آقای محمود بیرانوند، نه سرهنگ بوده و نه درجه نظامی دارند

روابط عمومی وزارت نفت در ادامه سلسله جوابیه‌هایی که به مطالب منتشرشده در صفحه انرژی ارسال می‌کند، در واکنش به خبری که روز گذشته در همین ستون به نقل از خبرگزاری ایلنا منتشر شده، جوابیه‌ای ارسال کرده است. متن این جوابیه به شرح زیر است:
روزنامه «جهان‌صنعت» هفته گذشته گزارشی با عنوان «نظامی‌ها نفت را زمینگیر می‌کنند» مورخ ۲۵/۱۰/۱۴۰۲ منتشر کرد که با توجه به برخی مطالب نادرست آن، اداره کل روابط عمومی وزارت نفت توضیحاتی به منظور تنویر افکار مخاطبان ارائه کرد و آن توضیحات در مورخ ۲۸/۱۰/۱۴۰۲ در روزنامه «جهان‌صنعت» منتشر گردید. متعاقبا روزنامه «جهان‌صنعت» بدون توجه به توضیحات ارسالی مطلبی با تیتر «جناب سرهنگ بلد است انگلیسی صحبت کند؟» در تاریخ ۱/۱۱/۱۴۰۲ منتشر کرد که این بار با وجود اینکه مصاحبه‌شونده یعنی جناب آقای خطیبی نماینده اسبق کشورمان در هیات عامل اوپک بدون هیچ قضاوتی در خصوص عملکرد و صرفا به تشریح سازوکار فعالیت در اوپک اشاره کرده بود، مطلب منتشره با تیتری مغایر با متن انتشار یافت. لذا به منظور جلوگیری از جا افتادن یک موضوع غلط، لازم به تاکید و یادآوری است که آقای محمود بیرانوند، نه سرهنگ بوده و نه درجه نظامی دارند و نه به سمتی با عنوان «دبیرکل اوپک» منصوب شده‌اند. ایشان دارای تحصیلات در رشته مهندسی صنایع و مدیریت اجرایی بوده و در حال اتمام دوره دکتری مدیریت راهبردی گرایش آینده‌پژوهی است. در سوابق ایشان فعالیت در معاونت تحقیقات و معاونت بازاریابی فرآورده امور بین‌الملل شرکت ملی نفت و همچنین مشاور معاون امور بین‌الملل و بازرگانی وزارت نفت وجود دارد و نامبرده دارای تجارب مفیدی در زمینه‌های کارشناسی و مدیریتی در صنایع دفاع و نفت بوده است. عملکرد ایشان در مسوولیت جدید نیز با گذشت زمان قابل ارزیابی است و همانگونه که مصاحبه‌شونده تصریح داشته‌اند نمی‌توان با پیشداوری نسبت به عملکرد یک مسوول قضاوت کرد.متاسفانه اصرار روزنامه «جهان‌صنعت» به عنوان یک رسانه رسمی، در بازنشر مطالب دروغ و شایعات فضای مجازی و سایت‌های غیرمرجع که مطالب آنها نوعا مغرضانه و با هدف ترور شخصیت مدیران منتشر می‌شود علیرغم شفاف‌سازی و پاسخگویی به شایعات، این گمانه را تقویت می‌کند که انتشار این دست مطالب و سوگیری‌ها، انگیزه‌هایی غیر ‌از رسالت رسانه‌ای را دنبال می‌کند که البته نتیجه‌ای جز تنزل استاندارد و کیفیت روزنامه‌نگاری در کشور را به دنبال ندارد و حتی انگیزه‌های رادیکال سیاسی نیز آن را توجیه‌پذیر نمی‌کند، چراکه وقتی اخلاق از میان برود، همه چیز از دست می‌رود.