28 - 08 - 2017
دوستانی از جنس سئول یا پیونگیانگ
محمدصادق جنانصفت- گشودن خط اعتباری ۱۰ میلیارد دلاری سئول برای تهران در این روزهای وانفسای تامین سرمایه ارزی را باید قدر دانست. هرچند برخی از هماکنون ممکن است ساز مخالف بزنند که این ۱۰ میلیارد دلار دوباره به جیب کرهایها برمیگردد و برای ایران فایدهای ندارد و حتی برخی ممکن است کمی عقبتر رفته و بگویند چه لزومی دارد ایران از متحد استراتژیک آمریکا در جنوب شرقی آسیا اعتبار بگیرد. اما واقعیت این است که سئول در این وضعیت اعتباری به اندازه ۲۵ درصد درآمد احتمالی ایران از صادرات نفت در سال ۱۳۹۶ را در اختیار ایران قرار داده است که میتواند بخشی از گرهها را باز کند. از طرف دیگر گشودن این خط اعتباری از سوی سئول میتواند صفشکنی در تامین منابع ارزی ایران شده و سایر شرکتها و کشورها را متقاعد کند راه کرهجنوبی را طی و با ایران کار کنند. در صورتی که ایران بتواند کار فوقالعاده و کارآمدی با این میزان پول انجام داده و از آن به بهترین شکل استفاده کند و اطمینان به کارآمدی را افزایش دهد، امیدواری برای حرکتهای مشابه از طرف سایر کشورها را افزایش میدهد. واقعیت این است که ایران برای رسیدن به رشد متوسط هشت درصد تولید ناخالص داخلی سالانه ۸۰۰ هزار میلیارد تومان سرمایه لازم دارد که در سال ۱۳۹۵ فقط ۳۵ هزار میلیارد تومان تامین شده که فاصله قابل توجهی با نیازها دارد. یک محاسبه ساده نشان میدهد ایران با نرخ دلار چهار هزار تومانی باید ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه به دست آورد که نزدیک به ۲۵ درصد آن باید از خارج تامین شود. این الزام اجتنابناپذیر نشان میدهد که سیاست خارجی ایران نیز به جای اینکه متحدانی از کشورهایی که پول و نیازمند و تنشزا را نشانه بگیرد باید دنبال این باشد که چند مسوول دیگر در آسیا، اروپا و حتی کشورهایی مثل کانادا و استرالیا را با خود همراه سازد. خوب و بد سرنوشت امروز و فردای ایرانیان و این سرزمین به این عامل نیز بستگی دارد که دوستانی از جنس سئول داشته باشد یا دوستانی از جنس پیونگیانگ. در دنیایی بزرگتر میتوان پرسید ایران باید دوستانی از جنس آلمان داشته باشد یا از جنس روسیه. جنس کرهجنوبی و آلمان، جنس تجارت و سرمایه، صادرات و واردات و اقتصاد و سختکوشی است و جنس پیونگیانگ و روسیه، جنس جنگ، بمب و تانک. ایران میتواند دوستانی از جنس سئول انتخاب کند تا این دوران سخت و پرالتهاب را پشت سر بگذارد و کسبوکار شهروندان و اقتصاد کلان را به سوی آرامش و آسایش سوق دهد. اگر ایران امروز دنبال متحدانی از جنس پیونگیانگ و مسکو باشد و چشم بر برتریهای سئول و برلین ببندد، شاید فردا بسیار دیر باشد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد