بازی دوگانه بایدن

عرفان ناظریه- از ابتدای شروع عملیات به اصطلاح انتقام‌جویانه رژیم صهیونیستی علیه حماس که تل‌آویو مدعی بود در جواب به عملیات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ میلادی شروع کرده است، درون ایالات‌متحده نوعی برخورد دوگانه بین دولت و ملت (حداقل بخشی از جامعه) این کشور دیده می‌شود که قابل توجه بوده است. در واقع علی‌رغم اعتراض‌ها و برپایی راهپیمایی‌هایی در مخالفت با اقدامات و حملات رژیم صهیونیستی در نوار غزه، کاخ سفید و کنگره تصمیم گرفته‌اند که با ارائه انواع بسته‌های کمکی تسلیحاتی و مالی در کنار ارائه خدمات اطلاعاتی به تل‌آویو مدد برسانند.
بر همین اساس یکی از اعتراضات اصلی که بخشی از جامعه ایالات‌متحده متوجه دستگاه قدرت کشور خود می‌کند، مخالفت با ارسال تسلیحات و پول به رژیم صهیونیستی آن ‌هم از محل مالیاتی است که شهروندان آمریکایی می‌پردازند.
هرچند که این اعتراضات نتایج قابل توجهی نداشته و کماکان مردم بی‌گناه و غیرنظامیان غزه اعم از زنان و کودکان به ناحق جان خود را از دست می‌دهند، اما ظاهرا بایدن قصد دارد با برخی اقدامات، تا حدودی به ترمیم وجهه خود و راضی کردن مطالبات حقوق بشری بپردازد.
در همین راستا واشنگتن سخن از اعمال تحریم بر یکی از گردان‌های ارتش رژیم صهیونیستی به نام نتزاه یهودا (به معنی پیروزی یهود) را به میان آورده است. ایالات‌متحده این تحریم‌ها را ذیل قوانینی به نام «لیهی» قرار است اعمال کند.
این قانون بیان می‌دارد ارائه کمک نظامی به افراد یا واحدهای نیروی امنیتی که مرتکب نقض فاحش حقوق بشر شده‌اند، ممنوع است. در واقع اگر این تحریم‌ها وضع شوند، اعضای این گردان اجازه دریافت کمک‌های آموزشی و تجهیزات آمریکایی را نخواهند داشت.
نتزاه یهودا چیست؟
به استناد گزارش یورونیوز، این گردان در سال ۱۹۹۹ میلادی و به منظور سربازگیری از جوانان یهودی با اعتقادات مذهبی افراطی ارتدوکس و دیگر نیروهای ملی‌گرای مذهبی در ارتش رژیم صهیونیستی ایجاد شد.
دولت رژیم صهیونیستی این گردان را به عنوان واحدی برای خدمت افراد معتقد در ارتش ایجاد کرد و به آنها اجازه داد تا اعمال مذهبی خود را به‌جا بیاورند. این گردان تنها واحد تک‌جنسیتی در ارتش رژیم صهیونیستی است و در آن نه تنها زنان حضور ندارند، بلکه تعامل این نیروها با دیگر سربازان زن نیز محدود شده است.
تشکیل این گردان در ابتدا به دلیل کمبود سرباز در ارتش رژیم صهیونیستی انجام شد اما رفته‌رفته با عضویت جوانان افراطی به صورت دغدغه‌ای برای مقامات رژیم صهیونیستی درآمد. گروهی در دولت رژیم صهیونیستی معتقدند این واحد به محلی برای جذب و آموزش نیروهای افراطی تبدیل شده است، در حالی که در مقابل حامیان «نتزاه یهودا» استدلال می‌کنند این گردان به جوانان ملی‌گرا فرصتی برای خدمت به رژیم صهیونیستی و بیان ارزش‌های خود می‌دهد.
کنشگری دوگانه واشنگتن
باید توجه کرد که چنین تصمیماتی در حالی از سوی واشنگتن قرار است اتخاذ شود که کماکان بسته کمک‌های نظامی و مالی روانه سرزمین‌های اشغالی می‌شود. در همین راستا، منابع خبری گزارش دادند که مجلس نمایندگان آمریکا روز شنبه اول اردیبهشت ۱۴۰۳، بسته ۲۶میلیارد دلاری کمک نظامی به رژیم صهیونیستی را تصویب کرد.
در این بسته کمکی، از ۹۵میلیارد دلاری که برای حمایت از اوکراین، رژیم صهیونیستی و تایوان در نظر گرفته شده است، ۲۶میلیارد دلار برای کمک به رژیم صهیونیستی اختصاص دارد. در واقع علی‌رغم اینکه واشنگتن به دلایل حقوق بشری دست به تحریم یکی از گردان‌های ارتش رژیم صهیونیستی می‌زند، در همان حال مبالغ قابل توجهی‌ را در اختیار تل‌آویو قرار می‌دهد؛ موضوعی که به یک پارادوکس تبدیل شده است.
اواخر ماه گذشته بود که ایالات‌متحده آمریکا پیش‌نویس قطعنامه‌ای که به عضویت کامل فلسطین با محوریت تشکیلات خودگردان رای می‌داد را وتو کرد. این تشکیلات که اداره کرانه باختری رود اردن را در اختیار دارد، تا پیش از این به عنوان عضو ناظر در سازمان ملل متحد حضور داشت. این نوع عضویت به این معناست که آن عضو حق شرکت در جلسات را دارا است اما حق رای ندارد. در همین راستا از آنجایی که دموکرات‌ها معمولا به عنوان مدافع ایده دو کشوری در سرزمین‌های اشغالی شناخته می‌شوند، اما رفتار دولت بایدن در خصوص وتو عضویت کامل فلسطین، سیگنال دیگری را ارسال می‌کند. در واقع این احتمال مطرح است که رییس‌جمهوری فعلی ایالات‌متحده قصد دارد علی‌رغم تمام سیاست‌های اعلامی توسط وی و کابینه‌اش مبنی بر مخالفت با حمله به رفح توسط ارتش رژیم صهیونیستی، چراغ سبز شروع این حمله را به نتانیاهو بدهد تا به‌طور گسترده‌تری به مقابله با حماس بپردازد، اما می‌خواهد با اقداماتی همچون برخی تحریم‌ها به تلطیف محیط داخلی و بین‌المللی بپردازد. به هرحال پشت پرده این نوع تصمیمات هرچه باشد، باز هم بیشتر از همه این مردم غزه هستند که آسیب می‌بینند و جان و سلامتی و خانواده‌های خود را از دست می‌دهند؛ موضوعی که نیاز است تا کشورها و نهادهای بین‌المللی با اتخاذ سیاست‌های جدی‌تر و تصمیمات کارآمد‌تر به فکر آن باشند.