شناسه خبر : 411875
5 - 11 - 2023
5 - 11 - 2023
حیاط‌خلوت روس‌ها در تیررس غربی‌ها
فشار برای به حداقل رساندن نفوذ روسیه می‌تواند ژئوپلیتیک جدیدی از گسترش ناتو را ایجاد کند تا کشورهای آسیای مرکزی مانند آذربایجان را نیز شامل شود. اخیرا نشست دبیرکل سازمان امنیت و همکاری اروپا و وزرای امور خارجه کشورهای آسیایی مرکزی در شهر عشق‌آباد پایتخت ترکمنستان برگزار شد. طی این همایش در مورد مهم‌ترین موضوعات امنیت منطقه‌ای، توسعه پایدار و ثبات تبادل نظر انجام شد و مسائل مربوط به امنیت مرزها، تغییرات آب و هوایی و محیط‌زیست و همچنین ارتباطات حملونقل مورد توجه ویژه شرکت‌کنندگان قرار گرفت. «هلگا اشمید» دبیرکل سازمان امنیت و همکاری اروپا هدف از برگزاری این همایش را گسترش و تقویت تعامل حین حل مشکلات مبرم منطقه در هر یک از ابعاد فوق عنوان کرد.
تقویت همکاری در زمینه کلیدی توسعه جهانی-حملونقل پایدار از جمله دیگر موضوعات مهم در دستورکار این همایش بود که در چارچوب آن به فرصت‌های گسترده برای اقدامات تلفیقی در این جهت اشاره شد که پیش از همه این امر با تحریک پیوندهای حملونقل در امتداد مسیرهای شرق به غرب مرتبط است.
طرف ترکمنی در سخنانی توجه شرکت‌کنندگان را به ابتکار رییس‌جمهوری ترکمنستان برای ایجاد پلتفرم حملونقل و لجستیک آسیای مرکزی جلب کرد که در پنجمین نشست مشورتی رهبران کشورهای آسیای مرکزی در سپتامبر سال جاری در دوشنبه بیان شد که بهینه‌سازی مسیرها و رویه‌ها را فراهم و حملونقل کالا و مسافران را تسریع می‌کند. در این راستا پیشنهاد شد از پتانسیل سازمان امنیت و همکاری اروپا در اجرای این ایده استفاده شود که برای کل منطقه امیدوارکننده است.
رقابت ژئوپلیتیکی در آسیای مرکزی
درگیری نظامی مداوم بین روسیه و اوکراین (و ناتو) تغییرات زیادی را در نظم سیاسی جهانی به ارمغان آورده است و بسیاری از کشورها اتحادهای خود را به نفع اتحادهای جدید تغییر دادهاند. اخیرا غرب، یعنی ایالات‌متحده و اتحادیه اروپا، شروع به تجدید تعامل خود با کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز کرده‌اند. این باور که چون روسیه در اوکراین مشغول است و در منطقه خلأ وجود دارد، سناریوی جاری منطقه‌ای و جهانی موقعیت بهینه‌ای را برای آنها فراهم می‌کند تا از آن بهره‌برداری کنند.
براساس گزارش موسسه صلح در ایالات‌متحده «کشورهای آسیای مرکزی به دنبال شریک جدیدی برای کمک به تضمین امنیت خود در برابر شورش‌های داخلی هستند، زیرا جنگ روسیه در اوکراین توانایی مسکو را برای ایفای نقش طولانی‌مدت به عنوان ضامن ثبات داخلی در منطقه محدود کرده است.» اگرچه این گزارش برای توضیح نشست چین و آسیای مرکزی نوشته شده است، با این فرض که چین و روسیه در مسیر برخورد در منطقه هستند، اما این خود غرب است که تلاش می‌کند از این وضعیت سوء‌استفاده کند.
در این زمینه، اگر بازیگری وجود داشته باشد که سعی دارد از به اصطلاح «خلأ» سوء‌استفاده کند، آن غرب است. در ژوئن ۲۰۲۳، رهبران کشورهای آسیای مرکزی و رییس اتحادیه اروپا با یکدیگر دیدار و برخی اظهارات مهم را بیان کردند. با اعتقاد به اینکه کشورهای آسیای مرکزی از روسیه «ناراضی» هستند و معتقد بودند که همه این کشورها در معرض تهدید «تجاوز» روسیه هستند، این نشست با تعهد «تزلزل‌ناپذیر» اتحادیه اروپا به «احترام به استقلال، حاکمیت، یکپارچگی همه کشورها، عدم استفاده از زور یا تهدید به استفاده از آن و حل‌و‌فصل مسالمت‌آمیز اختلافات بین‌المللی» پایان یافت.
موضع اتحادیه اروپا کاملا با موضع واشنگتن مطابقت دارد. هنگامی که وزیر امور خارجه ایالات‌متحده در ماه فوریه تا مارس از آسیای مرکزی بازدید کرد، پیامی که او داد به صراحت مسکو را هدف قرار داد. بلینکن گفت «اگر یک کشور قدرتمند مایل باشد که مرزهای یک همسایه مستقل [اوکراین] را با زور پاک کند، چه چیزی مانع از انجام همین کار با دیگران [کشورهای آسیای مرکزی] می‌شود؟» بنابراین بلینکن تایید کرد ایالات‌متحده به طور کامل از «حاکمیت» و «تمامیت ارضی» کشورهای آسیای مرکزی حمایت می‌کند.
همین پیام زمانی که بایدن با رهبران کشورهای آسیا مرکزی (CAS) در حاشیه اجلاس سازمان ملل ملاقات کرد، تکرار شد. بایدن که آن را «لحظه‌ای تاریخی» خواند، تاکید کرد این نشست براساس تعهد مشترک ما به حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی است. او در مورد مبارزه با تروریسم، اتصال اقتصادی منطقه‌ای و ارتباط بخش خصوصی CAS با ایالات‌متحده و پتانسیل آغاز یک گفت‌وگوی جدید مواد معدنی برای تقویت امنیت انرژی و زنجیره تامین غرب در سال‌های آینده بحث کرد.
صرف‌نظر از اینکه «خلأ» آماده بهره‌برداری وجود دارد یا نه و صرف‌نظر از اینکه کشورهای آسیای مرکزی فکر می‌کنند که در معرض تهدید واقعی روسیه هستند، منافع استراتژیک غرب همچنان به حداقل رساندن نفوذ روسیه است. فشار برای به حداقل رساندن نفوذ روسیه می‌تواند ژئوپلیتیک جدیدی از گسترش ناتو را ایجاد کند تا کشورهای آسیای مرکزی مانند آذربایجان را نیز شامل شود.
آذربایجان از نزدیک با ترکیه، یکی از اعضای ناتو، متحد است. در حال حاضر، آذربایجان منبع اصلی تامین گاز اتحادیه اروپاست. از این رو، هم‌اکنون برنامه‌ریزی‌هایی برای دوبرابر کردن عرضه گاز آذربایجان به اروپا به ۲۰ میلیارد مترمکعب در سال در حال انجام است. مهم‌تر از آن، این تامین از طریق خط لوله TANAP انجام می‌شود که گاز آذربایجان را از طریق ترکیه به یونان می‌رساند. همچنین برنامه‌ریزی‌های همزمان برای توسعه خط لوله تا ظرفیت کامل ۳۱ میلیارد مترمکعب در سال در حال انجام است تا عرضه کامل گاز به آرامی انجام شود.
ارمنستان هدف دیگر غرب است. اگرچه امنیت ارمنستان با روسیه گره خورده است، اما این کشور در سال‌های اخیر شروع به تغییر موضع بیشتر به سمت غرب کرده است. در اوایل سال جاری در ژوئن، کمیته مشارکت اتحادیه اروپا و ارمنستان که در سال ۲۰۱۷ براساس توافقنامه مشارکت جامع و پیشرفته اتحادیه اروپا و ارمنستان (CEPA) ایجاد شد، برای چهارمین بار در بروکسل تشکیل شد. CEPA ابزاری است که اتحادیه اروپا از آن برای تغییر چهره ارمنستان در تصویر خود با هدف ژئوپلیتیک استفاده می‌کند. به عنوان مثال، یکی از اهداف کلیدی این قرارداد «تنوع‌بخشیدن» به اقتصاد ارمنستان است.
در حال حاضر روسیه در تجارت دوجانبه خود با ارمنستان بر اتحادیه اروپا برتری دارد. در سال ۲۰۲۲، تجارت دوجانبه روسیه و ارمنستان به ۳/۵ میلیارد دلار رسید، اما در سال ۲۰۲۳ تجارت ارمنستان و اتحادیه اروپا کمتر از ۲ میلیارد دلار بود. در این زمینه، تاکید بر تنوع‌بخشیدن به تجارت ارمنستان به معنای کاهش روابط تجاری ارمنستان با روسیه و افزایش آن با اتحادیه اروپا است. ایده اصلی استفاده از تجارت برای دور کردن کشورهای قفقاز و آسیای مرکزی از نفوذ روسیه است.
این به صراحت در سفر وزیر خارجه آلمان به قزاقستان در اکتبر ۲۰۲۲ روشن شد. او گفت: «برای من مهم است که آینده [کشورهای آسیای مرکزی] برای آنها بیشتر از انتخاب قرار گرفتن در تنگنای جبهه روسیه یا وابسته بودن به چین باشد. بنابراین هدف اصلی من در قزاقستان و ازبکستان گوش دادن به امیدها و انتظاراتی است که مردم آنجا در شرایط کنونی به اروپا چشم دوخته‌اند.» بنابراین طرح محاصره روسیه در غرب در حال شکل‌گیری است. گفتن اینکه آیا می‌تواند موفق شود یا نه، دشوار است. در حالی که روسیه همچنان در سراسر آسیای مرکزی و قفقاز دارای یک حضور امنیتی-اقتصادی بسیار گسترده است، حضور چین چالش بزرگ دیگری برای غرب است که باید بر آن غلبه کرد.
منافع اتحادیه اروپا در آسیای مرکزی
اتحادیه اروپا به دلایلی نسبتا دیر به آسیای مرکزی علاقه نشان داده است. البته تشدید درگیری در افغانستان و مشارکت بیشتر اعضای اتحادیه اروپا، تحت فشار ایالات‌متحده، بود. علاوه بر این، از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۶، اتحادیه اروپا دوباره به دلیل فشار واشنگتن، که قصد محدود کردن نفوذ روسیه بر کشورهای منطقه آسیای مرکزی و اتحادیه اروپا را دارد، فعالانه‌تر به تنوع‌بخشیدن به منابع انرژی پرداخت. در نتیجه اتحادیه اروپا به طور فزاینده‌ای به نفت قزاقستان و گاز طبیعی ترکمنستان علاقه‌مند شد. علاوه بر این، اتحادیه اروپا به دلیل گسترش خود که مرزهای فیزیکی خود را به این منطقه نزدیک‌تر کرده بود، توجه خود را بیشتر بر آسیای مرکزی متمرکز کرد.
با توجه به این موضوع، اتحادیه اروپا شروع به توجه بسیار بیشتری به پروژه‌های زیرساختی در این زمینه کرد؛ به عنوان مثال TRACECA (کریدور حملونقل اروپا-قفقاز-آسیا) که چین، آسیای مرکزی و اروپا را به هم پیوند می‌دهد. در مورد مسائل سیاسی و امنیتی منطقه‌ای، اتحادیه اروپا مدت‌هاست که مسیری را برای محدود کردن دخالت خود در منطقه از طریق «مکانیسم‌های کمکی» در حمایت از سیاست واشنگتن، با هدف ایجاد نخبگان طرفدار غرب و محدود کردن نفوذ روسیه و چین در آسیای مرکزی و افغانستان آغاز کرده بود. با این حال، به همین دلیل است که «دموکراسی‌سازی مطابق با الگوی غربی» همچنان یک حوزه اولویت‌دار برای اتحادیه اروپا در آسیای مرکزی است. اتفاقا ایالات‌متحده کاملا فعالانه درگیر چنین فرآیندهایی در آسیای مرکزی بوده که انگیزه اضافی برای اتحادیه اروپا برای اقدام در آنجاست.
اتحادیه اروپا همچنان یکی از شرکای تجاری کلیدی ترکمنستان است. براساس آمار اتحادیه اروپا، ارزش تجارت دوجانبه آنها در سال حدود ۷۰۰ میلیون یورو بوده است. تصمیم اتحادیه اروپا برای تقویت حضور خود در این کشور با ایجاد یک دفتر نمایندگی کامل در آنجا در سال ۲۰۱۹ نقطه اوج روابط دوجانبه آنهاست.
ترکمنستان مشتاق است که منابع جدید درآمدی به دلیل بحران اقتصادی کنونی داشته باشد و از طریق تقویت روابط با اتحادیه اروپا، سیاست خارجی متعادلی داشته باشد. اتحادیه اروپا از این واقعیت استفاده کرد و از ترکمنستان که از نظر منابع اولیه انرژی غنی است و پتانسیل تبدیل شدن به یک قطب مهم ترانزیتی را دارد، استفاده کند. اتحادیه اروپا و ترکمنستان در حال کار روی توافقنامه برای تحویل گاز ترکمنستان به اروپا هستند و یک توافقنامه دوجانبه در مورد انرژی هسته‌ای قبلا امضا شده است.
در مجموع، استراتژی جدید اتحادیه اروپا در آسیای مرکزی بر همکاری تجاری و اقتصادی متمرکز است. در یک دستور کار امنیتی همه‌جانبه، در تقویت همکاری با کشورهای منطقه و درون آن، در مورد بهبود سطح همکاری بین آسیای مرکزی و افغانستان، و تمایل اتحادیه اروپا برای در نظر گرفتن مشارکت کشورهای آسیای مرکزی در سایر طرح‌های ادغام از جمله اتحادیه اقتصادی اوراسیا و پروژه کمربند و جاده است.
از همین روی، نمایندگان اتحادیه اروپا معمولا با شور و شوق در مورد چشم‌انداز آینده این همکاری منطقه‌ای، امنیت انرژی، ایجاد فضای سرمایه‌گذاری مطلوب و حل مشترک مشکلات زیست‌محیطی صحبت می‌کنند.
تقویت همکاری در زمینه کلیدی توسعه جهانی-حملونقل پایدار از جمله دیگر موضوعات مهم در دستورکار این همایش بود که در چارچوب آن به فرصت‌های گسترده برای اقدامات تلفیقی در این جهت اشاره شد که پیش از همه این امر با تحریک پیوندهای حملونقل در امتداد مسیرهای شرق به غرب مرتبط است.
طرف ترکمنی در سخنانی توجه شرکت‌کنندگان را به ابتکار رییس‌جمهوری ترکمنستان برای ایجاد پلتفرم حملونقل و لجستیک آسیای مرکزی جلب کرد که در پنجمین نشست مشورتی رهبران کشورهای آسیای مرکزی در سپتامبر سال جاری در دوشنبه بیان شد که بهینه‌سازی مسیرها و رویه‌ها را فراهم و حملونقل کالا و مسافران را تسریع می‌کند. در این راستا پیشنهاد شد از پتانسیل سازمان امنیت و همکاری اروپا در اجرای این ایده استفاده شود که برای کل منطقه امیدوارکننده است.
رقابت ژئوپلیتیکی در آسیای مرکزی
درگیری نظامی مداوم بین روسیه و اوکراین (و ناتو) تغییرات زیادی را در نظم سیاسی جهانی به ارمغان آورده است و بسیاری از کشورها اتحادهای خود را به نفع اتحادهای جدید تغییر دادهاند. اخیرا غرب، یعنی ایالات‌متحده و اتحادیه اروپا، شروع به تجدید تعامل خود با کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز کرده‌اند. این باور که چون روسیه در اوکراین مشغول است و در منطقه خلأ وجود دارد، سناریوی جاری منطقه‌ای و جهانی موقعیت بهینه‌ای را برای آنها فراهم می‌کند تا از آن بهره‌برداری کنند.
براساس گزارش موسسه صلح در ایالات‌متحده «کشورهای آسیای مرکزی به دنبال شریک جدیدی برای کمک به تضمین امنیت خود در برابر شورش‌های داخلی هستند، زیرا جنگ روسیه در اوکراین توانایی مسکو را برای ایفای نقش طولانی‌مدت به عنوان ضامن ثبات داخلی در منطقه محدود کرده است.» اگرچه این گزارش برای توضیح نشست چین و آسیای مرکزی نوشته شده است، با این فرض که چین و روسیه در مسیر برخورد در منطقه هستند، اما این خود غرب است که تلاش می‌کند از این وضعیت سوء‌استفاده کند.
در این زمینه، اگر بازیگری وجود داشته باشد که سعی دارد از به اصطلاح «خلأ» سوء‌استفاده کند، آن غرب است. در ژوئن ۲۰۲۳، رهبران کشورهای آسیای مرکزی و رییس اتحادیه اروپا با یکدیگر دیدار و برخی اظهارات مهم را بیان کردند. با اعتقاد به اینکه کشورهای آسیای مرکزی از روسیه «ناراضی» هستند و معتقد بودند که همه این کشورها در معرض تهدید «تجاوز» روسیه هستند، این نشست با تعهد «تزلزل‌ناپذیر» اتحادیه اروپا به «احترام به استقلال، حاکمیت، یکپارچگی همه کشورها، عدم استفاده از زور یا تهدید به استفاده از آن و حل‌و‌فصل مسالمت‌آمیز اختلافات بین‌المللی» پایان یافت.
موضع اتحادیه اروپا کاملا با موضع واشنگتن مطابقت دارد. هنگامی که وزیر امور خارجه ایالات‌متحده در ماه فوریه تا مارس از آسیای مرکزی بازدید کرد، پیامی که او داد به صراحت مسکو را هدف قرار داد. بلینکن گفت «اگر یک کشور قدرتمند مایل باشد که مرزهای یک همسایه مستقل [اوکراین] را با زور پاک کند، چه چیزی مانع از انجام همین کار با دیگران [کشورهای آسیای مرکزی] می‌شود؟» بنابراین بلینکن تایید کرد ایالات‌متحده به طور کامل از «حاکمیت» و «تمامیت ارضی» کشورهای آسیای مرکزی حمایت می‌کند.
همین پیام زمانی که بایدن با رهبران کشورهای آسیا مرکزی (CAS) در حاشیه اجلاس سازمان ملل ملاقات کرد، تکرار شد. بایدن که آن را «لحظه‌ای تاریخی» خواند، تاکید کرد این نشست براساس تعهد مشترک ما به حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی است. او در مورد مبارزه با تروریسم، اتصال اقتصادی منطقه‌ای و ارتباط بخش خصوصی CAS با ایالات‌متحده و پتانسیل آغاز یک گفت‌وگوی جدید مواد معدنی برای تقویت امنیت انرژی و زنجیره تامین غرب در سال‌های آینده بحث کرد.
صرف‌نظر از اینکه «خلأ» آماده بهره‌برداری وجود دارد یا نه و صرف‌نظر از اینکه کشورهای آسیای مرکزی فکر می‌کنند که در معرض تهدید واقعی روسیه هستند، منافع استراتژیک غرب همچنان به حداقل رساندن نفوذ روسیه است. فشار برای به حداقل رساندن نفوذ روسیه می‌تواند ژئوپلیتیک جدیدی از گسترش ناتو را ایجاد کند تا کشورهای آسیای مرکزی مانند آذربایجان را نیز شامل شود.
آذربایجان از نزدیک با ترکیه، یکی از اعضای ناتو، متحد است. در حال حاضر، آذربایجان منبع اصلی تامین گاز اتحادیه اروپاست. از این رو، هم‌اکنون برنامه‌ریزی‌هایی برای دوبرابر کردن عرضه گاز آذربایجان به اروپا به ۲۰ میلیارد مترمکعب در سال در حال انجام است. مهم‌تر از آن، این تامین از طریق خط لوله TANAP انجام می‌شود که گاز آذربایجان را از طریق ترکیه به یونان می‌رساند. همچنین برنامه‌ریزی‌های همزمان برای توسعه خط لوله تا ظرفیت کامل ۳۱ میلیارد مترمکعب در سال در حال انجام است تا عرضه کامل گاز به آرامی انجام شود.
ارمنستان هدف دیگر غرب است. اگرچه امنیت ارمنستان با روسیه گره خورده است، اما این کشور در سال‌های اخیر شروع به تغییر موضع بیشتر به سمت غرب کرده است. در اوایل سال جاری در ژوئن، کمیته مشارکت اتحادیه اروپا و ارمنستان که در سال ۲۰۱۷ براساس توافقنامه مشارکت جامع و پیشرفته اتحادیه اروپا و ارمنستان (CEPA) ایجاد شد، برای چهارمین بار در بروکسل تشکیل شد. CEPA ابزاری است که اتحادیه اروپا از آن برای تغییر چهره ارمنستان در تصویر خود با هدف ژئوپلیتیک استفاده می‌کند. به عنوان مثال، یکی از اهداف کلیدی این قرارداد «تنوع‌بخشیدن» به اقتصاد ارمنستان است.
در حال حاضر روسیه در تجارت دوجانبه خود با ارمنستان بر اتحادیه اروپا برتری دارد. در سال ۲۰۲۲، تجارت دوجانبه روسیه و ارمنستان به ۳/۵ میلیارد دلار رسید، اما در سال ۲۰۲۳ تجارت ارمنستان و اتحادیه اروپا کمتر از ۲ میلیارد دلار بود. در این زمینه، تاکید بر تنوع‌بخشیدن به تجارت ارمنستان به معنای کاهش روابط تجاری ارمنستان با روسیه و افزایش آن با اتحادیه اروپا است. ایده اصلی استفاده از تجارت برای دور کردن کشورهای قفقاز و آسیای مرکزی از نفوذ روسیه است.
این به صراحت در سفر وزیر خارجه آلمان به قزاقستان در اکتبر ۲۰۲۲ روشن شد. او گفت: «برای من مهم است که آینده [کشورهای آسیای مرکزی] برای آنها بیشتر از انتخاب قرار گرفتن در تنگنای جبهه روسیه یا وابسته بودن به چین باشد. بنابراین هدف اصلی من در قزاقستان و ازبکستان گوش دادن به امیدها و انتظاراتی است که مردم آنجا در شرایط کنونی به اروپا چشم دوخته‌اند.» بنابراین طرح محاصره روسیه در غرب در حال شکل‌گیری است. گفتن اینکه آیا می‌تواند موفق شود یا نه، دشوار است. در حالی که روسیه همچنان در سراسر آسیای مرکزی و قفقاز دارای یک حضور امنیتی-اقتصادی بسیار گسترده است، حضور چین چالش بزرگ دیگری برای غرب است که باید بر آن غلبه کرد.
منافع اتحادیه اروپا در آسیای مرکزی
اتحادیه اروپا به دلایلی نسبتا دیر به آسیای مرکزی علاقه نشان داده است. البته تشدید درگیری در افغانستان و مشارکت بیشتر اعضای اتحادیه اروپا، تحت فشار ایالات‌متحده، بود. علاوه بر این، از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۶، اتحادیه اروپا دوباره به دلیل فشار واشنگتن، که قصد محدود کردن نفوذ روسیه بر کشورهای منطقه آسیای مرکزی و اتحادیه اروپا را دارد، فعالانه‌تر به تنوع‌بخشیدن به منابع انرژی پرداخت. در نتیجه اتحادیه اروپا به طور فزاینده‌ای به نفت قزاقستان و گاز طبیعی ترکمنستان علاقه‌مند شد. علاوه بر این، اتحادیه اروپا به دلیل گسترش خود که مرزهای فیزیکی خود را به این منطقه نزدیک‌تر کرده بود، توجه خود را بیشتر بر آسیای مرکزی متمرکز کرد.
با توجه به این موضوع، اتحادیه اروپا شروع به توجه بسیار بیشتری به پروژه‌های زیرساختی در این زمینه کرد؛ به عنوان مثال TRACECA (کریدور حملونقل اروپا-قفقاز-آسیا) که چین، آسیای مرکزی و اروپا را به هم پیوند می‌دهد. در مورد مسائل سیاسی و امنیتی منطقه‌ای، اتحادیه اروپا مدت‌هاست که مسیری را برای محدود کردن دخالت خود در منطقه از طریق «مکانیسم‌های کمکی» در حمایت از سیاست واشنگتن، با هدف ایجاد نخبگان طرفدار غرب و محدود کردن نفوذ روسیه و چین در آسیای مرکزی و افغانستان آغاز کرده بود. با این حال، به همین دلیل است که «دموکراسی‌سازی مطابق با الگوی غربی» همچنان یک حوزه اولویت‌دار برای اتحادیه اروپا در آسیای مرکزی است. اتفاقا ایالات‌متحده کاملا فعالانه درگیر چنین فرآیندهایی در آسیای مرکزی بوده که انگیزه اضافی برای اتحادیه اروپا برای اقدام در آنجاست.
اتحادیه اروپا همچنان یکی از شرکای تجاری کلیدی ترکمنستان است. براساس آمار اتحادیه اروپا، ارزش تجارت دوجانبه آنها در سال حدود ۷۰۰ میلیون یورو بوده است. تصمیم اتحادیه اروپا برای تقویت حضور خود در این کشور با ایجاد یک دفتر نمایندگی کامل در آنجا در سال ۲۰۱۹ نقطه اوج روابط دوجانبه آنهاست.
ترکمنستان مشتاق است که منابع جدید درآمدی به دلیل بحران اقتصادی کنونی داشته باشد و از طریق تقویت روابط با اتحادیه اروپا، سیاست خارجی متعادلی داشته باشد. اتحادیه اروپا از این واقعیت استفاده کرد و از ترکمنستان که از نظر منابع اولیه انرژی غنی است و پتانسیل تبدیل شدن به یک قطب مهم ترانزیتی را دارد، استفاده کند. اتحادیه اروپا و ترکمنستان در حال کار روی توافقنامه برای تحویل گاز ترکمنستان به اروپا هستند و یک توافقنامه دوجانبه در مورد انرژی هسته‌ای قبلا امضا شده است.
در مجموع، استراتژی جدید اتحادیه اروپا در آسیای مرکزی بر همکاری تجاری و اقتصادی متمرکز است. در یک دستور کار امنیتی همه‌جانبه، در تقویت همکاری با کشورهای منطقه و درون آن، در مورد بهبود سطح همکاری بین آسیای مرکزی و افغانستان، و تمایل اتحادیه اروپا برای در نظر گرفتن مشارکت کشورهای آسیای مرکزی در سایر طرح‌های ادغام از جمله اتحادیه اقتصادی اوراسیا و پروژه کمربند و جاده است.
از همین روی، نمایندگان اتحادیه اروپا معمولا با شور و شوق در مورد چشم‌انداز آینده این همکاری منطقه‌ای، امنیت انرژی، ایجاد فضای سرمایه‌گذاری مطلوب و حل مشترک مشکلات زیست‌محیطی صحبت می‌کنند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد