9 - 11 - 2023
«خاطرهسازها»، مسلط و فراتر از انتظار
با ابتکارعمل موسسه موسیقی زمستان، ۴ خواننده فعال دهههای ۷۰ و ۸۰، شب گذشته دومین اجرای زنده خود را تجربه کردند و توانستند عملکرد قابلقبولی از خود به جای بگذارند. دومین کنسرت گروه خاطرهسازها، در حالی شب گذشته در تالار وحدت اجرا شد که تصور این حجم مخاطب که عمده آنان را جوانان تشکیل میدادند، شاید در ذهن نمیگنجید. محوطه داخلی تالار وحدت، مملو از مردمی بود که برای تماشای اجرای ۴ خواننده دهههای ۷۰ و ۸۰ آمده بودند. نکته جالبتوجه، حضور نسبتا پررنگ نوجوانانی بود که عمده آنها را در کنسرتهای پاپ خوانندگان جوان این روزها مشاهده میکنیم. این مخاطبان، البته ذوق و شعف خود را در سالن نمایش با سوت، جیغ و تشویق به رخ دیگر تماشاگران کشاندند و برای دقایقی طولانی، سالن را در اوج نگه داشتند. برنامهریزی خوبی برای اجرای ۴ خواننده در نظر گرفته شده بود. هر خواننده ابتدا ۲ تراک اجرای برنامه داشت و این چرخه، یکبار دیگر نیز تکرار میشد تا در انتها نوبت به اجرای دستهجمعی برسد که شکوه خوبی به این کنسرت داد.
در این اجرا اما چند نکته عجیب به نظر میرسید: نخست آنکه قاسم افشار، قطعات مشهورتر و محبوبتری به نسبت آنچه اجرا کرد، دارد که جای پرسش است چطور چنین قطعاتی را برای اجرا در نظر گرفت؟ چنگیز حبیبیان قطعاتی به زبان آذری اجرا کرد که این شکل اجرا، قطعا نوعی ریسک محسوب میشود، چراکه هر خواننده ۴ قطعه اجرا میکند و در چنین تنگنایی، اینکه بخواهی ۲ قطعه را به زبان آذری بخوانی، یک ریسک عجیب محسوب میشود. آنهم وقتی که حبیبیان، ترانههای محبوب بسیاری دارد که میتواند با اجرای آنها، خاطرات بیشتری را برای مخاطبانش تداعی کند. حمید غلامعلی، در حرکتی عجیب، ترانه آقای حکایتی را اجرا کرد که اگرچه روح نوستالژیکی را در فضا نشر داد اما این قطعه در اندازه اجرای یک کنسرت رسمی نیست و چقدر بهتر بود که این خواننده نیز یکی از ترانههای محبوب خود را به جای این کار میخواند. آنچه در این کنسرت، کاملا ملموس و مشهود بود، تسلط و قدرت اجرای زنده هر ۴ خواننده بود. مخاطب در این کنسرت، یک اجرای سالم و قدرتمند را تماشا کرد. این اتفاق در مورد مهدی مقدم که ترانههای جوانپسند بیشتری بهنسبت ۳ خواننده دیگر دارد نیز صادق بود و انتظار میرفت که وی ترانههای معروفتری از خود را به اجرا بگذارد. مخاطب در این کنسرت، شاهد یک اجرای سالم و قدرتمند بود و میدید که هر خواننده چگونه تمام تلاش خود را صرف میکند تا ششدانگ صحنه را به نام خود بزند. این استیج، هیجان بیشتری به برنامه داد و مخاطبان را سر ذوق آورد. در واقع برخلاف آنچه انتظار میرفت، این کنسرت، تم و روحی کاملا جوانانه داشت و تقریبا هیچ چیزی کمتر از کنسرتهای روتینی که شبانه در سالنهای بزرگ تهران برگزار میشود، نداشت. نکته مهم دیگر این کنسرت آنکه، مخاطبان در سراسر اجرا، همکاری فوقالعادهای با خوانندگان داشتند و تقریبا تمامی قطعات را با صدای بلند میخواندند و پس از هر اجرا نیز با انرژی بالایی، سوت و کف میزدند. این نکته نشان میدهد آنها با آگاهی، به این کنسرت آمده بودند و بهخوبی انرژی خود را تخلیه کردند. دومین کنسرت گروه خاطرهسازها، در شرایطی به پایان رسید که این اجرا، فراتر از آنچه انتظار میرفت، برگزار شد. این مهم هم از سوی خوانندگان، هم از سوی مخاطبان و هم از سوی شرکت کنسرتگذار احساس شد و این تلقی، چیزی است که پس از پایان بسیاری از کنسرتهای گران به دست نمیآید. این گروه، توانمندی اجراهای بیشتر در تهران و شهرستان را دارد و میتواند با تنوع بیشتر در شکل اجرا، تعداد سانسهای اجرای خود را برای مخاطبانی بیشتر افزایش دهد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد