دستگاه‌ها مجمع‌­الجزایری عمل می‌کنند

ایلنا- عضو انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر گفت: در تابستان امسال در زمان پیک، میزان مصرف به ۷۹هزار و ۸۰۰‌مگاوات رسیده بود و ۱۷۵۰۰‌مگاوات کسری و یا خاموشی داشتیم، برای اینکه این میزان کسری نداشته باشیم باید ۲۵‌هزار مگاوات نیروگاه احداث کنیم و در­این‌­صورت درواقع صنعت برق صفر-­صفر می‌شود.
امین زنگنه‌ تصریح کرد: ما سالی هم ۵‌‌درصد رشد مصرف برق داریم یعنی ظرفیت شبکه برق که حدود ۹۰هزار مگاوات است، عملا باید سالی ۷‌درصد رشد کند به این معنا که باید سالانه ۷‌هزار مگاوات نیروگاه احداث کنیم تا پاسخگوی رشد مصرف زمان پیک باشد، ضمن اینکه تعداد زیادی نیروگاه فرسوده داریم که به­‌خاطر کمبود منابع مالی و عدم رسیدگی، سرعت از مدار خارج شدن‌شان بیشتر می‌شود.
عضو انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر گفت: پتانسیل کشور برای واحدهای بخار نیروگاه‌های سیکل ترکیبی ۸‌هزار مگاوات است اما ما ۲۵‌هزار مگاوات نیروگاه نیاز داریم که نیروگاه‌های با سوخت فسیلی نمی‌توانند این نیاز را پاسخ دهند. از طرفی ۱۵۰‌هزار مگاوات پتانسیل احداث نیروگاه تجدیدپذیر اعم از خورشیدی، بادی، زیست‌توده و برقابی کوچک را داریم بنابراین عملا تجدیدپذیرها می‌توانند پاسخگوی نیاز شبکه برق باشند. بنابراین راه عبور از کمبود برق و سوخت تجدیدپذیرها هستند. ضمن اینکه پتانسیل لازم در کشور وجود دارد و نیازی نیست برق وارد کنیم.
زنگنه درباره اینکه چرا علی­‌رغم ناترازی و کمبود برق چرا پتانسیل تولید برق تجدیدپذیر استفاده نشده است، توضیح داد: اولین مشکل اینکه در کشور ما برنامه‌ریزی‌ها طولانی‌مدت نیست. یعنی بحران کمبود برق و گاز باید اتفاق بیفتد تا کاری کنیم. به عبارت دیگر از قبل کسی برای جلوگیری از ایجاد چالش در حوزه برق و گاز برنامه‌ریزی نمی‌کند. مشکل بعدی اینکه تعداد زیادی قانون داریم که اجرا نمی‌شود. مساله دیگر اینکه دستگاه‌ها به صورت بخشی و مجمع‌الجزایری عمل می‌کنند، یعنی در تابستان که بحران برق داشتیم برخی تجهیزات تجدیدپذیر به­‌علت عدم ثبت سفارش و تخصیص ارز از گمرک ترخیص نمی‌شدند و این به معنای بخشی‌نگری است.
وی ادامه داد: بانک مرکزی اولویت تخصیص ارز برای این بخش ندارد. وزارت صمت ثبت سفارش کالای تجدیدپذیر را در اولویت قرار نمی‌­دهد. یا اینکه بین روابط نفت و نیرو به­‌گونه‌ای است که وقتی سوخت رایگان است، دغدغه توسعه تجدیدپذیر وجود ندارد. مشکل دیگر شرایط کلان اقتصادی کشور است. تامین منابع مالی در کشور ما بسیار سخت و گران شده. وقتی پروژه اجرا می‌شود، سرمایه‌گذار درصدی از سرمایه را باید از بازار سرمایه و یا از تسویه بدهی تامین کند. هردو مورد در کشور ما بسیار سخت است زیرا وزارت نیرو تعهدات قبلی به سرمایه‌گذاران را ایفا نکرده و این باعث شده سرمایه‌گذاران نتوانند اقساط وام صندوق توسعه را پرداخت کنند و نسبت به صنعت برق بدبینی وجود دارد. بنابران شرایط کلان کشور و سخت شدن تامین مالی روی تجدیدپذیرها تاثیر می‌گذارد.
زنگنه با بیان اینکه به­‌خاطر شرایط تحریم دچار کمبود ارز هستیم، یادآور شد: برای احداث نیروگاه تجدیدپذیر نیاز به واردات و تخصیص ارز داریم بنابراین این عوامل کلان است که روی تجدیدپذیرها تاثیر دارد و موضوع دیگر عدم اجرای قوانین است. از مهم­‌ترین آن قوانین بالادستی و برنامه‌های توسعه است. در برنامه پنجم گفته شده بود که باید ۵‌هزار مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر احداث شود که اجرا نشد. در برنامه ششم هم به این شکل بود و کسی هم این موضوع را پیگیری نمی‌کند و مشخص نمی‌شود که دلیل آن چه بوده. به­ عبارت دیگر به ترک فعل‌ها رسیدگی نمی‌شود. اکنون برنامه این است که ۳۰هزار مگاوات احداث تجدیدپذیر داشته باشیم ولی نگرانی اینکه در جایی که قوانین توسعه و مصوب مجلس اجرا نمی‌شود آیا تضمینی وجود داردکه مصوبه هیات وزیران اجرا شود؟
وی درباره تامین تجهیزات گفت: ما اکنون سازنده تجهیزات و پنل هستیم که با کیفیت مناسبی تولید می‌شود، اما تولیدکننده چینی به قدری در حجم بالا تولید می‌کنند که تولیدکنندگان داخلی به لحاظ قیمت امکان رقابت با آنها را ندارند. یعنی تولیدکننده چینی در یک سال ۷۰‌گیگابایت (۷۰‌هزار مگاوات) تولید می‌کند. تولیدکننده ایرانی با توجه به اینکه صنعت در کشور متوقف بوده، ۷۰‌مگاوات تولید می‌کند که نمی‌توانند رقابت کنند. تجهیزات تجدیدپذیر به­‌خاطر ارزبری‌­ای که دارند باید مورد حمایت قرار گیرند که در کشور تولید شوند، به شرط اینکه کل زنجیره آن در کشور بومی‌سازی شود، شرایط آن در کشور موجود است و تکنولوژی چندان ‌های‌تک نیاز ندارد. تمام مواد اولیه هم در کشور وجود دارد. اگر بازار این صنعت راه بیفتد و به شکل هوشمندانه و هدفمند از تولیدکننده داخلی حمایت شود، می‌توانیم امیدوار باشیم که این زنجیره در کشور تکمیل شده و از خروج ارز جلوگیری شود.