21 - 07 - 2024
حامیان ظریف علیه هجمههای زمخت
چینش کابینه اگر نگوییم مهمترین گامی است که هر رییسجمهوری منتخب پس از پیروزی در انتخابات، در دستور کار دارد، باید اذعان کنیم که ازجمله مهمترین اقداماتی است که وقتی کسی موفق به کسب اعتماد عمومی شده و به ریاستجمهوری میرسد، باید در دستور کار قرار دهند. آن هم بهویژه در شرایطی که جامعه بهطور کلی، کمتر از هر زمان دیگر به بهبود اوضاع امید بسته و به همین دلیل کمترین نرخ مشارکت انتخاباتی را نسبتبه تمامی ادوار پیشین به ثبت رسانده است. همین شرایط نیز باعث شد وقتی بالاخره مسعود پزشکیان موفق به کسب آرای اکثریت ایرانیان شد و نامش را بهعنوان رییسجمهور منتخب ایرانیان در تاریخ ماندگار کرد، به سراغ دیپلمات کارکشته و مدیری رفت که ازقضا در ایام کارزار انتخاباتیاش و نیز پیش از آن، وقتی کشور درگیر یکی از مهمترین مذاکرات بینالمللی با گروه موسوم به 1+5 بود، کاردانی و توانمندیاش را به اثبات رسانده بود. محمدجواد ظریف که چند روز پس از پیروزی پزشکیان در انتخابات ریاستجمهوری چهاردهم با حکم رییسجمهور منتخب بهعنوان رییس شورای دوره انتقالی دولت چهاردهم منصوب شد تا با طراحی یک سازوکار کارشناسی متشکل از بالغ بر چندصد نفر از کارشناسان حوزههای گوناگون، روند تشکیل کابینه چهاردهم را متفاوت از ادوار پیشین مدیریت و درنتیجه خروجی متفاوتی نیز ارائه کند. با این همه اما نهتنها طیفی از نیروهای سیاسی عمدتا رقیب پزشکیان و ظریف حاضر نشدند در این مسیر کارشناسی با اهداف ملی و میهنی پزشکیان و ظریف همراه شوند، بلکه در این مدت سعی کردند از هر فرصت برای تخریب و ضربه زدن به آنان استفاده کنند. بهویژه وقتی او با حضور در یک برنامه تلویزیونی صراحتاً از اعمال تبعیض مثبت بهنفع زنان، اقوام و مذاهب گوناگون سخن گفت تا مگر به این شیوه، بخشی از تبعیضی که سالیان سال بر این گروههای مدنی روا داشته شده، جبران شود. این سخنان کارشناسی ظریف البته بهطور کلی با استقبال مواجه شد اما همزمان طیفی خاص از نیروهای سیاسی نیز بهشدت به او تاختند و چنان در این مسیر دست به افراط زدند که در مواردی زبان به فحاشی علیه او گشودند. این در حالی بود که در جریان برگزاری نمازجمعه همین هفته گذشته پایتخت، شماری از حاضران، شعارهایی تند و تیز و بعضا موهن را نثار ظریف کردند. این درحالی بود که بنابر ویدئوهای منتشرشده از شماری از نمازگزاران تهرانی، ظاهرا برخی از آنان، در شعارهای خود فریاد میزدند: «ظریف گورت را گم کن!»
هرچند این هجمهها علیه ظریف، با حمایت دوچندان پزشکیان از رییس شورای راهبری دوره انتقالی دولتش، بینتیجه ماند. آنجا که رییسجمهور منتخب در سخنانی در ارتباط با روند تشکیل کابینه گفت: «اینکه برخی فکر کنند به بنده دیکته میکنند، اشتباه است؛ بنده شاخصهایی تعیین کردم و طبق آنها تصمیم خواهیم گرفت. وقتی تصمیم گرفتیم کاری انجام دهیم، باید طبق آن هدف و آن راه حرف بزنیم و رفتار کنیم و به طور کلی آن راه را برویم؛ اگر کسی نمیخواهد، باید کنار برود! من اعتقاد دارم باید طبق قانون که میثاق مشترک است، رفتار کرد، با هم تصمیم میگیریم که این کار را انجام دهیم و اگر کسی قبول ندارد، باید کنار رود.» با این همه اما هجمهها علیه ظریف تمامی نداشت. چنانکه در یکی از مهمترین نمونهها، یکی از نمایندگان منتسب به جبهه پایداری تهران در مجلس که ازقضا از حامیان سرسخت سعید جلیلی در انتخابات اخیر نیز به حساب میرفت، آنچه را که ظریف درخصوص اعمال تبعیض مثبت در راستای استفاده از ظرفیتهای مغفول مانده جنسیتی، قومیتی و مذهبی مطرح کرده بود، به باد انتقاد گرفت و با ادبیاتی توهینآمیز به وزیر پیشین امور خارجه تاخت.
سیدمحمود نبویان که با طرح این سخنان، عملا نشان داد ظاهرا تابهحال حتی اصطلاح کارشناسی «تبعیض مثبت» نیز به گوشش نخورده، همچنین گفت: «برای بزرگ شده آمریکا که پوست و گوشت و خونش در دیار کفر شکل گرفته، بدیهی است که شیعه بودن یا مسلمان بودن در نظرش امتیازی محسوب نشود، بلکه شاید به تبع اربابان آمریکایی، یهودی بودن برای اینها مهمترین امتیاز باشد.» این اما تنها هجمه علیه تند و تیز از این دست علیه ظریف نبود. چه آنکه همزمان حسین شریعتمداری نیز در یادداشتی در روزنامه کیهان، بهشدت نسبتبه عملکرد و نقشآفرینی ظریف در شورای راهبری دوره انتقالی دولت چهاردهم انتقاد کرده و با طرح انتقادهایی عجیب نسبتبه اقدامات این دیپلمات کارکشته در راستای تشکیل یک کابینه کارشناسی، با حضور شماری از چهرهها و فراتر از آن، طیفها و گروههایی که معمولا در ادوار پیشین، جایی در دولتها و نهادهای مشابه نداشتند یا دستکم حضورشان در کابینه دولتها- چه اصلاحطلب، چه اصولگرا و چه اعتدالی- معمولا زینتی بود و البته حداقلی؛ البته اگر این بخش از شهروندان ایرانی اساسا جایگاهی در آن کابینهها به خود اختصاص میدادند و میتوانستند از سد بلند و چندلایه تبعیضهای جنسیتی، قومیتی، مذهبی و… عبور کنند. این روزنامهنگار اصولگرا با انتقاد از ظریف نوشته که اظهارات او با قانون اساسی و مبانی صریح اسلامی در تناقض بود. شریعتمداری مینویسد: «چهکارهاید و از کدام جایگاه، شیعه بودن را در گزینش اعضای کابینه، خصوصیت منفی تلقی کردهاید؟ این دیدگاه شما با آنچه از سوی صهیونیستها تبلیغ میشود چه تفاوتی دارد؟ باید به پزشکیان گفت: ریاستجمهوری را از ظریف پس بگیرید!» این انتقادها علیه ظریف البته بیپاسخ نماند؛ چنانکه محمدعلی ابطحی که از جمله روحانیون اصلاحطلب فعال در شبکههای اجتماعی است، به حملات اخیر تندروها علیه ظریف در نماز جمعه تهران واکنش نشان داد. همچنین عباس عبدی، روزنامهنگار و تحلیلگر سیاسی اصلاحطلب به شعاری که شماری از نمازگزاران تهرانی علیه ظریف سر دادند، واکنش نشان داد و نوشت: «با این نحوه شعار دادن علیه ظریف در نمازجمعه نشان دادند که وقتی قدری از رانت بیبهره میشوند و میبازند؛ اصلا تحمل آن را ندارند!» عبدالله رمضانزاده که سابقه عضویت در دولت اصلاحات در قامت سخنگوی آن دولت را نیز در کارنامه دارد، به انتقاد علیه هجمهکنندگان به ظریف پرداخت و در توئیتی نوشت: «تبعیض آن بود که تعدادی بیسواد را با معدلهای زیر ۱۳ بورسیه و بعد آنها را با عنوان «دکتر» راهی دانشگاهها کردید؛ برای هرکس هم که اعتراض کرد، پرونده تشکیل دادید!»
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد