ایرج: من و «گلپا» ماندیم و خواندیم!

گروه فرهنگ و هنر- آیین تشییع پیکر زنده‌یاد اکبر گلپایگانی معروف به «گلپا» با حضور دوستدارانش و در حالی که قطعات قدیمی او را با هم همخوانی می‌کردند، برگزار شد.
در ابتدای این مراسم که اجرای آن را سیدعباس سجادی بر‌عهده داشت، فضل‌الله توکل (موسیقیدان و از دوستان قدیمی گلپا) در سخنانی خطاب به حاضران گفت: خواهش می‌کنم عرض ادب و تسلیت من را بپذیرید. اکبر هنرمند بی‌جانشین و بی‌بدیل به سوی عرش کبریایی پرواز کرد. رحمت خدا شامل حالش باشد. نام و یادش در تاریخ ما جاودان و خدایش او را رحمت کند. اولین بار او را وقتی دیدم که به همراه زنده‌یادان تجویدی و محجوبی به منزل پدر من آمدند. من ۱۵ سالم بود، او ۲۴ ساله و تازه یک مثنوی ترک جاویدان خوانده بود که همه سوال کردند، این صدای کیست؟ ۶۶ سال افتخار دوستی با او را داشتم و آثار ماندگاری با هم خلق کردیم تا ابد نامش در موسیقی فاخر ایران جاودان باشد.
مصطفی راغب (خواننده پاپ) سخنران دیگر این مراسم بود و اظهار کرد: در ابتدا تسلیت عرض می‌کنم، خدمت خانواده بزرگوار استاد گلپا و شما مردم که با صدای زیبای خود اثر او را همخوانی کردید. من از بزرگواری و بزرگ‌منشی و قلب بزرگ او هر چه بگویم کم گفتم. او دست جوانان زیادی را گرفت و تشویق می‌کرد. سعادت داشتم در محضر او باشم و کوهی از انسانیت را در او دیدم. در ادامه مردم یکی از قطعات قدیمی «گلپا» را با راغب همخوانی کردند.
علیرضا میرعلی‌نقی (مورخ و پژوهشگر موسیقی) به عنوان دیگر سخنران این مراسم اظهار کرد: او بی‌نیاز از لقب استاد بود. اکبر گلپا بزرگ‌تر از یک خواننده و هنرمند خلاق محسوب می‌شد. او همیشه گفته بود، دوست دارم مراسم تشییع من مانند فردین و تختی باشد. او خود نیز شمایلی چون آنها داشت. او یک خواننده نخبه‌گرا در آواز و مردمی در ترانه محسوب می‌شد. کمتر خواننده‌ای داریم که هر دوی اینها را به اوج و کمال رسانده باشد.
او ادامه داد: گلپا به گفته خودش از ساده‌ترین طبقه اجتماع بالا آمد و با تکیه بر هوش و استعداد خود و عشق به مردم به این درجه رسید. او انسانی نیک بود و نام گلپا خود اعتبار است و هیچ لقب و پیوند و پیشوندی نمی‌خواهد و تعداد این افراد که این اندازه به موسیقی اعتبار می‌دهند، کم است. از یادمان نرود او سنت آواز را جاودانه کرد و ساختمانی دوباره ساخت. او ساده‌زیستی مردمدار بود و عشق به میهن در آثار او بسیار دیده می‌شد.
میرعلی‌نقی تاکید کرد: گلپا با تمام احساسش می‌خواند و حتی یک واژه را بی‌تفاوت نخواند و در سراسر زندگی، عشق و احساس بود.
سپس محمد معتمدی (خواننده موسیقی سنتی) پشت تریبون قرار گرفت و در سخنان کوتاهی گفت: صحبت کردن درباره استاد گلپا به اندازه کافی انجام شده و به همین جهت خلاصه صحبت می‌کنم و اثری از او را به افتخار استاد توکل و یاد اکبر گلپایگانی به نام «بنویس عشق» برایتان می‌خوانم. در ادامه مردم این قطعه را با معتمدی همخوانی کردند.
در ادامه این مراسم ایرج خواجه‌امیری معروف به پهلوان آواز ایران در حالی که مدام از سوی حاضران تشویق می‌شد، در سخنانی گفت: خیلی حالم خوب نیست. من و او ماندیم و خواندیم. من به دوستی با گلپا افتخار می‌کنم. صدایش خیلی خوب و گرم بود. شعرهایی که انتخاب می‌کرد را خیلی خوب می‌خواند. ایرج خواجه‌امیری در ادامه قطعه‌ای را با همراهی‌ ساز نی به افتخار رفیق قدیمی‌اش اجرا کرد. سالار عقیلی (خواننده سنتی) نیز در این مراسم حضور پیدا کرد و بیتی را با این مضمون خواند: بعد از وفات تربت ما در زمین مجوی… در سینه‌های مردم عارف مزار ماست.
او ادامه داد: درگذشت استاد گلپا را تسلیت عرض می‌کنم و قطعه‌ای از آثار خودم را تقدیم شما مردم عزیزم و روح بزرگ استاد گلپایگانی می‌کنم. گیتا گرایلی، برادرزاده همسر زنده‌یاد گلپایگانی نیز به نمایندگی از خانواده این هنرمند فقید، متنی را در تجلیل از دوستداران این خواننده قرائت کرد. حسن گلپایگانی (برادر گلپا) از کسانی که در مراسم حاضر شدند، تشکر کرد و قطعه‌ای خواند و محمود گلپایگانی (برادر دیگر گلپا) گفت:‌ دست کسانی که به مراسم برادرم آمدند را می‌بوسم. ما رسم داریم وقتی یکی از عزیزان خود را به خاک می‌سپاریم دو بیت آواز می‌خوانیم و اکنون برادرم محمد گلریز دو بیت آواز می‌خواند.
سپس محمد گلریز (برادر کوچک گلپا) پشت تریبون قرار گرفت و گفت: فقط می‌خواهم بگویم که برادرم یکی از ارادتمندان مولا علی(ع) بودند که درباره ایشان شعری را هم خوانده‌اند. من هم‌اکنون این شعر را برایتان می‌خوانم.
مراسم یادبود زنده‌یاد اکبر گلپایگانی روز پنجشنبه از ساعت ۱۷ تا ۱۹ در مسجد جامع شهرک غرب برگزار می‌شود.