تنفس ۱۷ روز هوای مطلوب در دی ماه برای ساکنان پایتخت

آمار شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نشان می‌دهد طی دی سال جاری، ذرات معلق کمتر از ۵/۲ میکرون آلاینده شاخص هوای پایتخت بود. کمینه شاخص ثبت‌شده برای آلاینده ذرات معلق کمتر از ۵/۲ میکرون طی این مدت عدد ۵۱ و بیشینه آن عدد ۱۵۵ را نشان می‌دهد. دی سال ۱۴۰۱، هوای پایتخت ۱۲ روز برای تمامی گروه‌ها و هفت روز برای گروه‌های حساس آلوده بود. تهرانی‌ها طی این بازه زمانی ۱۱ روز هوای قابل قبول تنفس کردند. طی اولین ماه زمستان سال گذشته هم ذرات معلق کمتر از ۵/۲ میکرون آلاینده شاخص و بیشترین میزان ثبت شده از این آلاینده ۱۷۳ و کمترین آن ۶۷ بود. آمار شرکت کنترل کیفیت هوای تهران درباره وضعیت آلودگی هوای تهران طی دی سال ۹۷ تا ۱۴۰۰ نشان می‌دهد کیفیت هوای تهران طی دی‌ سال ۱۴۰۰ نسبت به مدت مشابه سال ۹۹ تعداد روزهای آلوده کمتری را ‌داشته، چراکه کیفیت هوای تهران طی دی سال گذشته ۱۴ روز در وضعیت قابل قبول و ۱۶ روز ناسالم در شرایط برای گروه‌های حساس قرار داشت، اما در دی سال ۹۹ کیفیت هوای تهران ۶ روز در وضعیت قابل قبول، ۱۱ روز در شرایط آلوده برای گروه‌های حساس و ۱۳ روز در وضعیت آلوده برای تمامی گروه‌ها بود. آلاینده ذرات معلق کمتر از ۵/۲ میکرون علت آلودگی هوا طی ۲۶ روز از دی سال ۱۴۰۰ بود، این در حالی است که دی‌ سال ۹۹ نیز آلاینده شاخص هوای تهران برای ۲۹ روز ذرات معلق کمتر از ۵/۲ میکرون بود.
طی اولین ماه زمستان سال ۹۸ تهرانی‌ها ۱۵ روز هوای قابل قبول، ۱۴ روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس و یک روز هوای آلوده برای تمامی گروه‌ها را تنفس کردند. آلاینده شاخص در این‌ بازه زمانی ۳۰ روز ذرات معلق کمتر از ۵/۲ میکرون بود.
دی ماه سال ۹۷ ذرات معلق کمتر از ۵/۲ میکرون در تمامی روزهای این ماه آلاینده شاخص بود. تهرانی‌ها در این ماه سه روز هوای پاک، ۲۰ روز هوای قابل قبول و هفت روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس را تنفس کردند.
ذرات معلق کمتر از ۵/۲ میکرون، آلاینده شاخص هوای سرد
براساس مطالعات و تحقیقات دانشمندان، برای هر آلاینده یک حد مجاز تعریف می‌شود. ذرات معلق کمتر از ۵/۲ آلاینده شاخص هوای تهران در روزهای سرد پایتخت است. این آلاینده دارای قطر ۵/۲ میکرون یا کمتر هستند که تقریبا یک سی‌ام قطر موی انسان است و به عنوان ذرات ریز (fine) نیز شناخته می‌شوند. ترکیب شیمیایی ذرات بسته به محل، زمان و آب و هوا متفاوت است و منابع انتشار آن شامل انواع فعالیت‌های احتراقی (وسایل نقلیه موتوری، نیروگاهی، سوزاندن چوب و غیره) و فرآیندهای صنعتی خاص می‌شود. این ذرات هم به ‌طور مستقیم ساطع می‌شوند و هم به شکل آلاینده ثانویه در جو شکل می‌گیرند.