تولید سینه‌خیز به مسیر خود ادامه می‌دهد

یک تولیدکننده قطعات ریختگی برنجی گفت: بدون اغراق با توجه به مشکلات و چالش‌هایی که صنعت ریخته‌گری به عنوان یکی از صنایع مادر با آن دست و پنجه نرم‌ می‌کند و عدم تغییر دیدگاه مسوولان نسبت به تولیدکنندگان، باید گفت که دورنمای روشنی نه‌تنها در انتظار این صنعت، بلکه سایر صنایع هم نخواهد بود. ازاین‌رو، باوجود تمام تلاش‌های صنعتگران برای ارتقای تولید و صنعت کشور، این افراد در جایگاه واقعی خود قرار ندارند.
این فعال صنعت ریخته‌گری در پاسخ به این سوال که وضعیت تولیدکنندگان قطعات ریختگی برنجی با گذشت پنج ماه از شروع سال جاری چگونه است، بیان کرد: با توجه به شرایطی که اکنون صنعتگران با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، پاسخ این سوال بسیار واضح و روشن بوده و اکثر افراد از آن‌ آگاه هستند. متاسفانه برق یک کارگاه ریخته‌گری ۶۰‌ساعت در هفته قطع می‌شود و این در حالی است که کارکنان باید حدود ۴۴‌ساعت در هفته مشغول به کار باشند؛ به این ترتیب عملا بخش بزرگی از درآمدی که در سال جاری به دست‌ آورده‌ایم فقط صرف پرداخت حق بیمه نیروی انسانی و مالیات‌ تعیین شده می‌شود.
متاسفانه با توجه به اقدامات سازمان‌های دولتی همانند سازمان امور مالیاتی کشور که بدون توجه به مشکلات تولیدکنندگان تصمیمات غیرکارشناسی اتخاذ می‌کنند، باید گفت که صنعت ریخته‌گری به‌رغم اهمیت بالای آن و تاثیرات پردامنه‌ای که بر فعالیت سایر صنایع پایین‌دستی دارد از شرایط مناسبی برخوردار نیست. ازاین‌رو، می‌توان نتیجه گرفت زمانی که صنایع مادر (ریخته‌گری) در این وضعیت قرار داشته باشند، اوضاع سایر صنایع و واحدهای تولیدی در کشور هم مطلوب نخواهد بود.
حصار مشکلات
وی ادامه داد تنها در صورتی می‌توان به آینده صنعت ریخته‌گری و گردش چرخ فعالیت‌ واحدهای تولیدی در کشور امیدوار بود که نهادهای دولتی نظیر سازمان امور مالیاتی کشور و بیمه رویه دیگری در پیش بگیرند. شایان ذکر است که سازمان‌های دولتی نباید صنعت ریخته‌گری را به عنوان یکی از درگاه‌های تامین منابع مالی در نظر بگیرند زیرا این صنعت موتور محرک اقتصاد و اشتغال سایر حوزه‌ها و بخش‌ها نیز محسوب می‌شود که در صورت تضعیف آن، مشکلات متعددی به وجود
خواهد آمد.
این فعال صنعت مس با اشاره به سایر چالش‌های فعالان صنعت ریخته‌گری تصریح کرد: متاسفانه باوجود اینکه زمان و سرمایه زیادی در حوزه تولید صرف کرده‌ایم، شاهد این موضوع هستیم که اهمیتی به زحمت‌ها و تلاش‌های تولیدکنندگان داده نمی‌شود. به طوری که یک مجموعه بیش از ۵۰میلیارد تومان بدون اخذ وام و تسهیلات سرمایه‌گذاری کرده‌ و حدود ۲۵‌سال است که در این زمینه مشغول به کار است اما با این وجود در جایگاه واقعی خود قرار ندارد.
این فعال صنعت ریخته‌گری با بیان اینکه یکی از چالش‌های مهم بخش صنعت این است که مشکلات تولیدکنندگان برای تصمیم‌گیران و سیاست‌گذاران درک نشده است، گفت: در یک برهه زمانی شرایط صنعتگران و تولیدکنندگان مناسب بود اما اکنون درآمد و حاشیه سود آنها محدود شده و این موضوع برای برخی از افرادی که از شرایط تولید آگاه نیستند، غیرقابل باور است. به طوری که با در نظر گرفتن هزینه‌ها، صاحبان مشاغل ناچارند برای بقا و ادامه فعالیت مجموعه بخش بزرگی از درآمد خود را مجددا روی فرآیندهای تولید سرمایه‌گذاری کنند؛ در غیر این صورت اگر مدیریت منابع مالی و بودجه‌بندی را در اولویت قرار ندهند و فقط به دنبال کسب سود خود باشند، بدون شک ظرف مدت کوتاهی تعطیل خواهند شد.
وی در رابطه با مسائل مالیاتی‌ ابراز کرد: اگر دولت به دنبال اخذ مالیات است، به جای اینکه تمرکز خود را روی واحدهای تولیدی کوچک‌مقیاس با گردش مالی پایین اما اشتغالزایی بالا قرار دهد، صنایع بزرگ کشور که بیشترین گردش مالی و کمترین میزان اشتغالزایی را دارند جایگزین آنها کند. مجددا تاکید می‌کنم تا زمانی که صنایع کوچک درگیر مسائل مالیاتی و بیمه باشند، نمی‌توان دورنمای روشنی را برای رشد اشتغالزایی و توسعه تولید در کشور متصور شد.