒﺎرزه ﮐﻨﯿﻢ اﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ ﺑﺮ اﻗﺘﺼﺎد ﻣﺎ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﻰ ﮔﺬارد و ﺑﻪ رزق و روزى ﮐﺎرﮔﺮان و ﺻﻨﻌﺘﮕﺮان ﻣﺎ آﺳﯿﺐ ﻣﻰ زﻧﺪ، ﭼﻮن اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻪ ﺻﻨﻌﺘﮕﺮان و ﮐﺎرﮔﺮان ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﻢ ﻧﺒﺎﯾﺪ اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﻋﯿﻦ ﮐﺎﻻى ﺗﻮﻟﯿﺪى وارد ﮐﺸﻮر ﺷﻮد. ﻫﻤﻪ اﯾﻨﻬﺎ و ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﮐﺎﻻى داﺧﻠﻰ، ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﮐﺎرﮔﺮ اﯾﺮاﻧﻰ و ﺑﺮاى اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﮔﺮدش ﮐﺎﻻ را در ﮐﺸﻮر ﺳﺎﻣﺎن دﻫﯿﻢ، ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮﺿﻮع ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻗﺎﭼﺎق ﮐﺎﻻ را ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﻰ ﮐﻨﯿﻢ. در اﯾﻦ ﺑﺎره ﯾﮑﻰ از اﻗﺪاﻣﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﺳﺘﺎد ﮐﻞ ﻧﯿﺮوﻫﺎى ﻣﺴﻠﺢ اﺑﻼغ ﮐﺮد، ﺑﺤﺚ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻤﺮک ﺑﻮد ﯾﻌﻨﻰ ﻣﺎ در ﮔﻤﺮک ﯾﮏ ﺣﺮاﺳﺖ دارﯾﻢ و آن ﺣﺮاﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻤﺮک اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ ﮐﻪ ﯾﮏ ﭘﻠﯿﺲ ﻣﺴﺘﻘﺮ دارﻧﺪ و آن ﭘﻠﯿﺲ ﻣﺴﺘﻘﺮ، ﮔﺮدش اﻣﻮر را ﮐﻨﺘﺮل ﻣﻰ ﮐﻨﺪ، اﯾﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﺎن اﺳﺖ و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﭘﻠﯿﺲ ﻣﺒﺎدى ورودى داﺷﺘﯿﻢ. ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﯿﺮو ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻤﺮک ﻣﻰ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﭘﻠﯿﺲ ﺗﺎزه ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﻬﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎل ۹۷ ﻣﻌﺎون اول رﯾﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮر ﺟﻠﺴﺎت ﻣﺘﻌﺪدى ﺑﺎ ﺣﻀﻮر وزﯾﺮان ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ وزﯾﺮ راه و ﺗﺮاﺑﺮى، وزﯾﺮ اﻣﻮر اﻗﺘﺼﺎدى و داراﯾﻰ و… و ﻧﯿﺰ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﺎﺟﺎ ﺑﺮﭘﺎ ﮐﺮد، دوﻟﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻤﺮک ﺿﺮورت دارد. اﯾﻦ ﭘﻠﯿﺲ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ در ﮔﻤﺮک ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﻮد ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ در ﻫﯿﺎت دوﻟﺖ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪ. ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺳﺘﺎد ﮐﻞ ﻧﯿﺮوﻫﺎى ﻣﺴﻠﺢ رﻓﺖ و اﯾﻦ ﺳﺘﺎد ﺗﺸﮑﯿﻞ ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻤﺮک را اﺑﻼغ ﮐﺮد. زﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻤﺮک ﺗﺎﺳﯿﺲ ﺷﺪ، ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻗﺎﭼﺎق ﮐﺎﻻ و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻣﻔﺎﺳﺪ اﻗﺘﺼﺎدى از آﮔﺎﻫﻰ ﻣﻨﻔﮏ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ اﯾﻦ ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻤﺮک، ﭘﻠﯿﺲ اﻣﻨﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدى ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪ. ﻓﺮق اﯾﻦ ﭘﻠﯿﺲ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﭘﻠﯿﺲ ﻫﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﭘﻠﯿﺲ اﻣﻨﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدى ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﺗﻮﺟﻪ دارﯾﻢ ﺑﺎ آﻧﭽﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ آن ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﯿﻢ ﺗﻔﺎوت دارد. در ﭘﻠﯿﺲ اﻣﻨﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدى ﺑﻪ ﻣﻮارد ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮى ﺗﻮﺟﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ. آﻧﭽﻪ در ﭘﻠﯿﺲ اﻣﻨﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدى اﻧﺠﺎم ﻣﻰ دﻫﯿﻢ ﺑﺮﺧﻰ ﺟﺮاﺋﻢ را در ﺣﻮزه اداره آﮔﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻗﺎﭼﺎق ﮐﺎﻻ ﺑﺎ راﻫﮑﺎرﻫﺎى ﺑﺮﺧﻮردى و ﺳﻠﺒﻰ ﻣﻰ دﯾﺪﯾﻢ. اﻣﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﺎ ﺳﻠﺒﻰ ﻧﯿﺴﺖ ﯾﻌﻨﻰ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﯾﯿﻢ اﯾﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺸﻮد ﺑﻠﮑﻪ ﻗﺒﻞ از ﺷــﺮوع ﮐﺎر در ﻓﻀﺎى ﮐﺎر ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮﯾﻢ و ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﮐﺎر، آﺳﯿﺐ ﺷﻨﺎﺳﻰ ﺷﻮد و ﭘﺲ از آﺳﯿﺐ ﺷﻨﺎﺳﻰ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ اﻗﺪاﻣﻰ ﻣﻰ ﺗﻮان اﻧﺠﺎم داد ﮐﻪ ﺑﻪ واردﮐﻨﻨﺪه ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﻢ. از ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺒﻞ، ﯾﻌﻨﻰ ﻗﺒﻞ از ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﻣﺒﺎرزه ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﮐﻪ ﻓﻀﺎى ﺟﺎﻣﻌﻪ را رﺻﺪ ﮐﻨﯿﻢ و از اﻻن ﺑﺮاى دو ﻣﺎه دﯾﮕﺮ ﯾﻌﻨﻰ ﺑﺮاى زﻣﺴﺘﺎن ﯾﺎ ﻗﺒﻞ از ﻋﯿﺪ ﻧﻮروز، ﭼﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮاﺗﻰ در اﻗﺘﺼﺎد اﯾﺠﺎد ﻣﻰ ﺷﻮد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪات ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ و داﺷﺘﻪ ﻫﺎى اﻗﺘﺼﺎدى در ﮐﺸﻮر اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات را ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ ﮐﻨﯿﻢ. ﻣﺜﻼ وﻗﺘﻰ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﻏﺪارى ﻫﺎ ﺗﻌﻄﯿﻞ ﻣﻰ ﺷﻮد ﯾﻌﻨﻰ در آﯾﻨﺪه ﻣﺸﮑﻞ ﻗﯿﻤﺖ ﻣﺮغ ﭘﺪﯾﺪ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ، در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻧﺒﺎﯾﺪ اﺟﺎزه داد ﮐﻪ ﻣﺮغ در ﺑﺎزار ﮐﻢ ﺷﻮد و ﺳــﭙﺲ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ رﯾﺸﻪ ﯾﺎﺑﻰ، دﺳﺘﮕﯿﺮى ﮔﺮان ﻓﺮوش و… اﻓﺘﺎد. در اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻮارد از ﻣﺎ هﻫﺎ ﻗﺒﻞ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺸﮑﻞ و ﺗﻌﯿﯿﻦ راﻫﮑﺎر ﺣﻞ آن ﺑﻮد. اﯾﻨﻬﺎ آﺳﯿﺐ ﺷﻨﺎﺳﻰ اﺳﺖ. ﻣﺎ در ﭘﻠﯿﺲ اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻌﺘﻘﺪﯾﻢ ﺑﺎﯾﺪ اول ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ و ﺳﭙﺲ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮى ﺷﻮد.
ﯾﻌﻨﻰ ﭘﻠﯿﺲ اﻣﻨﯿﺖ ﻧﻮﻋﻰ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺎزى اﻧﺠﺎم ﻣﻰ دﻫﺪ؟ ﻧﻪ، ﻣﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺎزى اﻧﺠﺎم ﻧﻤﻰ دﻫﯿﻢ. ﻓﻘﻂ ﺷﻔﺎف ﺳﺎزى ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ. ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺎزى در ﺣﻮز هﻫﺎى اﻗﺘﺼﺎدى ﺻﻮرت ﻣﻰ ﮔﯿﺮد. ﻣﺎ آﻧﭽﻪ ﻣﺸــﺎﻫﺪه ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ و ﭘﺸﺖ ﭘﺮده رخ ﻣﻰ دﻫﺪ را اﻧﺘﻘﺎل ﻣﻰ دﻫﯿﻢ ﺑﻪ دوﻟﺖ، ﻣﺴﻮول ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ و ﻧﻬﺎدﻫﺎى ذى رﺑﻂ. در ﺣﻘﯿﻘﺖ در ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎى اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ اﯾﻦ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪ هﻫﺎى ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺒﺎدى ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ دو ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮى ﻣﻰ ﮔﻮﯾﯿﻢ. ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ، ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﻰ اﺳﺖ ﯾﻌﻨﻰ ﭼﻪ ﮐﺴﻰ ﯾﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﻰ، در ﭼﻪ ﻣﮑﺎﻧﻰ، ﺑﻪ ﭼﻪ ﺻﻮرﺗﻰ، ﺑﺎ ﭼﻪ ﺷﮕﺮدﻫﺎ ﯾﺎ راﻫﮑﺎرﻫﺎﯾﻰ اﻗﺪام ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺜﻼ ﯾﮏ ﻣﺪل اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﻻ از ﺟﻨﻮب ﺑﻪ داﺧﻞ ﮐﺸــﻮر ﻗﺎﭼﺎق ﻧﻤﻰ ﺷﻮد ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ اى دﯾﮕﺮ ﺗﺮاﻧﺰﯾﺖ ﻣﻰ ﺷﻮد و از آن ﻧﻘﻄﻪ ﮐﻪ راﺣﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ، ورود ﺑﻪ ﮐﺸﻮر ﺻﻮرت ﻣﻰ ﮔﯿﺮد. در اﯾﻦ ﻣﻮارد ﻫﻤﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﮐﻨﻨﺪ هﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﻨﻮب ﮐﺸﻮر ﮔﺴﯿﻞ داده ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ وﻟﻰ از ﺷــﺮق ﮐﺸــﻮر ﻗﺎﭼﺎق وارد ﻣﻰ ﺷﻮد ﯾﺎ در ﺗﺒﺮﯾﺰ ﮐﺎﻻى ﻗﺎﭼﺎق ﺑﯿﺸﺘﺮ وﺟﻮد دارد ﺗﺎ در اﺳﺘﺎن ﻫﺎى ﺟﻨﻮﺑﻰ. ﺑﺮاى اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺎﻻى ﺗﺮاﻧﺰﯾﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺟﻠﻔﺎ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﯾﺎ ﺗﺮاﻧﺰﯾﺖ ﺷﺪه ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺳﺮﺧﺲ ﯾﺎ ﻧﻘﻄﻪ اى دﯾﮕﺮ. اﯾﻨﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﻰ، ﮐﻨﺘﺮل و ﻧﻈﺎرت ﺷﻮد و ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﻬﺎ اﮔﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﮐﻤﮏ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﻰ ﻧﺮﺳﯿﺪ، آن وﻗﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﮐﺸﻒ و ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﻣﺒﺎرزه وارد ﻣﻰ ﺷﻮﯾﻢ. در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﮐﺸﻒ ﮐﺎﻻ، ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﻣﺒﺎرزه ﺻﻮرت ﻣﻰ ﮔﯿﺮد. در اﯾﻦ ﻓﺮآﯾﻨﺪى ﮐﻪ ﻋﺮض ﮐﺮدم ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ و ﻧﻬﺎدﻫﺎى اﻗﺘﺼﺎدى و ﻫﺮ ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدى ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﻧﯿﺮوى اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺗﺮ و ﻫﻤﮕﺎم ﺗﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﻢ. ﻫﺮ ﺟﺎﯾﻰ ﮐﻪ ﻧﻬﺎدﻫﺎ و ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎى دوﻟﺘﻰ و ﻏﯿﺮدوﻟﺘﻰ ﮐﻪ در ﺣﻮز هﻫﺎى اﻗﺘﺼﺎدى ﮐﺎر ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻫﻤﮑﺎرى ﻣﻮﺛﺮى را ﺑﺎ ﻧﯿﺮوى اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻣﺎ ﺑﺎ ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎى ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ و ﭘﯿﭽﯿﺪ هﺗﺮى ﻣﻮاﺟﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﻣﻤﮑﻦ
اﺳﺖ در زﻣﺎن ﻃﻮﻻﻧﻰ ﺗﺮى ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﺮﺳﯿﻢ. ﺳــﺎزﻣﺎن ﻣﺎ در ﺣﻮز هﻫﺎى اﻗﺘﺼﺎدى، ﭘﻠﯿﺲ ﻗﺎﭼﺎق و ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻤﺮک ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻪ ﭘﻠﯿﺲ اﻗﺘﺼﺎدى، ﻗﺎﭼﺎق و ﮔﻤﺮک، دو ﭘﻠﯿﺲ دﯾﮕﺮ ﯾﻌﻨﻰ ﭘﻠﯿﺲ اﻃﻼﻋﺎت و ﭘﻠﯿﺲ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﮐﻤﮏ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ. ﻫﻤﻪ آﻧﭽﻪ در ﻣﻮرد رﺻﺪ و ﮐﺴــﺐ آﮔﺎﻫﻰ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻠﯿﺲ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻌﺎوﻧﺖ اﻣﻨﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدى اﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﭘﻠﯿﺲ، ﭘﻠﯿﺲ اﻃﻼﻋﺎت اﻗﺘﺼﺎدى ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺮاى اﯾﻦ ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ. ﭘﻠﯿﺲ ﻋﻤﻠﯿﺎتا ﻗﺘﺼﺎدى ﻫﻢ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ اﯾﻦ دو، ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﻰ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﺎﻣﻮرﯾﺖ ﻫﺎى ﻣﺎ در آن ﺳﻪ ﺣﻮز هاى اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎم ﺑﺮدم. ﺳﻪ ﻣﺎﻣﻮرﯾﺖ ﻣﺎ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از ﺟﺮاﺋﻢ اﻗﺘﺼﺎدى، ﻗﺎﭼﺎق و ﮔﻤﺮک.
در اﯾﻦ ﺑـﺎره ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻮزه ﻫﺎ و ﻣﺎ اﺻﻄﻼﺣﺎ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﯿﻢ آﺳﯿﺐ ﺷﻨﺎﺳﻰ. ﻓﺮض ﮐﻨﯿﺪ در ﺑﺮرﺳﻰ ﻫﺎ و ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻫﺎﯾﺘﺎن ﺑﺎ ﻓﺮد ﯾﺎ ﮔﺮوﻫﻰ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﺑﻰ ﺛﺒﺎت ﺳﺎزى ﺑﺎزار ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰى ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﯾﻌﻨﻰ ﺑﻰ ﺛﺒﺎت ﺳﺎزى ﺑﺎزار را ﻫﺪف ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻫﺮﭼﻨﺪ اﯾﻦ ﺑﻰ ﺛﺒﺎت ﺳﺎزى ﻫﻨﻮز رخ ﻧﺪاده اﺳﺖ. آﯾﺎ در اﯾﻦ ﻣﻮارد ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ اﻃﻼﻋﺎﺗﻰ ﯾﺎ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﻰ ورود ﻣﻰ ﮐﻨﯿﺪ؟آن دو ﭘﻠﯿــﺲ اﻃﻼﻋﺎت و ﻋﻤﻠﯿﺎت ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺎﻣﻮرﯾﺖ را اﻧﺠﺎم ﻣﻰ دﻫﻨﺪ ﯾﻌﻨﻰ رﺻﺪ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ. ﭘﻠﯿﺲ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺎ ﻫﻤﯿﻦ وﻇﯿﻔﻪ رﺻﺪ ﮐﺮدن و ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﻰ را اﻧﺠﺎم ﻣﻰ دﻫﺪ و در ﺟﺎﯾﻰ ﮐﻪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ اﻗﺪام ﺑﺎﺷﺪ ﭘﻠﯿﺲ ﻋﻤﻠﯿﺎت اﻗﺘﺼﺎدى ورود و اﻧﺠﺎم وﻇﯿﻔﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ.
ﯾﻌﻨﻰ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮى از وﻗﻮع ﺟﺮم؟
ﻣﺎ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﯿﻢ ﭘﯿﺸــﮕﯿﺮى ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻄﻠﻖ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮى اﺳﺖ و ﻫﻨﻮز ﺟﺮﻣﻰ اﺗﻔﺎق ﻧﯿﻔﺘﺎده اﺳﺖ. وﻗﺘﻰ ﺟﺮم اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد دﯾﮕﺮ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮى ﻧﯿﺴﺖ. آن ﻣﻰ ﺷﻮد ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺟﺮم. ﻣﺜﻼ وﻗﺘﻰ ﺻﺒﺢ از ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺧﺎرج ﺷﻮﯾﺪ و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻟﺒﺎس ﮔﺮم ﺑﭙﻮﺷﯿﺪ، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﮑﻨﯿﺪ. ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﺳﺒﮏ ﺧﺎرج و ﻣﺠﺒﻮر ﺷﻮﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﺮﻣﺎى ﻫﻮا ﻟﺒﺎس ﮔﺮم ﺑﺨﺮﯾﺪ. ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﯾﯿﻢ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮى ﮐﺮدن ﭼﻮن ﭘﯿﺸﮕﯿﺮى ﻣﻮﻗﻌﻰ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻨﻮز از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎرج ﻧﺸﺪه ﺑﻮدﯾﺪ. اﻻن ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺧﺮﯾﺪ ﻟﺒﺎس ﮔﺮم ﺷﺪﯾﺪ در واﻗﻊ ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﯿﺪ. ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﻣﺠﻠﺲ در ﺣﺎل ﺑﺮرﺳﻰ اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻌﺪاد ﻣﻨﺎﻃﻖ آزاد اﺳـﺖ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ آﯾﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻌﺪاد ﻣﻨﺎﻃﻖ آزاد ﯾﺎ وﯾﮋه اﻗﺘﺼﺎدى ﮐﺎر ﺧﻮﺑﻰ اﺳﺖ؟ آﯾﺎ ﻣﻮاﻓﻖ اﯾﻦ اﻓﺰاﯾﺶ ﻫﺴﺘﯿﺪ؟ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎى ﻗﺎﭼﺎق، ﺑﻪ اﻗﺘﺼﺎد، ﺻﻨﻌﺖ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد. آﯾﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ وﯾﮋه ﯾﺎ آزاد اﻗﺘﺼﺎدى ﺗﺎﺳﯿﺲ ﺷﺪه، ﺑﻪ اﻗﺘﺼﺎد و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﻤﮏ ﮐﺮده اﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ؟ ﺗﺎﺳﯿﺲ اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﭼﻘﺪر در ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻰ و ﺗﻮﻟﯿﺪ اﯾﺮان ﻣﻮﺛﺮ ﺑﻮد ه؟ ﮐﺪام ﯾﮏ از اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪ هﻫﺎى ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد هاﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺗﻌﺪادﺷﺎن را اﻓﺰاﯾﺶ دﻫﯿﻢ ﭼﻮن ﺑﺮاى ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﻰ اﻗﺘﺼﺎد و ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺑﺨﺶ اﻗﺘﺼﺎدى ﮐﺸﻮر، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه ﮐﻤﮏ ﺷﻮد. آﯾﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪ هﻫﺎى ﻣﺎ از اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ آزاد راﺿﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ آﯾﺎ اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ آزاد ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﺻﻨﻌﺖ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد هاﻧﺪ؟ آﯾﺎ ﺗﺎﺳﯿﺲ اﯾﻨﻬﺎ، ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﺤﯿﻂ و ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎى ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮک ﺻﻨﻌﺘﻰ ﺷﺪه اﺳــﺖ؟ ﮐﺪام ﯾﮏ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮد هاﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺗﻌﺪادﺷــﺎن را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻨﯿﻢ؟ اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺣﻔﺮ هاى ﺑﺮاى ورود ﮐﺎﻻ ﺑﻪ ﮐﺸﻮر اﺳﺖ. آﯾﺎ اﮐﻨﻮن ﮐﻢ ﺣﻔﺮه دارﯾﻢ؟ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑــﻪ ۱۵۰ ورودى ﮔﻤﺮک دارﯾﻢ ﯾﻌﻨﻰ ۱۵۰ ورودى ﮐﺎﻻ ﺑﻪ ﮐﺸﻮر. ﺷﻤﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ در ﮐﺸﻮرﻫﺎى دﯾﮕﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﻤﺮک وﺟﻮد دارد؟ در ﮐﺸﻮرﻫﺎى ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ ﭼﻨﺪ ﮔﻤﺮک وﺟﻮد دارد، ﭼﻨﺪ ﻣﻨﻄﻘﻪ وﯾﮋه ﯾــﺎ آزاد وﺟﻮد دارد؟ ﻋﻨﻮان ﻫﺎى ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻰ ﻫﻢ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮرﺳﻰ ﮐﺮد ﮐﻪ آﯾﺎ ﺑﻪ اﻫﺪاف ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه ﺑﺮاى اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ رﺳﯿﺪ هاﯾﻢ؟ ﮐﺪام دﻓﻌﻪ ﺑﺮرﺳﻰ ﺷﺪه ﮐﻪ ﮐﺪام ﯾﮏ از اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﻪ اﻫﺪاف ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪه ﺧﻮد دﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده؟ ﺑﻪ ﺟﺎى اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﻨﯿﻢ، ﺑﺮرﺳﻰ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻫﺎى اﯾﺠﺎد ﺷﺪه ﭼﻪ ﮐﺎرﮐﺮدى داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و در ﻣﺪت ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺧﻮد ﮐﺪام ﺻﻨﻌﺖ، ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﺛﺮوت را اﯾﺠﺎد ﮐﺮده اﺳﺖ؟ اﮐﻨﻮن در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﭘﻮﺷﺎک ﮔﺎﻫﻰ ﭘﻮﺷﺎﮐﻰ ﮐﻪ وارد ﻣﻰ ﺷﻮد اﮔﺮﭼﻪ آرم و ﺑﺮﻧﺪ ﺧﺎرﺟﻰ دارد اﻣﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ داﺧﻞ اﺳﺖ. ﭼﺮا ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﯾﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ داﺧﻞ ﺑﺎ آرم و ﺑﺮﻧﺪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺗﺤﻮﯾﻞ داده ﺷﻮد؟ ﭼﺮا ﺗﻮﻟﯿﺪ داﺧﻞ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺮزى ﻣﻰ رود، آرم و ﺑﺮﻧﺪ ﺧﺎرﺟﻰ ﻣﻰ ﺧﻮرد و ﺑﻪ ﮐﺸﻮر ﺑﺎزﻣﻰ ﮔﺮدد؟ وﻗﺘﻰ ﻫﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎﻻ ﺗﻮﻗﯿﻒ ﻣﻰ ﺷﻮد ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﻨﺪ اﯾﻦ ﺗﻮﻟﯿﺪ داﺧﻞ اﺳــﺖ و ﻓﻘﻂ ﺑﺮﻧﺪ ﺧﺎرﺟﻰ روى آن ﻧﺼﺐ ﺷــﺪه اﺳﺖ. ﻋﺮض ﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻠﯿﺲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن، ﻣﺴــﻮوﻻن و ﻣﺮدم اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﮑﺎرى ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ داﺧﻞ ﻗﻮت ﺑﮕﯿﺮد و از اﯾﻦ ﻃﺮﯾﻖ ﺑﻪ اﻗﺘﺼﺎد ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﺗﻮﻗﯿﻒ ﻣﺸﮑﻞ ﺣﻞ ﻧﻤﻰ ﺷﻮد. اﮔﺮ ﺗﺨﻠﻒ اﻧﺠﺎم و ﺑﺎ آن ﺑﺮﺧﻮرد ﺷــﺪ، راه درﺳــﺘﻰ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ راه درﺳﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺨﻠﻒ اﻧﺠﺎم ﻧﺸﻮد و اﺻﻼ اﺟﺎزه رخ دادن ﺗﺨﻠﻒ داده ﻧﺸــﻮد. راه درﺳﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺰار ﺳﺨﺘﻰ وام ﮔﺮﻓﺘﻪ، اﺑﺰار ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﻣﺤﻞ ﮐﺎر اﺟﺎره ﮐﺮده، ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﻢ. اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻓﺼﻞ ﺧﺮﯾﺪ ﺷﺪه در ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ زﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺎزار ﺑﺮاى ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه اﯾﺮاﻧﻰ ﻣﻬﯿﺎ ﻣﻰ ﺷﻮد، ﮐﺎﻻ وارد ﻣﻰ ﺷﻮد. وﻗﺘﻰ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻰ ﺷﻮد و ﮐﺎﻻى ﻣﺸﺎﺑﻪ در داﺧﻞ در اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﻰ ﺷﻮد، ﮐﺸﺎورز و ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪ هﻫﺎ آﺳﯿﺐ ﻣﻰ ﺑﯿﻨﻨﺪ. ﺑﻪ ﺟﺎى اﯾﻨﮑﻪ ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ ﭼﻘﺪر ﻗﺎﭼﺎق ﮔﺮﻓﺘﻪ اﯾﺪ، ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ ﭼﻘﺪر ﺣﻮاس ﻣﺎن ﻧﺒﻮده و ﮐﺎﻻى ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ داﺧﻞ وارد ﺷﺪه اﺳﺖ؟ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨــﺪه داﺧﻠﻰ، ﮐﺎرﮔﺮ داﺧﻠﻰ و… ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﻢ. ﻓﻀﺎى ﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻠﯿﺲ اﻣﻨﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدى، ﻓﻀﺎى ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺟﺮاﺋﻢ اﻗﺘﺼﺎدى اﺳﺖ وﻟﻰ درﺻﺪد ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ، اﻗﺘﺼﺎد، ﺻﻨﻌﺘﮕﺮ و ﮐﺸﺎورز داﺧﻠﻰ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﻢ. ﻧﺎﻣﮕﺬارى ﭘﻠﯿﺲ اﻣﻨﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدى ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. وﻗﺘﻰ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﯿﻢ اﻣﻨﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدى ﯾﻌﻨﻰ ﺑﺎﯾﺪ اﻣﻨﯿﺖ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﯿﻢ. اﻣﺎ اﯾﺠﺎد اﻣﻨﯿﺖ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ دﺳﺘﮕﯿﺮى ﺻﻮرت ﻧﻤﻰ ﮔﯿﺮد ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻀﺎى اﻣﻨﯿﺖ ﻧﯿﺰ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﯿﻢ. ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻀﺎﯾﻰ را ﭘﺪﯾﺪ آورﯾﻢ ﮐﻪ ﮐﺴﺐ وﮐﺎر و ﺗﺠﺎرت ﺑﻪ راﺣﺘﻰ و ﺧﻮﺑﻰ اﻧﺠﺎم ﮔﯿﺮد.ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﻰ ﻗﺎﭼﺎق در ﺻﺎدرات ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ ﯾﺎ در واردات؟اﯾﻦ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﻰ ﻓﺼﻠﻰ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﮐﺎﻻ ﻧﯿﺰ ﺑﺴﺘﮕﻰ دارد ﯾﻌﻨﻰ در ﯾﮏ ﻓﺼﻞ ﺻﺎدرات ﻗﺎﭼﺎق ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ در ﯾﮏ ﻓﺼﻞ واردات ﻗﺎﭼﺎق. ﮐﺎﻻﯾﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻗﺎﭼﺎق ﺻﺎدر ﻣﻰ ﺷﻮد و ﮐﺎﻻﯾﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻗﺎﭼﺎق وارد ﻣﻰ ﺷﻮد. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻗﺎﭼﺎق ﺧﺮوﺟﻰ ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺑﺎره ﺑﻪ ﮐﺎﻧﻰ ﻫﺎ و ﺳﻮﺧﺖ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻰ ﺷﻮد.
در ﻣﻘﻄﻌﻰ درﺑﺎره ﮔﻮﺷﺖ و دام زﻧﺪه و ﻗﺎﭼﺎق آن ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﮐﺸﻮر ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪ؟در زﻣﺎﻧﻰ اﯾﻦ ﻃﻮر ﺷﺪ. در ﺟﻨﻮب ﮐﺸﻮر ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ زﻧﺪه ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﮐﺸــﻮر ﻗﺎﭼﺎق ﺷــﺪ. در ﺑﺮﺧﻰ ﮐﺎﻻﻫﺎ ﻗﺎﭼﺎق ورودى و ﺧﺮوﺟــﻰ ﺗﻔﺎوت ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﻣﺜﻼ ﺑﺮﻧﺞ از ﻧﻘﻄﻪ اى از ﮐﺸــﻮر ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻗﺎﭼﺎق وارد ﻣﻰ ﺷﻮد و از ﻧﻘﻄﻪ اى از ﮐﺸﻮر ﺧﺎرج ﻣﻰ ﺷﻮد ﯾﻌﻨﻰ ﻫﻢ ﻗﺎﭼﺎق ورودى و ﻫﻢ ﻗﺎﭼﺎق ﺧﺮوﺟﻰ ﺑﺮﻧﺞ دارﯾﻢ. ﺣﺘﻤـﺎ ﻓﯿﻠﻤﻰ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﻗﺎﭼﺎق دام زﻧﺪه ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﮐﺸﻮر از ﺻﺪاوﺳﯿﻤﺎ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ را دﯾﺪه اﯾﺪ. وﻗﺘﻰ ﮐﺎﻻى ﺑﺰرﮔﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺧﺎرج ﻣﻰ ﺷﻮد اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﭘﺪﯾﺪ ﻣﻰ آﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ و ﭼﻄﻮر اﯾﻦ ﮐﺎﻻى ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺰرﮔﻰ ﮐﻪ ﮐﻨﺘﺮل آن ﻧﯿﺰ دﺷﻮار اﺳﺖ، ﺑﻪ راﺣﺘﻰ ﻗﺎﭼﺎق ﻣﻰ ﺷﻮد و ﻧﯿﺮوﻫﺎى اﻣﻨﯿﺘﻰ اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ ﻣﺎ ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟اﯾﻦ ﻣﺼﺪاق ﺧﻮﺑﻰ اﺳــﺖ. اﺷﮑﺎل ﮐﺎر اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻮاﻋﺪ و ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﮐﺎرى ﯾﮏ ﺗﻌﺮﯾﻔﻰ دارﻧﺪ و آﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﺲ ﻣﻌﺮﻓﺘﻰ ﺧﻮد ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻰ ﮐﻨﯿﺪ و ﻓﻀﺎﯾﻰ ﮐﻪ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﻣﻰ ﺷﻮد، ﺗﻌﺮﯾﻒ دﯾﮕﺮى دارد. ﻣﺜﻼ اﮔﺮ ﺷــﻤﺎ داﻣﭙﺮور ﺑﺎﺷﯿﺪ و دوﯾﺴﺖ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷــﯿﺪ در ﯾﮏ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺟﻨﻮﺑﻰ ﮐﺸﻮر، آﯾﺎ وﻗﺘﻰ اﯾﻦ دوﯾﺴﺖ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ را روى زﻣﯿﻦ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ، ﻣﻰ ﺗﻮان آن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺎﭼﺎق ﺗﻠﻘﻰ ﮐﺮد؟ ﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ! ﭼﻮن ﻣﺎﻟﮏ دﻓﺎع ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان روى زﻣﯿﻦ ﻗﺮار دارﻧﺪ و ﻣﻦ داﻣﭙﺮور ﻫﺴﺘﻢ. اﯾﻦ ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﮕﯿﺮى ﻧﯿﺴﺖ. آﯾﺎ ﻣﺎ در ﺳﻮاﺣﻞ ﺟﻨﻮﺑﻰ و ﻣﺮزﻫﺎى ﺧﺸﮑﻰ، آﻧﻘﺪر ﻧﯿﺮو دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺮ ۵۰ ﯾﺎ ۱۰۰ ﻣﺘﺮ ﻧﯿﺮو ﻗﺮار دﻫﯿﻢ؟ آﯾﺎ ﺷﻤﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﻰ ﮐﻨﯿﺪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ را از ﻃﺮﯾﻖ اﺳﮑﻠﻪ و ﯾﮑﻰ ﯾﮑﻰ ﺑﺎ ﺳﻼم و ﺻﻠﻮات ﺳﻮار ﮐﺸﺘﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ؟ اﯾﻦ ﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ، دﺳﺖ و ﭘﺎى ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ را ﻣﻰ ﺑﻨﺪﻧﺪ، ﺗﻮى ﮔﻮﻧﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ و اﮔﺮ ﮐﺴﻰ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﺑﺮاى آن ﺣﯿﻮان دﻟﺶ ﻣﻰ ﺳﻮزد. ﺑﻌﺪ اﯾﻦ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎى ﺗﻮى ﮔﻮﻧﻰ را ﺗﻮى ﻗﺎﯾﻖ ﻣﻰ رﯾﺰﻧﺪ. روى آن ﻫﻢ ﺑﺮزﻧﺖ و ﭼﺎدر ﻣﻰ ﮐﺸﻨﺪ. اﺻﻼ دﯾﺪه ﻧﻤﻰ ﺷﻮد. ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﺳﺎﻋﺖ ۱ ﯾﺎ ۲ ﻗﺎﯾﻖ را از ﺗﻮى ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮون ﻣﻰ ﮐﺸﻨﺪ ﺑﺎ ﻫﻞ دادن آن را رواﻧﻪ درﯾﺎ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ. اﯾﻦ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎ را ﻫﻢ ﺗﻮى آن ﻣﻰ رﯾﺰﻧﺪ. اﯾﻦ ﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺎ ﭘﺎى ﺧﻮدش ﺳﻮار ﻗﺎﯾﻖ ﺷﻮد و ﯾﮏ ﮔﻞ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﺮش ﺑﺰﻧﻨﺪ! دﺳﺖ و ﭘﺎى ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ را ﻣﻰ ﺑﻨﺪﻧﺪ و ﺗﻮى ﮔﻮﻧﻰ ﻣﻰ اﻧﺪازﻧﺪ، از ﻗﺎﯾﻖ و ﺗﻪ ﻟﻨﺞ اﺳــﺘﻔﺎده ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﻮى ﻗﺎﯾﻖ ﻣﻰ رﯾﺰﻧﺪ وﻗﺘﻰ ﻫﻢ در درﯾﺎ دﺳﺘﮕﯿﺮ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﭘﯿﺶ از دﺳﺘﮕﯿﺮى اﯾﻦ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎى دﺳﺖ و ﭘﺎ ﺑﺴﺘﻪ و ﺗﻮى ﮔﻮﻧﻰ را در آب ﻣﻰ اﻧﺪازﻧﺪ و ﻫﻤﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎ ﺣﻘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﻰ ﻣﯿﺮﻧﺪ. ﯾﻌﻨﻰ وﻗﺘﻰ ﻣﺮزﺑﺎﻧﻰ ﻧﺎﺟﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻗﺎﯾﻖ ﻫﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﻰ ﺷﻮد، از اﯾﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻗﺎﯾﻖ ﻫﺎ ﻓﺮاوان ﮐﺸــﻒ و ﺗﻮﻗﯿﻒ ﻣﻰ ﺷــﻮد، وﻟﻰ ﮔﻮﺳــﻔﻨﺪ را ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗــﻮى آب ﻣﻰ اﻧﺪازﻧﺪ و وﻗﺘﻰ ﺑﺎزداﺷﺖ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ، در دادﮔﺎه ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻦ ﺑﺎر ﻗﺎﭼﺎق را اﻧﮑﺎر ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﻪ ﻗﺎﺿﻰ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﻫﯿﭻ ﺑﺎر ﻗﺎﭼﺎﻗﻰ ﻫﻤﺮاه ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ و ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎى ﺣﻘﻪ ﺷﺪه را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺪرک ﺑﻪ دادﮔﺎه ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ، ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺎﯾﻖ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﺪ: ﻣﮕﺮ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ در آب ﺣﻘﻪ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ ﯾﺎ ﻣﮕﺮ ﻣﺎل ﻣﻦ اﺳﺖ؟!
ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ اﯾﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﻰ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﺮد اﻣﺎ ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻗﺎﭼﺎق ﮐﺎﻻﺳﺖ. اﻣﺎ ﺧﻮب اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم درﺑﺎره اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت اﻃﻼﻋﺎت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﭼﻪ ﺿﺮورﺗﻰ دارد ﮐﻪ ﻣﺮدم اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت را ﺑﺪاﻧﻨﺪ؟ دﺳﺖ ﮐﻢ ﻧﮕﺎه ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺳﻮءﻇﻦ ﻣﺮدم ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ اﻧﺪرﮐﺎران ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻗﺎﭼﺎق از ﻣﯿﺎن ﻣﻰ رود. ﻣﻦ ﻓﺮاﻓﮑﻨﻰ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﻢ. ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧﻘﺺ ﻗﺎﻧﻮن وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ ﭼﻨﺪان ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬار ﻧﯿﺴﺖ. آﻧﭽﻪ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ رﻓﺘﺎر ﻣﺎﺳﺖ. ﺗﺎ ﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﻤﺎن اﺻﻼح ﻧﺸﻮد ﺧﯿﻠﻰ از ﻣﺸﮑﻼت ﺑﺮﻃﺮف ﻧﻤﻰ ﺷﻮد.
ﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷـﻬﺮوﻧﺪ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان ﮐﺎرﮔﺰار، ﻣﺎﻣﻮر و…؟ﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﻬﺮوﻧﺪ. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﮔﻮﺳﻔﻨﺪى ﮐﻪ ﻫﻢ اﮐﻨﻮن در اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران ﭘﺮورش داده ﻣﻰ ﺷﻮد، ﯾﮑﺒﺎره از آذرﺑﺎﯾﺠﺎن ﺷﺮﻗﻰ و اردﺑﯿﻞ ﺳﺮ درﻣﻰ آورد ﭼﺮا؟ ﭼﻪ ﺑﺴﺎ از آﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎى ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ و ﻫﻢ ﻣﺮز ﻗﺎﭼﺎق ﺷﻮد. در ﻣﺴﯿﺮ ﺣﺮﮐﺖ از ﻣﺎزﻧﺪران ﺑﻪ آذرﺑﺎﯾﺠﺎن ﺑﺎرﻫﺎ اﯾﻦ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻠﯿﺲ راﻫﻮر ﺑﺎزداﺷﺖ ﻣﻰ ﺷﻮد. ﮔﺎﻫﻰ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺗﻮﻗﯿﻒ و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪه ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ. اﺻﻼ ﻣﺎ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻗﺎﭼﺎق اﺣﺸﺎم و ﺳﻮﺧﺖ را در ﻋﻤﻖ ﮐﺸﻮر ﺷﺮوع ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ. اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ ﯾﮏ واﻧﺖ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻗﺎﭼﺎق ﺷﻮد ﻫﻤﮑﺎران ﻣﺎ آن را در اﺳﺘﺎن ﮐﺮﻣﺎن ﺑﺎزداﺷﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﻪ در اﺳﺘﺎن ﻫﺮﻣﺰﮔﺎن ﯾﻌﻨﻰ ﻣﺒﺎرزه ﻣﺎ در ﻣﺮز ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻗﺒﻞ از ﻣﺮز ﻣﺒﺎرزه آﻏﺎز ﻣﻰ ﺷﻮد ﭼﻮن اﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﺮز رﺳﺎﻧﺪه ﺷﻮد و از آن ﻋﺒﻮر ﮐﻨﺪ، دﯾﮕﺮ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻗﺎﭼﺎق ﻣﻌﻨﻰ و ﻓﺎﯾﺪه ﻧﺪارد. ﺗﻤﺎم ﺗﻼش ﻣﺎ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ ﻗﺒﻞ از ورود ﺑﻪ ﻣﺮز اﺳﺖ ﯾﻌﻨﻰ ﻗﺒﻞ از ورود ﺑﻪ ﻣﺮز و ﻋﺒﻮر از آن ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎﻻ ﺗﻮﻗﯿﻒ و ﺑﺮرﺳﻰ ﺷﻮد ﭼﻮن ﻗﺎﭼﺎﻗﭽﻰ ﻣﺴﺎﻓﺮ زﻣﯿﻨﻰ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ در ﭘﺴﺖ ﻫﺎى ﻣﺮزى از ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﺎده و ﺑﺮرﺳﻰ ﺷﻮد. ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪم از ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﻗﺎﭼﺎﻗﭽﻰ در ﻋﻤﻖ ﮐﺸﻮر ﺑﺎر ﺧﻮد را ﻣﻰ ﺑﯿﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻣﺮز ﮐﺸﻮر ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﭘﻠﯿﺲ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد و ﺑﻪ او ﺗﺬﮐﺮ داده ﺷــﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺎر ﻗﺎﭼﺎق اﺳــﺖ و ﺑﺎ آن ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﻰ ﺷﻮد ﯾﻌﻨﻰ در ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺎ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ
ﻗﺎﭼﺎق ﮐﺎﻻ را از ﻋﻤﻖ ﮐﺸﻮر ﺷﺮوع ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ. ﻣﺴﺎﻟﻪ اى ﮐﻪ ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﻣﻘﺪارى ﻋﺎﻃﻔﻰ ﺷﺪه ﻣﻮﺿﻮع ﮐﻮﻟﺒﺮﻫﺎ و ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺎم رﻫﺒﺮى ﻫﻢ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ در ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻗﺎﭼﺎق ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺎ آن ﮐﻮﻟﺒﺮ ﻧﯿﺴـﺖ. اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺎزﺗﺎب زﯾﺎدى در رﺳـﺎﻧﻪ ﻫﺎى داﺧﻠﻰ و ﺧﺎرﺟﻰ داﺷﺖ ﮐﻪ رﻫﺒﺮ ﮐﺸﻮر ﮐﻮﻟﺒﺮى را ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﻠﻮﯾﺤﻰ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﮐﺮده اﻧﺪ. اﯾﻦ ﮐﻮﻟﺒﺮى ﭼﻪ اﻫﻤﯿﺘﻰ در ﻣﻮﺿﻮع ﻗﺎﭼﺎق دارد و ﺑﺎرﻫﺎى ﮐﻮﻟﺒﺮى در ﺣﺠﻢ ﮐﻞ ﮐﺎﻻﻫﺎى ورودى ﭼﻪ ﺳﻬﻤﻰ را ﺑﻪ ﺧﻮد
اﺧﺘﺼﺎص ﻣﻰ دﻫﻨﺪ؟ﻣﻦ اﺑﺘﺪا ﯾﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﻠﯿﺪى ﺑﮕﻮﯾﻢ و ﺧﻮاﻫﺸــﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ زﯾﺎد ﺑﭙﺮدازﯾﺪ؛ ﻣﺮزﻧﺸﯿﻨﺎن ﻣﺎ، ﻣﺮزﺑﺎﻧﺎن ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ ﺧﺪاى ﻧﮑﺮده ﺑﻪ اﯾﻦ دﯾﺪ ﻧﮕﺎه ﻧﻤﻰ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ در ﺣﺎل ارﺗﮑﺎب ﺗﺨﻠﻔﻰ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت ﺑﺎﯾﺪ رزق و روزى ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺷﻮد. ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ، ﻣﺮزﺑﺎن ﮐﺸﻮر ﻣﻦ اﺳﺖ. آﻧﭽﻪ در اﻣﻨﯿﺖ ﮐﺸﻮرﻣﺎن ﻣﻮﺛﺮ اﺳﺖ ﻣﺮزﺑﺎن ﻫﺎ و ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ ﻫﺎى ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﮔﺮ ﻣﺮزﺑﺎن ﻫﺎ و ﻣﺮزﻧﺸﯿﻨﺎن ﻣﺎ ﻧﺒﻮدﻧﺪ، ﺷﺎﯾﺪ اﺗﻔﺎق ﻫﺎﯾﻰ ﻣﻰ اﻓﺘﺎد. اﮔﺮ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ اﯾﺮان و ﻋﺮاق ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ، ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﺎ دﺷــﻤﻦ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﻣﺒﺎرزه ﮐﺮدﻧﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺮزﻧﺸﯿﻨﺎن و ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﻣﺤﻠﻰ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮزى ﻣﺎ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﻬﺪاى ﻋﺰﯾﺰى ﮐﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﻓﺘﺨﺎر ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ ﻫﺎى ﻣﺎ در ﺟﻨﻮب و ﻏﺮب ﺑﻮدﻧﺪ. ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﻦ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اول، ﻣﺮدم و ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ را در اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻓﻀﺎﻫﺎ وارد ﻧﮑﻨﯿﻢ. ﺑﺤﺚ ﺑﻌﺪى اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﯿﺸﺖ ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺷﻮد و ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد، ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ از ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ ﺳﻮ ءاﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد. آﻧﭽﻪ ﻣﺎ اﮐﻨﻮن دارﯾﻢ ﺑﺎ آن ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﻣﺒﺎرزه ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ، ﺳﻮ ءاﺳﺘﻔﺎد هاى اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ ﺻﻮرت ﻣﻰ ﮔﯿﺮد. در ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ زﺣﻤﺖ ﻣﻀﺎﻋﻒ ﺑﺪﻫﯿﻢ ﯾﻌﻨﻰ ﺑﻪ ﻣﺮزﻧﺸﯿﻦ ﻋﻨﻮان ﮐﻮﻟﺒﺮ ﺑﺪﻫﯿﻢ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﮐﻮﻟﺒﺮ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﮐﻨﯿﻢ. ﺷﻤﺎ در روﺳﺘﺎﻫﺎى ﻣﺮزى
ﺣﻀﻮر ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﺎ ﺳﺎﮐﻨﺎن آﻧﺠﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﺮﺧﻰ از اﯾﻦ ﺳــﺎﮐﻨﺎن ﮐﺎرت ﭘﯿﻠﻪ ورى دارﻧﺪ. از آﻧﻬﺎ ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ از ﻣﺤﻞ ﮐﻮﻟﺒﺮى ﭼﻪ ﻣﯿﺰان درآﻣﺪ دارﻧﺪ؟ ﺑﺮاى ﺣﻤﻞ اﯾﻦ ﮐﺎﻻﻫﺎى ﺳﻨﮕﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﺑﯿﻤﺎرى ﻫﺎﯾﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﯾﺴــﮏ ﮐﻤﺮ و… ﻧﯿﺰ ﻣﻰ ﺷﻮد، ﭼﻪ ﺳﻮدى ﻧﺼﯿﺐ ﮐﻮﻟﺒﺮان ﻣﻰ ﺷﻮد و ﺳﻮد ﮐﻼن ﮐﺎر ﻋﺎﯾﺪ ﭼﻪ ﮐﺴﻰ ﻣﻰ ﺷﻮد؟ در ﻣﻮرد ﮐﺴــﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻟﻨﺞ دارﻧﺪ و ﺷﻐﻞ ﺷﺎن درﯾﺎﻧﻮردى اﺳﺖ، از ﻗﺪﯾﻢ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻮده ﮐﻪ در ﻣﺴﺎﻓﺮت ﻫﺎ ﺑﺮاى ﺧﻮد و ﺧﺎﻧﻮاد هﺷﺎن ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﻰ را ﺑﯿﺎورﻧﺪ. آﯾﺎ ﺗﻪ ﻟﻨﺠﻰ ﻫﺎﯾﻰ ﮐﻪ ﻣﻰ آﯾــﺪ ﻫﻤﺎن ﮐﺎﻻ ﺑﺮاى ﺧﻮد و ﺧﺎﻧﻮاد ه اﺳــﺖ؟ از ﻫﻤﻪ آﻧﻬﺎﯾﻰ ﮐﻪ روى ﻟﻨﺞ ﮐﺎر ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ، از ﺟﺎﺷــﻮﻫﺎ و ﻣﻠﻮان ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ اﯾﻦ ﮐﺎﻻﻫﺎﯾﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻪ ﻟﻨﺠﻰ ﻣﻰ آﯾﺪ ﯾﺎ آن واﻧﺖ ﻧﯿﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﻰ ﺗﺎ ۱۰ ﻣﺘﺮ ارﺗﻔﺎع ﺑﺎر آن اﺳﺖ و اﺳﻢ آن را ﺗﻪ ﻟﻨﺠﻰ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ، ﮐﺪام ﯾﮏ ﺑﻪ ﻣﻠﻮان و درﯾﺎﻧﻮردان ﻣﺎ ﻣﻰ رﺳﺪ؟ ﮐﺪام ﯾﮏ از اﯾﻦ ﺗﻪ ﻟﻨﺠﻰ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاد هﻫﺎى ﻟﻨﺞ داران ﻣﻰ رﺳﺪ؟
پس موضوع مبارزه با قاچاق را مخدوش نکنیم. مرزنشینهای ما مردمی شریف، مرزبانهای ما و نور چشم ما هستند که به خودمان اجازه نمیدهیم خدای نکرده به این مردم اسائه ادب شود. ما از مرزنشینهایمان باید حمایت کنیم، به آنها کمک کنیم و از آنها کمک بگیریم. اینها را نباید در فضای قاچاق وارد کنیم منتها برخی از مرزنشینان ما سوءاستفاده میکنند. ما باید دنبال سوءاستفادهکنندگان از مرزنشینان باشیم نه آنها که کالا وارد میکنند یعنی اگر در مرز کالایی را گرفتیم به مرزنشین کاری نداریم بلکه به قاچاقچی کار داریم. آن نفر اصلی که حتی در تهران هم مستقر نیست بلکه در خارج از کشور استقرار دارد، جنسی را وارد کشور میکند. مثلا در کشورهای دور دست که اجناسشان را وارد ایران میکنند، در یک کارخانه خاص، یک برند که واردات رسمی کالا به ایران ندارد، در آن کارخانه خاص در آسیای دور، میبینید که برای بازار ایران، سفارش کالا وجود دارد. این چگونه است که ما واردات رسمی کالا نداریم ولی سفارش کالا به نام ایران در آن کارخانه ثبت شده است؟ اینها میآیند در کشورهای حاشیه جنوبی خلیجفارس یا کشورهای غربی ایران کالایشان را وارد کشورمان میکنند و به نام همان برند یا نامهای دیگر میفروشند. اگرچه نمایندگی رسمی هم برای کالایشان ندارند اما نمایندگیهای غیررسمی و تعمیرات هم تاسیس کردهاند. در پیامکهایی که برای فروش کالا ارسال میکنند میبینید که کالا را در تهران تحویل میدهند. از چند روز دیگر ورودی مرزهای شمال غرب در بانه و مریوان کاملا بسته میشود و به خاطر حجم برف در غرب کشور اصلا نمیتوان جنس آورد. آیا اینقدر که در تهران برای فروش کالا پیامک میدهند، کالا از بانه و مریوان وارد میشود؟ اصلا اینقدر که پیامک میدهند در راهها و جادهها مشاهده میشود؟ اصلا این حجم از کالا از آنجا وارد نمیشود ولی به اسم آنجا تمام میشود. وقتی میگوید چه چیزی میخواهی تا از بانه برایت بفرستم ولی در تهران تحویل میدهد، از تو میپرسد و فردا کالا را در تهران تحویل میدهد، یعنی یک روزه کالا را از آنجا میفرستد؟! یعنی یک انبار بزرگ در بانه کالا وجود دارد؟ آیا در بانه انبارهای بزرگی وجود دارند که از همه مدلها و برندها کالا ذخیره شده و منتظر هستند که سفارش را دریافت و کالا را ارسال کنند؟ اینطور که نیست! از اسم مرزنشین سوءاستفاده میشود.
آیا این کالاها هم از مبادی رسمی وارد میشود؟
اینکه چطور وارد میشود بحث دیگری است. در آن مورد باید آسیبشناسی کنیم.
آخرین سوال را به آسیبشناسی اختصاص دهیم. قبل از تاسیس پلیس امنیت اقتصادی شما در پلیس آگاهی خدمت میکردید و آنجا با قاچاق و جرائم اقتصادی مقابله میکردید. مقداری هم درباره آسیبشناسی صحبت کنید. گرهها و مشکلات کار کجاست و چرا ما به عنوان شهروند آنقدر که دلمان میخواهد موفقیت مشاهده نمیکنیم؟
راهحلها خیلی پیچیده نیست. داستان آن عقاب است که وقتی تیر به او اصابت کرد پر خود را در تیر دید و گفت: از ماست که بر ماست. در بحث قاچاق کالا و فضای اقتصادی پاسخها، پاسخهای انتظامی نیست. پاسخها، پاسخهای برخورد و مقابله نیست. پاسخ هم اقتصادی است و همه راهکارها، اقتصادی است. اگر به فرمایشات مقام معظم رهبری دقت کنیم، خودش راهحل است. ایشان حدود ۱۰ سال است که هر سال عید راهحل ارائه میکنند. میگویند اقتصاد، جهش تولید و… برای اینکه ببینیم چه کار کردهایم باید ببینیم چقدر به فرمایشات مقام معظم رهبری عمل کردهایم؟ چند حوزه اقتصادی و صنعتی داشتیم و الان چند حوزه داریم؟ آیا کاهش یافته یا افزایش یافته است؟ میزان تقاضای کالا در کشور کم نشده است. طبق این فرمول، عرضه، تقاضا و قیمت را باید محاسبه کنیم. عرضه و تقاضا تعریف دارد. تقاضای ما کم نشده اما وضعیت عرضه ما چگونه است؟ مثلا بررسی کنید که وضعیت پیراهندوزان تهران چگونه است؟ اینکه وضعشان خوب نیست یعنی چه؟ اگر بخواهیم مقابله کنیم و با قاچاق پیراهن به داخل مقابله کنیم باید سر مرز بایستیم و پیراهنی را که وارد میشود بگیریم یا به تولید داخل کمک کنیم و این تولید داخل پیراهن خوب تولید کند، آما را بالا ببرد و پیراهن مردم را تامین کند. آن وقت کسی پیراهن وارد نخواهد کرد. وقتی به مناطق آزاد سفر میکنید چه چیزی با خودتان میآورید؟ آیا وقتی کالا را آوردید احساستان این نبود که کالای آورده شده هم قیمت و یا حتی گرانتر از تهران است؟ با این حال پیراهن خوب خودمان با هر قیمتی اینجا عرضه میشود، اما همین پیراهن یا حتی با کیفیت کمتر در منطقه آزاد برای فروش گذاشته شده است.
خریدار ایرانی آن پیراهن با کیفیت کمتر را در منطقه آزاد میخرد. اما پیراهن تولید داخل را نمیخرد چون تنوع یا رنگبندی ندارد، جذاب نیست، اعتمادی به آن نیست و… ما باید اعتماد به کالای ایرانی را افزایش دهیم، پارچه و نخ خوب به تولیدکننده پیراهن بدهیم، تنوعش را در پارچه، رنگ و… افزایش دهیم تا مصرفکننده ترغیب شود که تولید داخل را بخرد. شما وقتی میبینید پسرت تولید میکند جنس را از غریبه میخری و پسرت را کنار میگذاری؟! آیا وقتی همسایه پیراهن تولید میکند همسایهات را کنار میگذاری و از غریبه میخری؟ مردم ایران مردمی قدرشناس و فهیم هستند. در نظام جمهوری اسلامی به این نتیجه رسیدیم که همراهترین و همگامترین انسانها با نظام جمهوری اسلامی ایران همین مردم خودمان هستند. مردم به مراتب از مسوولان جلوتر هستند منتها لازمه این همگامی آن است که شما به حرف مردم گوش کنی و فضای مناسب کاری را به وجود بیاوری. توجه کنید که مردم، من و شما هستیم. ما که داریم مشاهده میکنیم تولیدکننده، پدر، پسر، همسایه یا فامیلمان هستند. من باید به هموطن خودم کمک کنم و برای همین هیچ وقت پول خودم را در جیب تولیدکننده خارجی نمیریزم.
کاری که خیلی از کشورها انجام میدهند را ما هم باید انجام دهیم. ما باید از تولیدکنندهمان حمایت کنیم، از صنعت داخل، از کشاورزیمان، از صنعتگرمان باید حمایت کنیم. نباید همه چیز را هم از مردم بخواهیم. این حمایتها فقط متوجه مردم نیست.
در جاهایی هم ما که مسوولیت داریم بنا به مسوولیت خودمان باید اقدام کنیم یعنی باید از وزیر مربوطه پرسید شما چه کار کردید که باعث شدید گندم به جای صادر شدن دارد وارد میشود یا در مورد مواد غذایی چرا به جای صادرات، واردات میشود؟ همواره این نکته گفته میشود که باید خودکفایی در گندم داشته باشیم، گندم داخلی همچنان که همه میدانند به محیط کشت بستگی دارد.
همه میدانند که محصولات کشاورزی یک منطقه از نظر کیفیت با کیفیت محصولات کشاورزی منطقه دیگر تفاوت دارد. گندمی که در این منطقه رشد میکند با گندمی که به آن گندم طلایی میگوییم و در منطقه دیگر رشد میکند تفاوت کیفیت دارد. حالا کشاورزی که گندم طلایی حاصل کرد میخواهد به دولت بفروشد. اگر دولت گندم را سر موقع تحویل بگیرد، پول خرید را بلافاصله پرداخت کند، کشاورز را معطل نکند آیا برای کشاورز بهتر نیست که گندم خود را به دولت بفروشد؟ به نفع کشاورز است که گندم خود را در داخل بفروشد ولی وقتی کشاورز مشاهده میکند که برای فروش معطل میشود، گندم درجه دوم را همقیمت با گندم طلایی میخرد، پول را هم با تاخیر میدهد، آن وقت کشاورز میاندیشد که اگر گندم را به چیز دیگری تبدیل و قاچاق کند یا اصلا خود گندم را قاچاق کند برایش منفعت بیشتری دارد.
اگر میخواهیم قاچاق انجام نشود اینطور نیست که تعداد مرزبانهایمان را افزایش دهیم. ما باید به جای دیگر کمک کنیم. باید برای اقتصاد کشورمان امنیت ایجاد کنیم. اگر برای اقتصادمان امنیت ایجاد کردیم خود به خود قاچاق حذف میشود و یا اصلا قاچاق پدید نمیآید.
آسیبشناسی درباره امنیت اقتصادی این است که تا جایی که میشود به تولید مردم، تولیدکننده و صنعتگر کمک کنیم و همچنین باید توجه داشته باشیم که فقط نیروی انتظامی متولی مبارزه با جرائم اقتصادی نیست بلکه ۱۵ یا ۱۶ دستگاه و نهاد متولی این امر هستند و باید در اینباره پاسخگو باشند. چرا هیچ کدامشان پاسخگو نیستند؟
چرا هیچ وقت از وزارت کشاورزی پرسیده نشد که شما چه کردید این گندم به خارج از کشور قاچاق شد؟ چرا از کشاورز سوال نشد که درد تو چه بوده که گندمت را قاچاق کردی؟ فقط میگوییم کسی قاچاق را بگیرد اما به نظرم بهتر است عمق و دقت بیشتری در کارهایمان داشته باشیم.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد