20 - 12 - 2022
آموزش قانون گریزی
مهران کرمی
اینقدر به فکر راههای دررو نباشید. این بخشی از دیالوگ رضا مارمولک در فیلم کمال تبریزی است در جمع زندانیان اما اگر کمی دقت کنیم وصف حالی است از شرایط کنونی تعامل قوا در کشور. فکر دولت همه آن است که راهی بیابد برای کمک کردن به مردم چه به شکل پول نقد و افزودن یارانه نقدی یا فروش دلار در بازار برای تامین نقدینگی مورد نیاز و مجلس هم در اندیشه که راههای دور زدن قانون را بر قوهمجریه ببندد. قوه قضاییه هم از طریق صدور احکامی در مناقشه دولت و مجلس سعی میکند از تخطی نهادهای اجرایی از قوانین مصوب مجلس جلوگیری کند. از جمله داستانهای سریالی اختلاف مجلس و دولت بحث قانونی بودن انتصاب سعید مرتضوی به ریاست تامین اجتماعی است؛ مجلس یکبار کوشید با تهدید به استیضاح وزیر کار از این انتصاب جلوگیری کند اما با قول کنارهگیری که مرتضوی به نمایندگان داد از این تصمیم منصرف شد تا پس از رودست خوردن از دولت، از دیوان عدالت اداری پیگیر ادامه داستان شود. دیوان عدالت هم یکبار حکم به غیرقانونی بودن انتصاب داد ولی دولت مجددا با تغییر اساسنامه صندوق تامین اجتماعی و تبدیلش به سازمان، این حکم را دور زد. بار دیگر دیوان عدالت اداری دست به کار شد و رای به ابطال انتصاب مرتضوی داد و اینبار دولت با خارج کردن سازمان تامین اجتماعی از زیر مجموعه وزارت کار و سپردن کار به دست معاون اول کوشید پایان دلخواهش را بر داستان بنویسد تا بازی به شکل دیگری دنبال شود. نکته مهم در این ماجرا آن است که پیش و بیش از هر چیز مفهوم قانون است که به بازی گرفته میشود. شاید اگر دولت و مجلس قانون را به شکل شخصی نمینوشتند و اجرا نمیکردند چنین نیز نمیشد ولی بخشی نگری هر سه قوه و بریدن و اجرای قانون بر قامت افراد موجب شده تا به قول رضا مارمولک هر یک به فکر راههای دررو باشند و روح قانون در کشور همچنان مغفول و مهجور بماند. تنها دستاورد این بازیها شاید این باشد که نهادهای قدرت، راههای
دور زدن قانون و شیوههای قانون گریزی را به شهروندان آموزش دهند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد