2 - 05 - 2021
انتظار ما تولید محصولات فولادی با ارزشافزوده بالاست
بر اساس آنچه برخی از کارشناسان میگویند، اطلاعات تفصیلی قابل قبولی درخصوص تفاهمنامه ایران و چین منتشر نشده است. همچنین سابقه همکاری ایران و چین آنچنان درخشان نبوده و مصداق این امر را میتوان در قراردادی که بین عراق با بزرگترین شرکت چینی به نام سینوپک در حوزه نفتی مشترک منصوری که بین ایران و عراق مشترک است، مشاهده کرد.
بهمن آرمان معاون پیشین بورس اوراق بهادار تهران درخصوص تفاهمنامه همکاری ۲۵ساله ایران و چین در گفتوگو با ایراسین اظهار کرد: میزان سرمایهگذاری چین برای بخشهای مهمی همچون صنعت نفت و دیگر صنایع ایران به صورت کلی اشاره شده و مشخص نیست که در کدام بخش از صنعت کشور قرار است این سرمایهگذاری انجام شود.
وی افزود: برای مثال چینیها در حوزه نفتی آزادگان قراردادی با ایران داشتند، اما به دلیل کمکاری، دولت ایران مجبور به لغو قرارداد شد و آن را به پیمانکاران داخلی سپرد، اما بعد از آن مشخص شد چینیها اسناد مربوط به این حوزه مشترک را برداشته و با عراقیها قراردادی به امضا رساندند. همچنین قرارداد جدید چینیها در حوزه مشترک نفتی منصوری با عراق نمونه دیگری از سرقت اطلاعات مربوط به حوزه نفتی ایران است.
آرمان افزود: چین در صنعت فولاد به عنوان بزرگترین تولیدکننده فولاد جهان شناخته شده و در این زمینه بدون شک میتواند کمکهای فراوانی به ایران داشته باشد، اما باید دید که در عمل این اتفاق خواهد افتاد یا خیر؟
چینیها در زمینه ایجاد زیرساخت قوی هستند
به گفته این کارشناس اقتصادی، آنچه برای ایران اهمیت دارد این است که چینیها در زمینه ایجاد زیرساخت بسیار قوی هستند. برای مثال در زمینه ساخت آزادراهها و راهآهن موفق عمل کردهاند. همچنین در حوزه صنایع فلزی نیز عملکرد خوبی داشتهاند که یکی از نمونههای موفق آن راهاندازی بزرگترین کارخانه تولید آلومینیوم ایران به ظرفیت ۳۰۰هزار تن به نام آلومینیوم جنوب در منطقه ویژه اقتصادی پارسیان است.
وی افزود: علاوه بر موارد یادشده، چین تقریبا تولیدکننده ۵۰درصد فولاد ضدزنگ جهان بوده که ماده اصلی برای تولید این نوع از فولاد کروم است. از طرفی ایران نیز از جمله کشورهایی است که روی کمربند ذخایر کروم در جهان قرار گرفته و معادن بزرگی از کروم در استان فارس، کرمان و سیستان و بلوچستان وجود دارد. بنابراین انتظار ما از چین مشارکت در تولید محصولات مرتبط با فولاد و با ارزش افزوده بالا همچون فولاد ضدزنگ، فولاد مخصوص و تولید ریلهای راهآهن با توان تحمل سرعتهای بالای ۳۰۰کیلومتر در ساعت است.
فقر ایران در زیرساختها
به گفته این اقتصاددان، ایران در زمینه زیرساخت، کشور فقیری است، به طوری که فلات مرکزی ایران هیچگونه ارتباطی نه از طریق آزادراه و نه راهآهن به خلیج فارس ندارد. از این رو است که شرکتهای فولادی برای تامین سنگآهن مورد نیاز خود مجبورند هزینه گزافی برای حمل و نقل پرداخت کنند. برای مثال فولاد خوزستان برای تامین سنگآهن مورد نیاز خود به دلیل نبود راهآهن و آزادراه مجبور است از فاصله ۲هزارکیلومتری از خراسان جنوبی سنگآهن خود را تامین کند. به طور طبیعی چینیها در این زمینه میتوانند کمک زیادی به ایران برسانند. بنابراین ایجاد زیرساخت با کمک چین میتواند تا حدود زیادی این مشکل را حل کند.
یکی از مواردی که میتواند در تفاهمنامه ایران و چین مورد توجه قرار گیرد، حضور چین در بخش معدن ایران و سرمایهگذاری در این زمینه است. معاون پیشین بورس اوراق بهادار تهران در این باره معتقد است چین در حوزه صنعت معدنکاری به ویژه در زمینه بهروزرسانی تکنولوژی برداشت از معادن میتواند کمک فراوانی به ایران برساند، چراکه بر پایه مطالعات انجامشده از سوی شرکت بزرگ پوسکوی کرهجنوبی، شیوه برداشت از معادن ایران به دلیل در اختیار نداشتن تکنولوژی پیشرفته بسیار گران تمام میشود؛ بنابراین میتوان در این زمینه از متخصصان کشور چین و دانش و فناوری آنها کمک گرفت.
به تازگی اعلام شده که ذخایر قطعی شناساییشده در کشور به ویژه سنگآهن تنها تا چند سال آینده میتواند پاسخگوی نیاز صنایع فولادی باشد. آرمان در این باره اظهار کرد: این دست از اطلاعات که درخصوص ذخایر معدنی کشور مطرح میشود از نگاه علمی برخوردار نیست و دلیل آن نیز مشخص است.
طی ۴۲ سال اخیر هیچ معدن بزرگی کشف نشده است
این کارشناس اقتصادی افزود: تمام معادن سنگآهن، حتی زغالسنگ، مس و … مربوط به پیش از انقلاب اسلامی است. در واقع معادنی مانند چادرملو، گلگهر، سنگان، مس سرچشمه، نفیلین سینیت در آذربایجان شرقی، مس سونگون یا معدن سرب و روی مهدیآباد که دومین معدن بزرگ سرب و روی جهان است و معدن سرب و روی انگوران، همه پیش از انقلاب توسط شرکتهای معتبر خارجی کشف شدهاند و طی ۴۲ سال اخیر هیچ معدن بزرگی کشف نشده است.
به گفته وی، طی ۴۲ سالی که از انقلاب میگذرد، هیچ معدن بزرگ یا مخزن نفت یا گازی بزرگی کشف و اعلام نشده است. بنابراین با توجه به انحصار دانش و تکنولوژی برای کشف معادن بزرگ که چین آن را در اختیار ندارد، میتوان در زمینه استخراج از معادن، روی سرمایه گذاری و کمک چین حساب کرد، زیرا این کشور تولیدکننده ماشینآلات معدنی تحت لیسانس شرکتهای بزرگ خارجی است؛ با این حال آنچه از چینیها بیشتر انتظار میرود کمک برای ایجاد زیرساختهای ارتباطی است.
وی افزود: برای مثال اکنون در جهان، سنگآهن توسط کشتیهایی با ظرفیت ۳۰۰تا ۵۰۰هزارتن حمل میشوند؛ بنابراین ایران نیز باید اسکلههایی با ظرفیت بارگیری این کشتیها داشته باشد؛ این درحالی است که بزرگترین اسکله ما در منطقه ویژه صنعتی و معدنی بندرعباس است که توان پذیرش و پهلوگیری کشتیهایی با ظرفیت ۱۰۰ هزارتن را دارد، بنابراین طبیعی است که واردات سنگآهن برای ایران گران تمام شود.
هزینه حمل و نقل بالا
به عقیده وی، منطق اقتصادی به واحدهای تولیدکننده فولاد در مناطق جنوبی، این اجازه را نمیدهد که از سنگآهن داخلی استفاده کنند؛ چراکه هزینه حملونقل رقم بسیار بالایی را به خود اختصاص میدهد؛ البته تا پیش از انقلاب نیز برای تامین سنگآهن مورد نیاز فولاد خوزستان و فولاد بندرعباس (فولادمبارکه فعلی) هیچگونه برنامهای برای استفاده از سنگ داخلی وجود نداشت و قرار بر این بود که سنگآهن این دو شرکت فولادی از بازارهای جهانی تامین شود. آرمان ادامه داد: در زمینه ایجاد و ساخت اسکله با ظرفیت بالایی از بارگیری نیز شاهدیم که برنامهریزیهایی در دستور کار شرکت سرمایهگذاری توسعه معادن و فلزات قرار دارد که بندری با ظرفیت پهلوگیری کشتیهایی با گنجایش ۳۰۰هزارتن ساخته شود، طبیعتا چین دارای بیشترین تخصص در این رابطه بوده و ما هم در حال توسعه بندر اقیانوسی خود در چابهار هستیم. بنابراین کمک چین برای ساخت و توسعه بنادر ایران بسیار لازم و ضروری است.
به گفته وی، در شرایط فعلی شبکه ریلی ایران، از توانایی کافی برخوردار نیست و مرکز کشور به خلیج فارس راه ارتباطی ندارد و چینیها که متخصص این کارها بوده و در جهان پیشگام هستند، میتوانند ما را در وصل کردن خلیج فارس به فلات مرکزی یاری رسانند. آرمان افزود: با توجه به اینکه چین یکی از واردکنندگان عمده قراضه در جهان است و آهن اسفنجی در حال جایگزین شدن این ماده اولیه برای تولید فولاد است، بهترین مکان برای تولید آهن اسفنجی جنوب ایران است. در این مناطق باید واحدهای احیای مستقیم ساخته شده و سنگآهن مورد نیاز آن با کشتیهای غول پیکر با ظرفیت ۳۰۰تا ۵۰۰ هزار تن که هزینه حمل را شدیدا کاهش دهد، تامین شود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد