11 - 03 - 2020
خطر در کمین مردم
مهدیه بهارمست- این روزها به دلیل ترس از ابتلا به کرونا و کمیاب شدن ماسک، دستکش و مواد ضدعفونیکننده، افرادی سودجو برای کسب سود دست به تولید انبوه الکل خانگی زدهاند و الکل صنعتی را با مقداری وایتکس و آب ترکیب میکنند و به دست مردم بیگناه میدهند. البته در این میان افرادی هم هستند که به دلیل نداشتن آگاهی این الکلها را مصرف میکنند تا بدنشان ضدعفونی شود اما تاکنون دستکم ۳۰ نفر فقط در اهواز جانشان را از دست دادهاند.
شیوع کروناویروس در تمام جهان مشکلساز شده است. در کشور آلمان با وجود بهروزترین امکانات علمی و صنعتی، مردم از نبود ماسک رنج میبرند. اما فرق بزرگ ما با آنها در مدیریت است. مدیرکل سازمان غذا و داروی کشورهای دیگر برای مواجهه با این بحران به دنبال کارشناسان این حوزه رفته تا راهکارهای بهروزی کسب کنند و هر چه سریعتر از این بحران خارج شوند. اما مدیرکل سازمان داروی ما هنوز توانایی مدیریت تولید و توزیع الکل را ندارد. مشکل اساسی آن، نبود متولی است. از طرف دیگر در شش ماه آینده طبق نظر پزشکان تعداد کثیری از مردم به دلیل مصرف مواد ضدعفونیکننده نامناسب به عارضه پوستی دچار میشوند. دولت باید به مردم با صراحت بگوید اگر ضدعفونیکننده مرغوب نداریم استفاده نکنید. فقط از این پس دستهای خود را بیشتر بشویید. سوءمدیریت و آشفتگیای که گریبانگیر بازار تجهیزات پزشکی شده در آینده همه را با مشکل اساسی روبهرو خواهد کرد.
تولید مواد ضدعفونی بیکیفیت
تولید مواد ضدعفونیکننده در تمام دنیا استانداردهای به خصوصی دارد. وقتی دولت زمام امور را به دست نمیگیرد به طور غیرمستقیم به هر فردی اجازه میدهد الکل را بخرد، با آب و مواد شیمیایی نامعلوم ترکیب کند و با قیمت گزاف آن را به دست مردم برساند. مردم از همه جا بیخبر هر روز از آن شبهمواد ضدعفونیکننده استفاده میکنند، حتی با همان دست آغشته به مواد غذا میخورند و کودک خود را نوازش میکنند. اگر به طور حتم بگویند الکل استفاده نکنند مردم برای ضدعفونی چاره دیگری میاندیشند نه اینکه با استفاده از مواد شیمیایی خطرناک یک ایمنی کاذب برای مردم ایجاد شود. فرد با همین ایمنی کاذب وارد جامعه میشود و دو برابر آسیب میبیند اما در واقع خودش یک بمب متحرک است.
در این میان افراد سودجو بدون داشتن مجوز با توجه به چراغ سبز نشان دادن وزارت غذا و دارو هر زیرپلهای را به تولید مواد ضدعفونیکننده تبدیل میکنند. چه کسی به آنان اجازه داده در بطری آب معدنی الکل پر کنند و بفروشند؟ اصلا مشخص نیست چه مواد افزودنیای برای میکروبکشی به آن اضافه و با نظارت کدام ارگانی مواد ضدعفونی تولید میکنند؟ دیروز اخبار صداوسیما با افتخار نشان داد که در کردستان خط آب معدنی را به ضدعفونیکننده تبدیل کردند. معلوم نیست با چه موادی آن را درست میکنند.
فساد در شرکتهای پخش
طبق آمارهای سال گذشته در کشور ظرفیت مازاد الکل داشتیم. اگر وزارتخانه به صورت حواله رسمی توزیع الکل را به شرکتهای ذیربط بدهد دیگر کاسبی زیرپلهها کساد خواهد شد. در ایران نزدیک به ۵۲ شرکت پخش سراسری دارو وجود دارد. حال به دلایل نامعلوم سازمان غذا و دارو فقط به ۱۷ تا از این شرکتها اجازه توزیع مواد ضدعفونیکننده را داده است. آنان با این عمل موجب فساد در این شرکتها شدهاند. وقتی به یک شرکت خاص مجوز پخش داروی مورد نیاز مردم را میدهند صددرصد در آنجا فساد رخ میدهد. حال با وجود چنین بحرانی باید اجازه دهند پخشها با همدیگر رقابت کنند نه اینکه گزینشی امکان توزیع ژل ضدعفونیکننده داشته باشند.
سیستم توزیع سراسری دارو در ایران یکی از کارآمدترین سیستمهای توزیع است زیرا رهگیری آن از زمان ورود تجهیزات پزشکی تا زمان خروج آن کاملا مشخص است. به همین دلیل اگر شرکتی از وظایف خود قصور کند میتوان از آن پرسید چرا این تعداد دارو را فقط به یک داروخانه ارسال کردی. به طور مثال شرکتهای توزیع دارو مجاز نیستند بیش از پنج بسته داروی ضداسهال به داروخانهها فاکتور کنند. مازاد آن را باید پاسخگو باشند. اگر وزارت دارو تعداد پخشها را به همان نسبت ۵۲ تا شرکت میکرد ولی هر داروخانه بیش از مقدار مشخصی اجازه توزیع نداشته باشد در این صورت دیگر شرکتها به یک داروخانه ۱۰ هزارتا مواد ضدعفونیکننده نمیدادند به دیگری پنج تا و همچنین در سیستم پخش نابرابری و بیعدالتی رخ نمیداد. در حال حاضر تمام شرکتها و مردم از نبود الکل گلایهمندند اما میبینیم که مواد ضدعفونیکننده از شرکت ساخت آب معدنی سر درمیآورد.
اخیرا متوجه شدیم به شرکتهایی که توان توزیع دارند الکل نمیدهند اما در مقابل به شرکتهای بیربط اجازه توزیع الکل را میدهند! در همه جای دنیا عرضه و تقاضا در بازار باید به تعادل نسبی برسد حتی در زمان بحران، اما وزارتخانه آن را به شرکتهای خارج از سیستم مانند آب معدنی میفروشد ۳۵ هزار تومان در صورتی که طبق قیمت مصوب باید آن را به شرکتهای دارویی ۱۷ هزار تومان بفروشد. در ادامه بازارهای سیاه الکل را به قیمت گزاف بین مردم میفروشند زیرا بازار رسمی دیگر وجود خارجی ندارد. اگر وزارت به همین روال ادامه دهد میدان را برای افراد سودجو خالی نگه داشته است و دود آن تنها به چشم مردم خواهد رفت.
عوارض الکلهای سمی
اگر حجم کمی از متانول از راه پوست یا به صورت استنشاقی جذب شود، میتواند خطرناک باشد. سه یا چهار نوبت شستوشوی دستها با متانول یا غرغره کردن دو نوبت متانول صددرصد میتواند این حجم از ماده سمی متانول را وارد بدن کند. همچنین اگر سطحی به وسعت چند مترمربع با الکل متانول شستوشو داده شده و فرد در معرض استنشاق متانول تبخیر شده قرار گیرد، میتواند سبب مسمومیت جدی و حتی مرگ یا کوری فرد شود.
همچنین مسمومیت با متانول علائمی همچون تهوع، استفراغ، اسهال، سرگیجه، تنگینفس، درد شدید شکمی، بیقراری و تاری دید دارد. این علائم از چند دقیقه بعد از مصرف تا ۷۲ ساعت بعد از مصرف میتواند رخ دهد.
مسمومیت با اتیلن گلایکول که به عنوان ضدیخ استفاده میشود علائمی همچون درد شکمی، اسهال، استفراغ، تشنج و اغما، تهوع و نارسایی قلبی و کلیوی دارد. اگر کسی بعد از استفاده از الکل دچار چنین علائمی شد باید در سریعترین زمان به مراکز مسمومیت مراجعه کند. در بیشتر موارد برداشت سم با دیالیز تنها راه درمانی است. در غیر این صورت احتمال مرگ یا عوارض جدی وجود دارد.
تولید ماسک بیکیفیت
باید توجه داشت که ما تاکنون هیچوقت نیاز به ظرفیت تولید انبوه ماسک نداشتهایم. در حال حاضر کمبود ماسک به یک مشکل جهانی تبدیل شده و تنها مختص ایران نیست. تا امروز ماسک محدود به مصرف پزشکان در بیمارستانها بوده. حال با وجود چنین بحرانی مردم به داروخانهها برای خرید ماسک هجوم بردند. به همین دلیل آن کمیاب شد. حال برای تولید مجدد ماسک شرایط تولیدکنندگان پیششرط است. البته اخیرا شغلهای کاذب دیگری هم در جامعه ایجاد شده است. وزارت بهداشت حتما باید بر چنین مکانهایی نظارت کند، زیرا امکان دارد تولیدکننده خانگی همراه با ماسک میکروب هم تولید کند و این یعنی خود فاجعه دیگری را رقم میزند.
طبق هشدارهای سازمان بهداشت جهانی ممکن است لباس تن مردم هم ناقل ویروس باشد. حال فرض کنید تولیدکنندگان ماسک خانگی پارچه مورد استفاده را به زمین بیندازند یا با دست آلوده در فضای نامناسب آن را بدوزند. این عمل تنها به شیوع ویروس کمک میکند نه در مقابله با آن! البته یکی از عوامل انتقال ویروس کفش است. تصور کنید خیاطی گوشه خانه یا کارگاه نامناسب پارچهای را به زمین انداخته و ماسک میدوزد، در حین کار چندباری هم اشتباها پارچه را لگد میکند! این دیگر ماسک بهداشتی نیست. این خود عامل ویروس است. این افراد وضعیت را روزبهروز حادتر میکند.
قیمت گزاف ماسک
وقتی ماسک در بازار زیاد باشد قیمت آن هم به تعادل میرسد. در این میان عدهای ماسکها را احتکار کردند تا در زمان مناسب با پنج برابر قیمت به مردم بفروشند. گاهی اوقات باید هیچ کاری نکرد و فقط نگاه کرد تا دولت به کار خودش ادامه دهد. هنگام وقوع یک بحران باید دولت آن را مدیریت کند نه اینکه بحران را به هر طریقی حادتر کنیم. البته ما به مردم همیشه در صحنه عادت کردهایم. آنان در هر بحران به صورت جهادی وارد عمل میشوند. نه تنها کاری را از پیش میبرند بلکه وضعیت را بدتر میکنند. در حال حاضر نمیتوان احساسی با این قضیه برخورد کرد زیرا بحث سلامت مردم در میان است. پس بهتر است فقط در خانه بمانید.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد