راهکار استیون سودربرگ برای نجات سینمای مستقل

استیون سودربرگ می‌گوید، بازیگران درجه یک می‌توانند سینمای مستقل را نجات دهند. استیون سودربرگ یکی از برجسته‌ترین کارگردان‌های مبتکری است که امروز در زمینه فیلمسازی کار می‌کند. او مانند جیمز کامرون با تمرکز بر فناوری و جلوه‌های ویژه پیشرفته کار نمی‌کند، اما کاری که او انجام می‌دهد استفاده از تکنیک‌های داستان‌سرایی جدید و سرگرم‌کننده و همچنین خلق داستان‌هایی برای همه قالب‌های مختلف است تا ببیند آینده رسانه چگونه خواهد بود و اکنون این کارگردان مثل بسیاری از همتایان خود، نگران آینده سینما و صنعت فیلم است، اما او یک برنامه هم برای کمک به نجات‌بخشی از صنعت یعنی فیلمسازی مستقل دارد.
سودربرگ در مصاحبه اخیرش با ددلاین که با تمرکز بر فیلم «الوهیت» انجام شده و فیلمی علمی- تخیلی و مستقل است که خود او به تامین مالی و تولیدش کمک کرده، درباره آینده این صنعت صحبت کرد. وی به‌طور مشخص درباره اینکه چگونه فیلم‌های مستقل می‌توانند در دنیایی که تحت سلطه فیلم‌های پرفروش و استریم است، خود را نشان دهند، صحبت کرد. صحبت او نه درباره فیلم‌های مستقل مانند «فراری» مایکل مان یا آخرین فیلم A24. که درباره سینمای مستقل واقعی است که استعدادهای نوظهوری که به استودیوها یا تهیه‌کنندگان برجسته دسترسی ندارند، به سراغش می‌روند و آن را خلق می‌کنند. طرح سودربرگ ساده است.
به گفته او بازیگران درجه‌یک باید از قدرت خود و توانایی دریافت بودجه برای فیلم‌ها استفاده کنند تا به ارتقای فیلمسازان مستقل واقعی کمک کنند. آنهایی که بیرون از دایره صنعت هستند از گفتن داستان خود ناامید هستند، اما اگر یک بازیگر درجه یک از توانایی خود به خوبی استفاده کند، آنگاه شاهد خواهیم بود که استودیوهای بیشتری برای کارگردانان جوان پول خرج می‌کنند و همین موجب می‌شود تعداد زیادی از استعدادهای جدید به صنعت نیازمند به صداهای جدید وارد شوند. سودربرگ در توضیح گفت: هیچ چیز سریع‌تر از اینکه بازیگران درجه یک به حمایت از فیلمسازان مستقل جوان و آینده‌دار برخیزند، چشم‌انداز سینمای مستقل را تغییر نمی‌دهد چون با این کار می‌توان امور مالی را هم تامین کرد. سرمایه‌گذار بیشتر به این علاقه دارد که در نهایت چه کسی در فیلم بازی می‌کند و بنابراین هماهنگی واقعی از سوی بازیگران درجه یک می‌تواند چنین تاثیر بگذارد. وی در ادامه گفت: حمایت از برخی فیلمسازان مستقل که هنوز نامی ندارند، بزرگ‌ترین اتفاقی است که موجب می‌شود تجدید حیات فیلم‌های تجاری و مستقل رخ دهد.
مشکل امروز این است که میانه‌ای وجود ندارد. یا فیلم‌های فانتزی با بودجه کلان دارید یا فیلم‌های تخصصی. گهگاه چیز متفاوتی بیرون می‌آید، اما اغلب نوعی محدودیت برای آنها وجود دارد که با حضور نام‌های بزرگ‌ می‌توان از آن عبور کرد.