10 - 06 - 2021
امنیت غذایی؛ شاه کلید توسعه پایدار
مهدی کریمیتفرشی*
امنیت غذایی در واقع به معنای دسترسی همه افراد یک جامعه در تمام طول عمر به غذای سالم و کافی برای داشتن یک زندگی سالم و فعال است.
سازمان جهانی فائو اعلام کرده که برای تامین غذای جمعیت ۹ میلیارد نفری دنیا در سال ۲۰۵۰ باید دو برابر میزان کنونی تولید کرد. برای تامین این هدف باید موانعی چون کمبود آب و محدودیت زمینهای کشاورزی، هزینه بالای انرژی، افزایش ضایعات غذایی و کمبود سرمایهگذاری در بخش تحقیقات کشاورزی رفع شود. این موارد نشان میدهد که باید با منابع کمتر غذای بیشتری برای مردم سراسر جهان تولید شود و در واقع سازمان فائو تولید مواد غذایی را در قرن حاضر با مشکلاتی پیشبینی کرده است.
یکی از راهکارهای اساسی رسیدن به امنیت غذایی اصلاح الگوی مصرف جامعه است. تقویت فرآیند بازاریابی، اصلاح الگوی مصرف و توجه هر چه بیشتر به بستهبندی و توزیع درست محصولات غذایی برای جلوگیری از اتلاف آنها از وظایف مهمی است که مسوولان و مردم در هر جامعهای باید به آن توجه ویژهای داشته باشند.
همچنین با توسعه سرمایهگذاری در بخش کشاورزی و بهبود آموزش و بهداشت در جامعه میتوان به امنیت غذایی جامعه کمک کرد.
باید یک سیستم ارزشیابی و نظارت منسجم تدوین و اجرایی شود. باید تمامی سازمانها و نهادهای مرتبط با هم همکاری و هماهنگی لازم را داشته باشند همچنین ضروری است که یک سازمان متولی امر تامین امنیت غذایی وجود داشته باشد که بر تمام موارد از قبیل تولید، توزیع، آموزش و آگاهی دادن به جامعه، واردات، بستهبندی، توسعه کشاورزی و سیاستگذاریهای کلان اقتصادی در این رابطه نظارت جدی و مستمر داشته باشد و در این مسیر همراهی بخش خصوصی و دولتی و هماهنگی موثر آنها میتواند راهگشا باشد.
در حالی که بسیاری از صنایع در حال حاضر در رکود نسبی به سر میبرند، یکی از بخشهایی که امروز میتوانیم به آن توجه ویژه داشته و برای تحقق فرمایشات رهبری از آن بیشترین استفاده را داشته باشیم، صنایع غذایی در ایران است، صنایعی که سهم بالایی از گردش اقتصادی و تولید ناخالص ملی کشورمان را به خود اختصاص دادهاند.
این صنعت مهم و پیشرو نقش بسیار تعیینکنندهای در توسعه اقتصادی کشور به ویژه در شرایط حساس و استراتژیک فعلی ایران ایفا میکند. به این دلیل که توجه به این بخش از اقتصاد کشور علاوه بر تامین نیازهای داخلی و امنیت غذایی فرصتی برای ارزآوری با صادرات خواهد شد.
براساس آمارهای موجود بیش از ۱۰ درصد از ارزشافزوده بخش صنعت کشور از تولیدات صنعت غذایی تامین میشود و در سال ۹۷ صادرات محصولات تبدیلی کشاورزی و مواد غذایی ایران به ۵/۵ میلیارد دلار رسید که با وجود تحریمهای شدید علیه ایران این رقم قابل توجه است.
رسیدن به نرخ رشد سالانه ۲۲درصدی صادرات غیرنفتی از اهداف اصلی برنامه ششم توسعه صادراتی نیز محسوب میشود. اما صنعت غذا به عنوان یکی از رشتههای صادراتمحور همچنان با چالشهای بسیاری در این بخش روبهرو است و برای تحقق اهداف صادراتی پیشبینی شده برای سالجاری باید راهکارهای اساسی برای این بخش در نظر گرفت.
در حال حاضر حدود ۹۵ درصد مواد غذایی مورد نیاز کشور در داخل تولید میشود و هماکنون به طور متوسط سالانه حدود ۱۳۰ میلیون تن مواد غذایی در کشور از سوی تولیدکنندگان داخلی تولید میشود. براساس پتانسیلهای موجود امکانات بالایی برای صادرات در اختیار داریم. بازار ۴۰۰ میلیون نفری اطراف ایران یکی از بهترین فرصتها برای رونق صادرات غیرنفتی با استفاده از نیاز غذایی آنهاست و میتوانیم با افزایش بهرهوری و ایجاد کارخانههای صنایع تبدیلی و تکمیلی از این تقاضای بالقوه استفادهای مناسب در راستای اهداف تعیین شده سال جهش تولید گام برداریم. به عقیده بنده، جهان بیش از هر چیز برای یک زندگی سالم به تغذیه سالم نیاز دارد و جوامع سالم زمانی شکل میگیرند که آحاد افراد آن جامعه الگوی سلامتی برای تغذیه خود داشته باشند و همه افراد جامعه بتوانند بدون دغدغه به غذای سالم دسترسی داشته باشند. به امید روزی که شاهد گرسنگی و فقر در هیچ نقطهای از جهان نباشیم.
* رییس هیات مدیره تعاونی تولیدکنندگان محصولات غذایی
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد