29 - 04 - 2021
آقای حناچی، این پولهای مردم است
نادر کریمیجونی- مانند حسن روحانی، دوران خدمت پیروز حناچی در جایگاه شهردار تهران تا چند ماه دیگر به پایان میرسد و با برگزاری انتخابات شورای شهر و انتخاب اعضای جدید شورا، احتمالا شهرداری جدید برای تهران انتخاب و به کار گمارده خواهد شد.
از این جهت آقای شهردار، زمان زیادی برای انجام اقدامات عمرانی و خدماتی در تهران در اختیار ندارد. به همین دلیل آنچه حناچی در ماههای اخیر انجام میدهد بیشتر مورد توجه قرار میگیرد. به ویژه آنکه این اقدامها برای همیشه در کارنامه شهرداری تهران ثبت خواهد شد. کارنامهای که بخشی از مسوولیت آن متوجه اعضای شورای شهر تهران نیز هست و آنان هم در قبال این فعالیتها و هزینههای صرفشده باید احساس مسوولیت کنند و پاسخگو باشند.
یکی از اقدامات اخیر شهرداری تهران ایجاد مسیرهای ویژه دوچرخهسواری در برخی خیابانهای تهران بوده است. برخی مقامات شهرداری میگویند باید تهران را به شهری برای زندگی تغییر داد و از این بابت باید معبرهای شهری را به نفع حملونقل پاک یعنی پیادهروی و دوچرخهسواری، برای خودروها و موتورسیکلتها محدود کرد. دکتر پورسید آقایی معاون پیشین حملونقل و ترافیک شهرداری تهران که مظهر این اندیشه به شمار میرفت آشکارا میگفت که مثلا خیابان مطهری تهران فقط باید یک خط عبوری برای خودروها و یک خط عبوری برای اتوبوسها داشته باشد و بقیه عرض این خیابان به فضاهایی برای قدم زدن عابرین، دوچرخهسواری و وقتگذرانی شهروندان تبدیل شود. او تصاویر این ایده را در یکی از کنفرانسهای بینالمللی ترافیک به نمایش گذاشت و وعده داد که این ایده را در خیابانهای عریض شهری مانند خیابانهای بهشتی و شریعتی تهران به اجرا درآورد.
البته کاملا قابل درک بود که این ایدههای افراطی قابل اجرا نیست و آقای پورسید آقایی پیش از آنکه این طرحهای انقلابی را به اجرا درآورد از کار کنار رفت. با این حال برخی بخشهای این ایده همچنان پیگیری شده است. ایده اختصاص مسیرهایی برای دوچرخهسواری و اجاره دادن دوچرخههایی به شهروندان از جمله همین بخشهاست. البته استفاده از این دوچرخهها چندان ارزان نیست و از یک طرف به دلیل سنگینی وزن دوچرخه و از طرف دیگر هزینه استفاده از آن که بیشتر از کرایه اتوبوس است، استفاده از دوچرخههای استیجاری شهرداری را غیراقتصادی کرده است. هرچند که برخی شهروندان بدون توجه به این غیراقتصادی بودن، با انگیزههای گوناگون از این دوچرخهها استفاده میکنند.
با این حال شهرداری تهران برای دوچرخهها مسیرهای اختصاصی درست کرده و بخشی از خیابانها را به این مسیرها اختصاص داده است تا جایی که کاهش عرض برخی خیابانها مانند حافظ بر ازدحام و ترافیک این خیابانها افزوده است. البته ایجاد مسیرهای اختصاصی برای دوچرخهها ابتکار جدیدی نیست و از زمان شهرداری غلامحسین کرباسچی تاکنون، بیشتر شهروندان مسیرهایی را برای دوچرخهسواران در خیابانهای تهران تعبیه کردهاند و پس از مدتی این مسیرها تخریب شده و شهردار بعد مسیرهای جدیدی ساخته است. اکنون آقای شهردار فعلی همان راه پیشینیان را دنبال کرده و مسیرهایی برای دوچرخهسواری ساخته است که بیش از دوچرخهساران، موتورسواران از آن استفاده میکنند. جالب است که با برسی این مسیرها میتوان دریافت که چه هزینه گزافی برای طراحی و ساخت مسیرهای مذکور صرف شده؛ هزینهای که از جیب شهروندان تهرانی صرف شده و معلوم نیست که این شهروندان با صرف اینگونه هزینهها موافق باشند.
آقای شهردار علاوه بر این اقدام، هزینههای دیگری نیز روی دست شهروندان تهرانی گذاشته است. هزینههایی که هدف آن چندان روشن نیست و نمیتوان فایده آن را دریافت. مثلا در تقاطع خیابانهای زرتشت و ولیعصر(عج) تهران از ابتدای سال جدید اقدامی عمرانی در حال انجام بود و اکنون مشخص شده که محل این تقاطع مقداری از سطح پیشین آن بالاتر آمده است. تقریبا حدود نیم متر، محل تقاطع دو خیابان ارتفاع گرفته و سنگفرش شده است. درباره این اقدام، دلایل و منافع آن هیچکس توضیح نداده و به لحاظ عقلی نیز منفعتی برای این کار متصور نیست. حناچی و همکارانش که پول شهروندان تهرانی را اینگونه هزینه میکنند، آیا تصور کردهاند که حقالناس و مال مردم را هزینه میکنند و در اموال مردم تصرف میکنند؟ آیا مدیران شهرداری به خود زحمت میدهند که درباره چرایی صرف این هزینهها و خرج کردن پول مردم توضیح دهند؟ تاکنون که این اتفاقات نیفتاده است.
گاهی چنین به نظر میآید که شعار رعایت حقالناس که از سوی برخی مقامات جمهوری اسلامی ایران فریاد زده میشود در هنگام عمل و اقدام محلی از اعراب ندارد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد