10 - 10 - 2017
بازار در تسخیر پوشاک بنجل
گروه بازرگانی- سالهاست که بازار ایران به محلی برای ورود پوشاک خارجی بیکیفیت تبدیل شده و سیاستهای در پیش گرفته شده دولت برای مقابله با واردات، نه تنها کمکی به تولیدکنندگان نکرده بلکه کارایی لازم را هم نداشته است. از این رو در حال حاضر اگرچه مردم از کیفیت پوشاک ایرانی راضی نیستند و به همین دلیل سراغ پوشاک خارجی میروند اما واقعیت این است که برخی سیاستهای نادرست وارداتی، بازار کشور را در اختیار اجناس بنجل و دست چندم خارجی قرار داده است که قیمتهای پایین آنها، بازار را هرچه بیشتر از دست تولیدکنندگان داخلی خارج میکند.
چند وقتی است آمارهای داخلی از کاهش حجم قاچاق پوشاک خبر میدهد درحالی که آمارهای بینالمللی به طور کل ارقام ارائه شده در داخل کشور را زیر سوال میبرد. آنطور که سازمان ملل (یونیدو) اعلام کرده است، آمار واردات پوشاک به ایران معادل یک میلیارد دلار بوده در صورتی که واردات پوشاک به ایران توسط گمرک در سال گذشته رقمی معادل ۶۱ میلیون دلار اعلام شده است. با توجه به اختلاف قابل توجهی که میان این آمار وجود دارد، بخش قابل توجهی از واردات در این بخش از مسیری غیر از گمرکات وارد کشور شده یا به عنوان کالایی دیگر و با تعرفه گمرکی پایینتر به بازار ایران راه پیدا کرده است.
افزایش واردات غیررسمی کالاهای خارجی و همچنین پوشاک در حالی است که بسیاری از کارشناسان معتقدند یکی از موثرترین روشهای مقابله با قاچاق، حمایت از واردات قانونی است. در همین خصوص رییس مجمع واردات نیز به تازگی اعلام کرد: با وجود همه تلاشهایی که در راستای محدودسازی قاچاق در کشور اعم از فعالیتهای انتظامی، قضایی و جزایی صورتگرفته، آمارها حکایت از آن دارد که حدود ۱۰ میلیارد دلار کالای قاچاق به کشور وارد میشود و این برای کشوری که تجارت خارجی آن حدود۵۰ میلیارد دلار است، تاسفبار است.
ضرورت بازنگری در طرح ساماندهی
بر همین اساس برخی کارشناسان معتقدند که سیاستهای وارداتی دولت مانند دستورالعمل ساماندهی واردات پوشاک چندان حساب و کتاب ندارد و به همین جهت در حالی که تولیدکنندگان را از شر واردات غیرقانونی خلاص نکرده بلکه باعث کاهش شفافیت در بازار هم شده است. در این خصوص کامبیز مروتیان، نایب رییس اتحادیه پوشاک تهران به تازگی اعلام کرد: دستورالعمل ساماندهی واردات پوشاک وزارت صنعت زمینه عرضه پوشاک وارداتی را برای چند برند معروف با هر شرایطی فراهم کرده و منجر به محدود شدن فعالیت تجاری خردهفروشان پوشاک شده است. وی اظهار کرد: در حال حاضر فقط برخی از برندهای پوشاک خارجی که دستورالعمل سال گذشته وزارت صنعت، معدن و تجارت در رابطه با ساماندهی واردات پوشاک را اجرا کردهاند امکان واردات پوشاک را دارند و هیچ فرد و شرکت دیگری اجازه واردات پوشاک رسمی را ندارد.مروتیان اظهار داشت: برخی از برندهای واردکننده پوشاک که براساس دستورالعمل ساماندهی وزارت صنعت مجاز به واردات پوشاک هستند جزو برندهای درجه ۳ و ۴ و حتی برندهای منسوخشده هستند که مقبولیتی در بین مصرفکنندگان کشور خود ندارند اما با فرصتی که براساس دستورالعمل ساماندهی واردات پوشاک توسط وزارت صنعت برای این برندهای پوشاک بهوجود آمده، تولیدات بیکیفیت خود را با قیمت پایین عرضه میکنند و با این اقدام به تولید داخل لطمه میزنند.همچنین بهرام شهریاری، عضو علیالبدل هیاتمدیره اتحادیه کالای کشباف و جوراب تهران نیز با بیان اینکه در بسیاری از موارد قیمتی که در این فروشگاهها مطرح میشود معقول نبوده و توان رقابت را از تولیدکننده داخلی میگیرد، افزود: به دنبال بررسیهایی که صورت دادیم به این نتیجه رسیدیم که با توجه به تعرفههای گمرکی موجود قطعا این امکان وجود ندارد که با این تعرفههای گمرکی جنسی وارد کشور شده و به این قیمت به فروش برسد.
اندک واردات رسمی هم حذف میشود
این انتقادات در حالی مطرح میشود که رییس مرکز پژوهشهای اتحادیه صنف پوشاک نیز با اشاره به نواقص دستورالعمل واردات پوشاک گفت: سختگیریهای غیرکارشناسی در این دستورالعمل واردات رسمی را سخت کرده که میتواند بستری برای افزایش قاچاق پوشاک باشد.
جواد صدقآمیز درباره نواقص دستورالعمل نحوه صدور گواهی فعالیت نمایندگان و شعب شرکتهای خارجی عرضهکننده پوشاک در ایران که در راستای ساماندهی واردات پوشاک و جلوگیری از واردات پوشاک قاچاق توسط وزارت صنعت اواسط سال گذشته تدوین و ابلاغ شد، گفت: هر دستورالعمل و قانونی بهتر از بیقانونی و هرج و مرج است.
رییس مرکز پژوهشهای اتحادیه صنف پوشاک افزود: پس اصل هر قانونی در فضای فعالیتهای اقتصادی کشور باعث مضاعف شدن شفافیت است که این موضوع خوب و واجب است و تلاش وزارت صنعت برای تدوین چنین دستورالعملی تحسینبرانگیز است. اما برای تدوین هر دستورالعمل و اقدامی توجه به چند آیتم بسیار مهم است.
وی اظهار داشت: اولین آیتم مورد توجه نگاه جامع به تمام فرآیند تولید تا مصرف است و اگر قرار است دستورالعمل واردات پوشاک تهیه و تدوین شود باید نگاه به این صورت باشد که تمام فرآیندهای چرخه مد و لباس کشور از قبیل نظامهای طراحی، تولید، خردهفروشی، پخش، برندسازی، تبلیغات و امثال آن در آن لحاظ شود. صدقآمیز گفت: برای رسیدن به یک نتیجه مطلوب باید در تمام این گزارهها یکسری شرایط، بستر و موقعیت را فراهم کرد تا بستر تولید پایدار در آن شکل گیرد.
ضرورت توجه به اصل رقابتپذیری
وی همچنین افزود: مولفه دوم که باید در تدوین هر دستورالعملی مورد توجه قرار گیرد اصل رقابتپذیری است و هیچ راهی و هیچ شاهکلیدی جز رقابتهای عادلانه برای توسعه صنعت پایدار پوشاک یا هر صنعت دیگری در کشور وجود ندارد.
رییس مرکز پژوهشهای اتحادیه صنف پوشاک با بیان اینکه واردات پوشاک قاچاق منجر به رقابت ناعادلانه میشود، گفت: یک عدهای بدون پرداخت تعرفه واردات و بدون اینکه حق و حقوق دولت و مردم را در حوزه مالیات پرداخت کنند اقدام به واردات غیررسمی میکنند و این در حالی است که تولیدکننده باید برای واردات مواد اولیه مورد نیازش تعرفه بپردازد.
صدقآمیز بیان داشت: علاوه بر این یک تولیدکننده باید هزینههای تامین اجتماعی را متقبل شود که هزینههای تولید را بالا میبرد و قدرت رقابت را از تولیدکننده میگیرد.
وی افزود: اگر امروز تولیدکننده از پرداخت ۳۰ درصدی حق بیمه کارگر به تامین اجتماعی گلایهمند است به دلیل چانهزنیهای کاسبکارانه نیست بلکه میگویند پرداخت این مقدار حق بیمه قدرت رقابت را با کشورهای رقیب که پرداخت حق بیمه کارگر آنها شش تا هفت درصد است از ما میگیرد.رییس مرکز پژوهشهای اتحادیه صنف پوشاک اظهار داشت: نرخ سود سرمایه ۲۰ و ۱۸ درصد در مقابل نرخ سود سرمایه ۴ و ۲ درصدی کشورهای رقیب هم عامل دیگری برای از بین رفتن قدرت رقابت تولیدکنندگان ما است.وی همچنین به قیمت مواد اولیه تولید پوشاک در کشور رقیب ترکیه اشاره کرد و گفت: قیمت مواد اولیه در این کشور ۵۰ درصد از ایران پایینتر است و تمام این عوامل منجر به از دست دادن قدرت رقابت تولیدکننده ما میشود.
صدقآمیز اظهار داشت: توسعه تولید با رقابتپذیری امکانپذیر است و در غیر این صورت در درازمدت با منافع مصرفکننده در تضاد قرار میگیرد.
شرایط تولید با کیفیت بالا وجود نداشت
وی در ادامه در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه نواقص دستورالعمل ساماندهی واردات پوشاک چیست، گفت: این دستورالعمل در نگاه جامع به تمام اجزا و در نگاه جامع و استراتژیک به کل منافع دارای نواقصی است که باید برطرف شود وگرنه اصل وجود قانون خوب است.رییس مرکز پژوهشهای اتحادیه صنف پوشاک اظهار داشت: در دستورالعمل واردات پوشاک وزارت صنعت اعلام شده که الزاما هر کسی که میخواهد پوشاک وارد کند باید از یک شرکت و یک برند تولید پوشاک خارجی نمایندگی داشته باشد و در غیر این صورت مجاز به واردات پوشاک به کشور نیست. صدقآمیز افزود: برای ثبت نمایندگی هم در دستورالعمل قواعدی گذاشته شده که یکی از الزامات آن این است که برند واردکننده پوشاک باید پس از مدتی در ایران کالای خود را تولید کند و ۲۰ درصد از مقدار تولید خود را هم صادر کند.
وی با بیان اینکه اشکالاتی در این بخش از دستورالعمل وجود دارد، گفت: اگر میتوانیم کالایی مثل پوشاک را در کشور تولید کنیم پس برای چه وارد میشود؟ پس باید گفت که واردات آن غلط است اما اگر نمیتوانیم تولید کنیم آیا الزامات شدید و بدون هیچ توجهی به شرایط درست است؟
رییس مرکز پژوهشهای اتحادیه صنف پوشاک اظهار داشت: دلیل اینکه بسیاری از برندهای پوشاک نتوانستند نمایندگی خود را در ایران به ثبت برسانند این بود که شرایط تولید در ایران باکیفیت بالا برای آنها وجود نداشت.
حمایت از کمپانیهای پوشاک درجه چندم!
صدقآمیز با بیان اینکه با دستورالعمل واردات پوشاک نقض غرض شده است، گفت: براساس این دستورالعمل برندهای مطرح و درجه یک که تکنولوژی تولید باکیفیت پوشاک برای آنها در ایران وجود ندارد، نمیتوانند پوشاک به ایران وارد کنند و در مقابل کمپانیهای تولید پوشاک درجه چندم که کیفیت تولیدات آنها خوب نیست، میتوانند در ایران تولید داشته باشند، نمایندگی ثبت کنند و واردات هم به کشورمان داشته باشند.
وی در ادامه اظهار داشت: در دستورالعمل واردات پوشاک وزارت صنعت به بسیاری از جنبههایی که در یک فرآیند تجاری وجود دارد، دقت نشده و به عبارتی برای نوشتن دستورالعمل واردات پوشاک افرادی که در حوزه پوشاک تخصصی نداشتهاند، آن را تدوین کردهاند و به همین دلیل برخی از بندهای دستورالعمل دچار خطای جدی است. رییس مرکز پژوهشهای اتحادیه صنف پوشاک گفت: در تدوین دستورالعمل واردات پوشاک، از نظر واردکنندههای پوشاک استفاده نشده و بدون اخذ نظر فنی دستاندرکاران این حوزه تدوین شده است. صدقآمیز با بیان اینکه اگرچه در بدنه دولت برای تدوین این دستورالعمل متخصصانی حضور داشتهاند که به حوزه واردات اشراف داشتهاند، گفت: اما باید همانطور که ذینفعان تولید در تدوین این دستورالعمل دخالت داشتهاند، ذینفعان واردات هم دخالت داشته باشند. وی با تاکید بر اینکه بیان این مساله به این معنا نیست که باید منافع واردکننده در تدوین این دستورالعمل حفظ شود، گفت: منظور این است که باید نظر واردکننده هم اخذ میشد و سپس دستورالعمل تدوین میشد.
مزیت برای واردات قاچاق
رییس مرکز پژوهشهای اتحادیه صنف پوشاک در پاسخ به این سوال که نواقص این دستورالعمل چه اثراتی دارد، گفت: هر کاری که واردات رسمی را سخت کند، در حقیقت یک مانع برای واردات رسمی است و آن کار به یک مزیت برای واردات قاچاق و واردات غیررسمی تبدیل میشود.
وی اظهار داشت: اگرچه دستورالعمل ساماندهی واردات پوشاک با هدف حمایت از تولید داخلی و جلوگیری از واردات پوشاک قاچاق تدوین شده اما در عمل یک اشتباه استراتژیک در برنامهریزی انجام شده است.
رییس مرکز پژوهشهای اتحادیه صنف پوشاک بیان کرد: در مقطعی که بیش از ۹۰ درصد واردات پوشاک به صورت قاچاق و غیررسمی انجام میشود تدوین دستورالعمل واردات با شرایط سخت برای واردکننده رسمی، درست نیست.
وی گفت: با تدوین یک دستورالعمل سخت برای واردات پوشاک حتی واردکنندگانی که پیش از این از مبادی رسمی واردات انجام میدادند، دیگر قادر به واردات رسمی نیستند و این موضوع میتواند منجر به افزایش واردات قاچاق شود. صدقآمیز افزود: دستورالعمل واردات پوشاک باید تسهیلکننده نظام واردات باشد تا واردات پوشاک در مسیر قانونی قرار گیرد و بعد از آن به تدریج قانونمندتر شود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد