15 - 03 - 2023
ابلهانهترین جوایز تاریخ اسکار
حسین معززینیا*
در یکی از سرحالترین و خوشریتمترین دورههای تاریخ اسکار مشتی از ابلهانهترین جوایز تاریخ اسکار توزیع شد.
خودم میدانم، لازم نیست تذکر دهید جوایز اسکار از ابتدا هم معیاری برای داوری اعتبار فیلمها نبوده و دادن جایزههای ابلهانه رفتاری سابقهدار است، اما بلاهت هم حدی دارد با اینکه ناپلئون گفته ندارد.
روزگاری پذیرفته بودیم آکادمی وظیفه دارد قدردان بیگپروداکشنها باشد، چون قرار است از صنعت سینما حفاظت کند. دورانی دیگر فرا رسید که دیدیم اعضای آکادمی روشنفکر شدهاند و ترجیح میدهند به فیلمهای مستقل و کمهزینه اعتنا کنند یا حتی فیلمی مثل پیرمردها جایی ندارند کوئنها.
حالا به دورانی رسیدهایم که رسما، علنا و مشخصا فیلمی که حجم بیشتری «حرف موجه و مقبول» در خودش گنجانده باشد را در بالای فهرست قرار میدهند، بعد، با آسودگی جلوی نام همه دستاندرکارانش تیک میزنند؛ ردیف، از بالا تا پایین.
نتیجه به عضویت درآوردن سالی هشتصد سینماگر اجق وجق در آکادمی و گسترده کردن دامنه اعضا با دعوت از «اقلیتها» همین است که هر برندهای روی سن میرود، خودش هم حیرتزده است، اظهار شگفتی میکند، دائم بالا و پایین میپرد و میگوید ببینید، رویای من تحقق پیدا کرد. بله، خانم و آقای عزیز؛ اینها جمع شدهاند رویای تو را تحقق ببخشند نه اینکه بفهمند فیلمی که تعداد برشهای بیشتری دارد لزوما تدوین ماهرانهتری ندارد.
برندهها هم باورشان نمیشود مراسم اسکار به مضحکهای تبدیل شده که نه قدردان جیمز کامرون و تام کروز است تا دلمان خوش باشد از صنعت سینما حمایت شده، نه به فیلمهایی مثل تار و بنشیهای اینیشرین اعتنا میکند که بگوییم ظرافتهای این فیلمها را درک کردهاند.
اینها به بازیگر جایزه نمیدهند، به کاراکتر جایزه میدهند. جایزه برندان فریزر را جایزهای برای آن کاراکتر در نظر بگیرید، جایزه میشل یو را هم. لیدیا تار آدم ناپسندی است پس بازیگرش اصلا چرا باید جایزه بگیرد. از جماعتی که اعضای فعلی آکادمی را تشکیل دادهاند انتظار نداشته باشید بتوانند برایتان دو خط درباره تفاوت کلاس بازیگری کیت بلانشت و میشل یو صحبت یا درک کنند اهمیت کار آستین باتلر در ساختن کاراکتر الویس چه بوده است.
به وضوح خشمگینم چون سینما برایم مهم است، با اینکه هیچوقت قرار نبوده مراسمهایی مثل اسکار تعیینکننده باشد اما این جایزهها به سینمادوستان دنیا جهت میدهد، الگو میسازد و بخشی قابل توجهی از سینماگران را بیش از پیش به ساختن فیلمهای ریاکارانه سفارشی تشویق میکند.
حلقه محاصره مضمونپرستهای سینمانفهم که دلتنگ بوق و شعارند روزبهروز تنگتر میشود. دارند خفهمان میکنند!
* منتقد سینما
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد