26 - 05 - 2017
الگوی انتشار EPS در بورسهای دنیا
پیشبینی سودآوری آتی شرکتها یکی از مواردی است که سرمایهگذاران در تصمیمات مربوط به دادوستد سهام از آن استفاده میکنند و در ارزشگذاری سهام مورد استفاده قرار میگیرد؛ موضوعی که هم میتواند فرصت و هم تهدید محسوب شود. به گزارش سنا، سود پیشبینیشده شرکتها عنصری کلیدی در تصمیمگیری سرمایهگذاران، اعتباردهندگان، مدیران بنگاههای تجاری و سایر فعالان اقتصادی که به پیشبینی سود نیاز دارند، بهشمار میآید. از طرف دیگر چون پیشبینیهای سود آتی از قابلیت اتکا و اطمینان کافی برخوردار نیستند، با محدودیتهای ذاتی پیشبینی همراه هستند و ممکن است استفاده از آن منجر به گمراهی شود. بر اساس این گزارش، پیشبینی سود هر سهم که به اختصار EPS نامیده میشود، در دیگر کشورهای جهان و در بازارهای معاملاتی سهام نیز یکی از عناصر جذاب بهشمار میآید.
چین
انتشار پیشبینی سود دورهای در بازار سرمایه این کشور الزامی نیست و با بورس ما تفاوت دارد. در این کشور شرایط خاصی وجود دارد و از سال ۲۰۰۰ میلادی فرآیند پیشبینی سود با اصلاحاتی همراه شده است. در چین چنانچه شرکتهای تجاری فعال در بازار سرمایه به شکل مستمر زیانده باشند، از زیان به سودآوری وارد شوند یا سودآوری آتی آنها با تعدیل بیش از ۵۰ درصدی روبهرو شود، ملزم به اعلام عمومی پیشبینی سود هستند در غیر این صورت انتشار آن اختیاری است. نکتهای که در این بین بیشتر جلب توجه میکند، این است که با توجه به مقررات، تمام پیشبینی سود توسط ناشران، در ۹ طبقه تقسیمبندی میشوند: افزایش درآمد خفیف (تغییر مثبت اما کمتر از ۵۰ درصد)، کاهش درآمد خفیف (تغییر منفی اما کمتر از ۵۰ درصد )، نااطمینانی در سودآوری آتی (امکان سودآوری مجدد نامشخص است)، زیاندهی مجدد (زیان متوالی)، افزایش بزرگ در سودآوری آتی (تغییر مثبت و بیش از۵۰ درصد)، کاهش بزرگ در سودآوری آتی (تغییر منفی و بیش از ۵۰ درصد)، عبور از زیاندهی و رسیدن به نقطه سودآوری (اولین سودآوری بعد از زیان) و اولین زیاندهی.
ایالات متحده
در حال حاضر پیشبینی سود در این کشور داوطلبانه و انگیزشی است. سال ۱۹۷۳ میلادی برای اولینبار شرکتها مجوز انتشار داوطلبانه پیشبینی سود در صورتهای مالی را کسب کردند و سال بعد یعنی ۱۹۷۴ میلادی به انتشار آن ملزم شدند. در این کشور انتشار پیشبینی سود موفق نبود و دو سال پس از آن قانون الزام انتشار پیشبینی سود لغو شد اما مجددا در سال ۱۹۷۹ با اعمال مصونیتهای حقوقی، شرکتها به انتشار داوطلبانه پیشبینی سود ترغیب شدند و سرمایهگذاران نمیتوانستند علیه شرکتهایی که پیشبینی سودشان محقق نشده، اقامه دعوی کنند. در سال ۲۰۰۲ میلادی نیز آییننامه انتشار پیشبینی سود اصلاح شد. بر اساس آن پیشبینی سود از سوی مدیران یا نباید افشا شود یا باید همراه با سایر بخشهای صورت مالی باشد و تنها به صورت غیرگزینشی و با استدلالهای منطقی و پیمایش قابل قبول است.
کانادا
در این کشور شرکتها ملزم به افشای پیشبینیهای درآمدی و سایر صورتهای مالی نیستند مگر آنکه با افزایش یا تغییرات قابل توجهی همراه شوند. در فرآیند انتشار پیشبینی سود شرکتهای فعال بازار سرمایه کانادا، بر ارائه مدارک و شواهد به جای اعداد و ارقام تاکید شده است. سیاستگذاران بازار سرمایه در این کشور معتقدند پیشبینی سود یکی از محورهای اصلی تصمیمهای سرمایهگذاران در بورس است.
ژاپن
قانون فعلی ژاپن، شرکتها را به انتشار پیشبینی سود دورهای و سالانه ملزم کرده است اما همواره این روند مورد مخالفت مدیران شرکتها بوده و در نتیجه سال ۲۰۱۴ میلادی فدراسیون کسب و کار این کشور دستور بازنگری در قوانین انتشار و افشای پیشبینی سود را صادر کرده است.
انگلستان
پیشبینی سود مدیران در انگلستان الزامی نیست اما براساس توصیفی از پیشبینیهای سود در انگلستان، هر پیشبینی سود دارای سه رکن اصلی به این قرار است: اطلاعات مالی خاص مثل درآمدها (سودها) سود هر سهم: در حالی که به نظر میرسد در مورد اطلاعات موجود در پیشبینی سود اجماع کلی وجود داشته باشد، اختلاف نظرهایی بر سر میزان اطلاعاتی که باید ارائه شود، وجود دارد. بسیاری بر این باورند که پیشبینی سود باید به صورت خلاصه و مختصر افشا شود. دلایل این گروهها به شرح ذیل است: هزینه تهیه پیشبینی سود باید حداقل ممکن باشد. اعلام سود خالص پیشبینیشده تمام آن چیزی است که نیاز است رعایت شود. افشای سایر اقلام پیشبینیشده ممکن است مانع اتخاذ تصمیمات عملیاتی مطلوب از سوی شرکت شود.افشای اقلام بیشتر در پیشبینی سود موجب میشود انحرافات بین اقلام پیشبینی و واقعی بیشتر شود و در نتیجه اطمینان نسبت به شرکت مدیریت و گزارشهای مالی آن کاهش یابد. پیشبینی سود اغلب طی یک گزارش شفاهی یا مختصر اعلام خواهد شد که شامل ارائه تعداد زیادی از اقلام نیست.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد