20 - 07 - 2024
اختلافات که جدی شد، لاریجانی استعفا داد
دبیر شورای راهبردی سیاست خارجی و معاون سیاسی اسبق وزارت خارجه، در بخشی از کتاب خاطراتش با نام «ایران تایشی» به روایت بازه زمانی مذاکرات هستهای به سرپرستی علی لاریجانی پرداخته است. به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی اعتمادآنلاین، عباس عراقچی در این بخش از کتابش نوشته است: «به همان سیاقی که شرحش رفت به عنوان نماینده وزارت امورخارجه در گروه مذاکرهکننده هستهای که رییس آن آقای دکتر علی لاریجانی بود معرفی شدم. آقای لاریجانی از مرداد ۱۳۸۴ بر کرسی دبیر شورایعالی امنیت ملی و مذاکرهکننده ارشد هستهای نشسته بود. دوران سختی بود. تصور این بود که تیم قبلی به اندازه کافی تهاجمی برخورد نکرده و به تعبیر آقای لاریجانی مروارید را داده و آب نبات گرفته است، لذا درصدد جبران بودند. تعلیقها شکسته شد و غنیسازی از سر گرفته شد. طرف مقابل هم به شورای امنیت رفت و قطعنامه پشت قطعنامه علیه ما صادر میکرد. دکتر لاریجانی خیلی زود به این نتیجه رسید که باید بحران را کنترل کرد لذا به دنبال رسیدن به فرمولی برای توافق بود. با آقای خاویر سولانا که آن زمان مذاکرهکننده از طرف اروپاییها بود پیشرفتهایی صورت گرفته بود ولی آقای احمدینژاد که متوجه شد جلوی کار را گرفت. بالاخره با آقای لاریجانی به اختلافات جدی رسیدند و لاریجانی استعفا کرد. با رفتن آقای لاریجانی بقیه اعضای تیم هم باید میرفتند! تقریبا طی دو سال از آذر ۱۳۸۴ تا دیماه ۱۳۸۶ معاون امور حقوقی بینالمللی وزارت امورخارجه و عضو گروه مذاکرهکننده هستهای بودم. شرح این دو سال و خاطرات مذاکرات هستهای خود مثنوی هفتاد من کاغذ است که به جایش و به وقتش باید گفته شود و امیدوارم روزی انجام شود. یکسال که گذشت اختلاف نظر بین آقای لاریجانی و آقای احمدینژاد بر سر مذاکرات هستهای پیدا شد و بعد از دو سال بالا گرفت. شرح این اختلافات و علل و چگونگی تفاوت دیدگاههای آنها نیز جزو همان مثنوی است که اینجا جای آن نیست، فقط بگویم که فشار این اختلافات عمدتا به من که در حقیقت به عنوان نماینده دولت در تیم لاریجانی حضور داشتم و باید خواستههای رییسجمهوری را در مذاکرات دنبال میکردم، وارد میشد. یک بار خاطرم هست که در پاسخ به ایرادات آقای متکی نسبت به برخی وجوه مذاکرات و خردهگیری نسبت به من، به ایشان گفتم آقای وزیر من بین اختلافات این دو بزرگوار (لاریجانی و احمدینژاد) دارم له میشوم، خواهش میکنم فکری بکنید! صادقانه گفت حق داری. نهایتا اختلاف این دو کار را به استعفای آقای لاریجانی رساند. ایشان در اواخر مهر ماه ۱۳۸۶ کناره گرفت و دکتر سعید جلیلی به جای ایشان نشست. کنارهگیری آقای لاریجانی پایان داستان نبود. رییسجمهور احمدینژاد نظرش تغییر همه اعضای گروه مذاکرهکننده و کنار گذاردن آنها بود. من به عنوان دیپلمات تربیت شده بودم که در سیاست داخلی ورود نداشته باشم و فقط منافع ملی و مصالح جمهوری اسلامی را در نظر بگیرم و به این اصل در تمام عمر کاری خود در وزارت امور خارجه پایبند بودهام. اما رییسجمهور نظر دیگری داشت، لذا باید کنار میرفتم، نه فقط از گروه مذاکراتی که ایضا از سمت معاونت بینالملل وزارت امور خارجه. آقای احمدینژاد صراحتا به آقای متکی گفته بود عراقچی را کنار بگذار!»
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد