24 - 05 - 2023
اقتصاد ایران در تله قیمت دستوری
عضو هیات علمی دانشگاه علموصنعت معتقد است: نمیتوانیم کلیه ناکارآمدیهای سیستم بوروکراتیک، سیاستگذاری و اجرایی کشور را با قیمتگذاری دستوری حل کنیم، لازم است به جای این کارها، فکری اساسی برای بازسازی سیاستهای اقتصادی و البته قوانین حاکم بکنیم. به گزارش خبرآنلاین، قیمتگذاری دستوری که در معنا همان دخالتهای گاهوبیگاه در امر قیمتگذاری است، جزو رفتارهای مذموم در اقتصاد امروز شناخته میشود؛ چراکه تخصیص بهینه منابع را به انحراف میکشاند. حال آنکه در کشورمان هنوز شاهد قیمتگذاری دستوری بسیاری از کالاها هستیم و این در شرایطی است که بهطور معمول قیمتها در جهان با سازوکار عرضه و تقاضا کشف میشوند.
برخی کارشناسان و تحلیلگران اعتقاد دارند قیمتگذاری دستوری و مدیریت اقتصاد برمبنای نظام سوسیالیست کاملا دولتی، مشابه آنچه که در شوروی سابق اعمال میشد، سالهاست که شکستش روشن شده است و هیچ کشور پیشرفتهای در دنیا، دیگر حتی به چنین نظامی نزدیک هم نمیشود، چه برسد به اعمال آن.
امیرحسین کاکایی عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت در این خصوص میگوید: نمیتوانیم کلیه ناکارآمدیهای سیستم بوروکراتیک، سیاستگذاری و اجرایی کشور با قیمتگذاری دستوری حل کنیم لازم است به جای این کارها، فکر اساسی برای بازسازی سیاستهای اقتصادی و البته قوانین حاکم بکنیم.
قیمتگذاری دستوری رمق تولید را گرفت
امیرحسین کاکایی با اشاره به اثرگذاری قیمتگذاری دستوری روی کالاهای مختلف میگوید: چند سال است که قیمتگذاری دستوری رمق تولید و صنعت از جمله خودروسازی را گرفته است و وضعیت طوری شده که مردم، مسوولان و حتی خود مدیران صنعت خودرو تصور میکنند که دیگر این صنعت توان رشد و توسعه را ندارد. کار به جایی رسیده است که ما در ایران که یکی از پایههای نظامش استقلال بوده، آماده میشود که خودرو دست دوم را به هر قیمتی وارد کند.
وی میافزاید: قیمتگذاری دستوری در صنعت خودرو جز رانت و هزینهسازی و نهایتا زیاندهی و کاهش کیفیت و قابلیت اطمینان چیزی به ارمغان نمیآورد. البته وقتی یک شرکتی سالی ۱۰ تا ۲۰ هزار میلیارد تومان زیان روی زیان بگذارد و زیان انباشته به ارقام بالای ۵۰ تا ۷۰ همت برسد، خود به خود نسبت به تلفات چند صد میلیاردی یا حتی دو، سه هزار میلیاردی بیحس و فضای مبهمی ایجاد میشود که خودبهخود فساد در آن رشد می کند.
این کارشناس عنوان میکند: مانند بدنی است که زخمی شده است. لیکن آنقدر گردوخاک این بدن را در بر گرفته است که زخم اصلی گم میشود و به تدریج میکروبها و حتی کرمها کار خود را کرده و دخل آن بدن را میآورند. صنعت خودرو در ابتدای دهه ۹۰ احتیاج به جراحی داشت، اما متاسفانه به جای آنکه دکترهای جراح خوب به همراه تیم تخصصی را بالای سر آن بیاورند، همسایهها (سیاستمداران)، علف درمانی کردند و به او رژیم دادند و غذای بد دهانش کردند.
کاکایی تصریح میکند: در سال ۱۳۹۷ که دوباره تحریم شروع شد، مانند این است که به جای اینکه در مسیر درمان این بیمار سرطانی یک فکر اساسی کنند و دکتر حاذق بیاورند، آن را جلوی تیربار دشمن گذاشتند. البته در این میان برخی نیز از پشت به او خنجر زدند. البته ماشاءا… این صنعت خیلی قویتر از این بود که از پا دربیاید. اما امروز که با شما صحبت میکنم، میتوانم به جرات بگویم این صنعت از پا درآمد و آنچه که به عنوان خودروسازی مشاهده میکنیم، نفسهای آخر را میکشد. وی متذکر میشود: حال همان سیاستمدارانی که این صنعت را به این روز انداختهاند، طرح میدهند و از یک طرف دست و پای این صنعت را بیش از پیش میبندند و با داروهای غلط، بیماریاش را گسترش میدهند و به جای جلوگیری از خونریزی شدید، بعضا خنجرهای جدید فرو کرده تا بیشتر خونش برود. البته آن سیاستمداران فکر کرده که حجامت میکنند و با این کار خون تمیز جایگزین میشود. همچنین آخرین سنگرها را هم در مقابل دشمن خارجی برمیچینند و با برداشتن تمام موانع از جلوی واردات خودروی نو و دست دوم، این صنعت را مستقیم جلوی توپخانه دشمن قرار میدهند.
علت گرانی خودرو
این کارشناس صنعت خودرو در ادامه میگوید: امسال ظاهرا کار به همین جا ختم نمیشود. آنها که این سیاستها را طرحریزی و تا آنجا که توانستهاند این موجود عظیم را تضعیف کردهاند، حال استدلال جدیدی میکنند و میگویند که علت گرانی خودرو در کشور، بالا بودن قیمت نهادههای تولید است و به جای آنکه موضوعات بالا بودن قیمتها را ریشهای حل کنند و نظام بانکداری و بودجهریزی بیمار را اصلاح کنند، میروند که همان سیاستها را روی صنایعی مانند فولاد و دیگر مواد معدنی و پلیمرها پیاده کنند.
کاکایی میافزاید: اصلا متوجه نمیشوم که این سیاستمداران چه نفعی از این همه تخریب میبرند. نمیدانم آنها تا کجا میخواهند اقتصاد را تخریب کنند. متاسفانه این سیاستمداران که به شدت علاقهمند به اقتصاد کاملا دولتی هستند و حاضر نیستند با علم روز کنار بیایند، همچنان حاضر نیستند از واقعیتها درس بگیرند و مسیر خود را اصلاح کنند. آنها کار را حتی تا جایی پیش بردند که بر خلاف سیاستهای ابلاغی نظام عمل میکنند و معمولا برخی از قانون اساسی را هم زیر پا میگذارند.
وی عنوان میکند: همین پارسال بود که رییسجمهور دستور خصوصیسازی کامل صنعت خودرو را داد و حتی وزیر اقتصاد و معاونش زحمت زیادی کشیدند تا شرایط را فراهم کنند، اما آخرش معلوم نشد این دستور روی زمینمانده چه شد. حتی طوری شرایط را فراهم کردند که خود رییسجمهوری هم دیگر در این زمینه سوالی نکرد.
کاکایی تصریح میکند: جالب است این عزیزان نه تنها همان مقدار محدود سهام دولتی را واگذار نکردند، بلکه در حرکتی بسیار ارتجاعی، کلیه خودروها را اعم از خودروهای خودروسازیهای دولتی و خصوصی در دست گرفتند و یک سیستم کاملا دولتی را در نظام بازار بهوجود آوردند.
وی متذکر میشود: در کاری عجیبتر شورای رقابت حتی خودروهای وارداتی را مشمول بحث انحصار قرار داد و عنقریب است که با واردات خودروهای وارداتی، قیمتگذاری و حتی فروش آنها را در اختیار قرار دهد. به عبارتی به بهانه توسعه رقابت، یک انحصار کاملا دولتی را در همین یک سال حاکم کردند.
عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت میگوید: اما هر چقدر هم بتوان کمبود و گرانی خودرو را تحمل کرد، قطعا نمیتوان کمبود و گرانی نان را تحمل کرد. متاسفانه اخیرا شنیدهها حاکی از آن است که سر قیمتگذاری گندم هم به مشکل برخوردهایم. فکرش را بکنید. دوباره گندم را بخواهیم بهطور گسترده وارد کنیم، دوباره وابستگی و دوباره گرانیهای بیشتر.
کاکایی میافزاید: جالب اینجاست که هماکنون دولت در مورد تمام کالاها و خدمات راهبردی به مشکل قیمتگذاری برخورده است. دارو، گوشت و مرغ و تخممرغ، میوه و سبزیجات و… همه در کنار نان با مشکل قیمتگذاری روبهرو است. وی عنوان میکند: قیمتگذاری دستوریشان جواب نداده است، در نانواییها کارتخوان مخصوص درست کردهاند که قیمتها تحت کنترل باشد. نتیجهاش چه؟ کاهش کیفیت نان حداقل آن است. حالا هم که خودشان میگویند بخش مهمی از گندم کشور قاچاق میشود.
قیمتگذاری نادرست ارز
کاکایی میگوید: تقریبا به همه کالاها و خدمات راهبردی اشاره کردم، اما دلم میخواهد به یک کالای راهبردی که از همه مهمتر است و قیمتگذاری دستوری بلایی سر آن آورده که منشا خیلی از بلایای اقتصادی دیگر است اشاره کنم؛ ارز. البته سواد اقتصادی ندارم، اما ظاهرا از منظری، اقتصاددانان ارز را یک نوع کالا میدانند.
این کارشناس اقتصادی میافزاید: متاسفانه سالهاست که روی ارز، قیمتگذاری غلط انجام میدهیم و امروز که با شما صحبت میکنم حداقل سه نرخ ارز داریم: ارز نیمایی، ارز بازار متشکل و ارز آزاد. البته فرزین رییس کل بانک مرکزی آن دو تای دیگر را قبول ندارد، اما متاسفانه واقعیت این است که اتفاقا آن دو ارز است که تعیینکننده قیمت تمامشده کالاهایی مانند خودرو و قیمت بازاری آنها است.
کاکایی عنوان میکند: قیمت ارز بازار متشکل همان پایه قیمت تمامشده نهادههای تولید است و قیمت ارز بازار آزاد، تعیینکننده قیمتهای بازار آزاد خودرو است. حتی میتوانم ادعا کنم یک ارزی هست که نمیدانم مبنایش چیست ولی وجود دارد و قیمت ریالیاش بالاتر از قیمت دلار ۵۱ هزار تومانی است.
وی تصریح میکند: برای این موضوع کافی است به قیمت سکه طلا در ایران که به راحتی قابل مقایسه با قیمتهای جهانی است، نگاهی بیندازیم. حتی فکر میکنم اگر همین موضوع قیمت ارزها، آزاد، شفاف و یکی میشد، خیلی از ابهامات اقتصادی برطرف و حتی برخی از مشکلات اقتصادی به سرعت رفع میشد.
نمیتوانیم همه ناکارآمدیها را با قیمتگذاری دستوری حل کنیم
عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت میگوید: نکته کلیدی اینجاست که قیمتگذاری دستوری و مدیریت اقتصاد بر مبنای نظام سوسیالیست کاملا دولتی، مشابه آنچه که در شوروی سابق اعمال میشد، سالهاست که شکستش روشن شده است و هیچ کشور پیشرفتهای در دنیا، دیگر حتی به چنین نظامی نزدیک هم نمیشود، چه برسد به اعمال آن.
کاکایی میافزاید: نمیتوانیم کلیه ناکارآمدیهای سیستم بوروکراتیک، سیاستگذاری و اجرایی کشور را با قیمتگذاری دستوری حل کنیم. لازم است به جای این کارها، فکر اساسی برای بازسازی سیاستهای اقتصادی و البته قوانین حاکم بکنیم. به عنوان مثال جایی مثل وزارت صمت که تا حدی به آن مسلط هستم، به دو دلیل اساسی، تاکید میکنم اساسی، به شدت ناکارآمد است: اول اینکه حدود ۲۰ سال است که دو وزارتخانه با هم ادغام شدهاند و قرار بود که یک بازنگری اساسی در فرآیندها رخ دهد که نداد.
وی تصریح میکند: یادآوری میکنم همان زمان هم که دو وزارتخانه جدا بودند، فرآیندها به شدت ناکارآمد بود و حتی اگر قرار بود همان دو وزارتخانه به حیات خود ادامه دهند، باید فرآیندها بهطور کامل
زیر و رو میشدند. نکته دوم که میتوانم با جرات بگویم که یکی از ریشههای بزرگ ناکارآمدی و حتی فساد در وزارتخانه است، موضوع درآمد کارمندان و مدیریت منابع انسانی است.
کاکایی متذکر میشود: امید است که وکلای مجلس دست از مخالفت با روشهای علمی بردارند و قبل از اینکه از هوش مصنوعی استفاده کنند، از هوش خودشان استفاده کرده و در سیاستهای خود تجدیدنظر کنند. به خصوص اخیرا دو موضوع بسیار خطرناک در دستور کار قرار گرفته است: اولی قیمتگذاری دستوری در زنجیره نهادههای تولید خودروسازیها و دومی ایجاد وزارت بازرگانی.
وی تاکید میکند: به جای این دو کار، باید به اجرای سیاستهای کلی ابلاغی و اصول کلی بازگشت و برای وزارت صمت هم باید وزیر پردل و جرات و باتجربهای را انتخاب کرد و از او بخواهند که به جای برنامههای توخالی برای جهش ناگهانی تولید، در اسرع وقت برنامهای برای اصلاح ساختار، تنظیمگری و اجرایی این وزارتخانه بسیار مهم بیاورد و متعهد شود که در کوتاهترین زمان ممکن با بالاترین کیفیت آن را طراحی و اجرا میکند. اگر وکلای مجلس یک بار دیگر سیاستهای کلی نظام را میخواندند و آن را با منطق علمی مبنای سیاستگذاریهای خود قرار میدادند، اصولا خیلی از مشکلات به وجود نمیآمدند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد