23 - 12 - 2021
انقلابِ «اوجی»
ناترازی گاز در شبکه توزیع کشور اگر در زمستان امسال چالشبرانگیزترین مساله دولت رییسی نباشد، حتما یکی از مهمترینهاست. هرچه سرمایه هوا بیشتر میشود، مصرف گاز هم به دنبال آن جهش مییابد تا جایی که دولت ناچار شده که برق صنایع را قطع کند تا مردم دچار کمبود گاز نشوند. اینکه این اهمفیالاهم دولت برای توزیع گاز چقدر درست است یا غلط، آثار منفی آن فعلا در صورتهای مالی تولیدکنندهها رخنمایی میکند که نشان میدهد، این روند حداقل تا سه ماه آینده ادامهدار خواهد بود.
هرچند دولتمردان ابراهیم رییسی، برای جبران کمبود گاز در شبکه دست به دامن دیپلماسی شدند و در پی احیای قرارداد گازی با ترکمنستان برآمدند، اما به نظر میرسد این کار هم در بلندمدت چارهساز نباشد. در شرایطی که دنیا در تب و تاب افزایش قیمت سوخت قرار دارد، کشوری که دارنده دومین ذخایر گازی دنیاست، ناچار است دست به دامن همسایه شمالی شود تا اموراتش را بگذراند.
از همین رو، توصیه کارشناسان این است که دولت به سرعت برای افزایش تولید گاز و جلوگیری از سوزاندن گازهای همراه نفت، افدامات اساسی انجام دهد. اقداماتی که البته نیاز به سرمایهگذاری کلان دارد و طبیعتا با ادامه شرایط تحریمها، جذب سرمایهگذاری چه داخلی و چه استفاده از منابع داخلی، کماکان سخت و دستنیافتنی است.
با این حال جواد اوجی شاید یکی از امیدوارترین وزرای دولت رییسی باشد که از ابتدای ورودش به وزارت نفت، همواره جنس خبرهایش امیدبخشتر بوده است.
از روزی که آمد اعلام کرد وضع فروش نفت بهتر شده و البته درست هم میگفت. دومین خبرامیدوارکننده او تعیین تکلیف قراردادهای خارجی وزارت نفت است که در راس آنها قرارداد گازی با ترکمنستان بوده است.
او این روزها هم پرخبرترین وزیر کابینه رییسی است. آنطور که اوجی اخیرا خبر داده برنامه افزایش تولید نفت کشور از چاههای کمبازده با توان نخبگان ایرانی در شرکتهای دانشبنیان به زودی اجرایی میشود که بنا به گفته او این رویکرد، یک انقلاب در صنعت نفت کشور خواهد بود.
دمیدن گاز ترکمنستان
در لولههای گاز ایران
اوایل ماه گذشته بود که قرارداد سوآپ گازی سهجانبه بین ترکمنستان، ایران و آذربایجان در حاشیه اجلاس سران کشورهای عضو اکو امضا شد. طبق این قرارداد قرار است سالانه ۵/۱ تا ۲ میلیارد مترمکعب گاز از ترکمنستان به جمهوری آذربایجان از خاک جمهوری اسلامی ایران انتقال یابد. بر اساس این توافق انجامشده ترکمنستان روزانه پنج تا شش میلیون مترمکعب گاز به جمهوری آذربایجان میفروشد.
این گاز از مسیر ایران به جمهوری آذربایجان ترانزیت (سوآپ) خواهد شد و ایران گاز مصرفی مورد نیاز خود در پنج استان کشور را بهعنوان حق انتقال این گاز برداشت خواهد کرد. این قرارداد از یکم دیماه امسال بدون سقف زمانی اجرا میشود.
جواد اوجی، درباره جزئیات این قرارداد گفته بود: «از دیماه ۱۳۹۵ تعاملات گازی ایران با ترکمنستان قطع شده بود، اما با امضای این قرارداد گام رو به جلویی در مناسبات انرژی دو کشور برداشته شد؛ طبق این قرارداد سهجانبه، ایران سالانه نزدیک به ۵/۱ تا ۲ میلیارد مترمکعب گاز را از ترکمنستان در منطقه سرخس دریافت میکند و از منطقه آستارا به آذربایجان تحویل میدهد. این قرارداد به تامین سوخت زمستانی استانهای خراسان رضوی، شمالی و جنوبی، گلستان و سمنان کمک میکند.»
کارشناسان میگویند جدا از آنکه امضای قرارداد سوآپ گازی ایران با ترکمنستان و آذربایجان از سه بعد اقتصادی، سیاسی و ترانزینی برای ایران حائز اهمیت است، اما این موضوع مانع از آن نمیشود که سایر پروژههای روی زمینمانده بخش گاز اجرایی نشود.
حالا یک ماه بعد از امضای قرارداد گاز ترکمنستان به زودی به ایران میرسد. آنطور که جواد اوجی، وزیر نفت به تسنیم گفته: سوآپ گاز ترکمنستان به آذربایجان از اول ژانویه ۲۰۲۲ (۱۱ دی ماه ۱۴۰۰) آغاز میشود.
بنا به گفته وزیر نفت حجم قرارداد سوآپ سالانه ۵/۱ تا ۲ میلیارد مترمکعب گاز طبیعی است که با توجه به محل دریافت گاز از ترکمنستان و محل ارسال گاز به آذربایجان، میتوانیم از این فرصت، استفاده بهینهای برای کمک به پایداری شبکه گاز شمال کشور در فصل سرد سال داشته باشیم.
۷۰۰ چاهی که جوان میشوند
برنامه افزایش تولید نفت که این روزها بیشتر به گوش میرسد. هرچند نباید مسیر رو به رشد مذاکرات وین و خبرهای غیررسمی که از امکان فروش بیشتر نفت در بازار خبر میدهد را نادیده گرفت، با این حال به نظر میرسد، اوجی جلوتر از توافق برنامه افزایش تولید را کلید زده است. این دومین برنامه مهم وزارت نفت در دوره جدید است.
اوجی در خصوص جزئیات افزایش تولید نفت گفته است: «افزایش بازدهی تولید نفت از چاههای کمبازده یک انقلاب در صنعت نفت کشور خواهد بود. ما روی ارتقای توان تولیدی حدود ۷۰۰ چاه کمبازده نفت کشور هدفگذاری کردهایم. روی یک میدان برای توسعه باید با حفر چاههای اکتشافی شروع کنیم، بعد از آن چاههای توسعهای و تولیدی حفاری میشود که هرچاه با تاسیسات سرچاهی و خط لوله به مرکز بهرهبرداری، حدود ۱۰ تا ۱۲ میلیون دلار هزینه در بر دارد؛ در این طرح روی میادینی که در حال تولید هستند و تمامی این تاسیسات از چاه تا تاسیسات سطحالارضی موجود است، کار میکنیم، فقط توان چاه افت کرده است که با استفاده از ظرفیت علمی شرکتهای دانشبنیان، توان تولید چاه را افزایش میدهیم.
به گفته وزیر نفت در این طرح، امکانات، تجهیزات، دکل و… از سوی وزارت نفت و شرکتهای بهرهبردار تامین میشود و دانش و توان فناورانه از سوی شرکتهای دانشبنیان ارائه خواهد شد.
وزیر نفت در خصوص تامین مالی این طرح هم گفته است: هر زمان با دانش و فناوری شرکتهای دانشبنیان، چاه به افزایش تولید رسید، شرکتهای دانشبنیان در میزان افزایش تولید چاه به مدت سه تا پنج سال، شریک میشوند.
وی افزود: پیش از ارائه این طرح، از توان شرکتهای دانشبنیان بازدیدی داشتم که از میزان علم و فناوری در دسترس این شرکتها که با تلاش جوانان نخبه کشور حاصل شده است، لذت بردم؛ برخی از این شرکتها اقدام به دستیابی به دانش از کشورهای اروپایی کرده و آن را توسعه دادهاند و برخی از این شرکتها، با ابتکارهای خودشان به دانش و فناوری رسیدهاند.اوجی با بیان اینکه «به توان شرکتهای دانشبنیان ایرانی اعتقاد و اعتماد دارم»، گفت: وقتی بتوانیم چاههای کمبازده موجود را ارتقای توان بدهیم، بدون اینکه بخواهیم چاه جدید با هزینه و زمان زیاد ایجاد کنیم، برنامه تولید نفت کشور با رویکردی بهینه و کمهزینه، با بهکارگیری نخبگان و ایجاد اشتغال، جلو میافتد.وی ادامه داد: با اجرای این طرح در حدود ۷۰۰ حلقه چاه نفت، ۸۰ میلیون بشکه در سال، یا بهعبارتی ۲۰۰ هزار بشکه در روز به تولید نفت کشور افزوده میشود که بهجد دنبال این هستیم که سال آینده این طرح وارد مرحله عملیاتی شود.
وزیر نفت خاطرنشان کرد: فراخوان را اعلام میکنیم، شرکتهای دانشبنیان باید پیشنهادات خود را ارائه دهند، طرح فناورانه آنها باید مورد تایید قرار گیرد و با روش جدید، قراردادهایی منعقد میشود و کار اجرایی آغاز خواهد شد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد