پیش‌نیازهای توسعه خودروهای برقی در ایران و جهان

«جهان‌صنعت»- مسائل دنیای مدرن به صورت شبکه‌ای و سیستماتیک به هم پیوسته هستند و از همین‌رو،‌ در صورت نقص و از کار افتادن یکی از اجزای یک سیستم، سایر سیستم‌های مرتبط با آن نیز ناکارآمد می‌شوند. خودروی برقی به عنوان یکی از مظاهر دنیای معاصر، نیازمند دریافت انرژی الکتریسیته از جایگاه‌های ویژه در سطح شهرها و جاده‌های کشور است که متاسفانه هنوز این زیرساخت‌ها در کشور- ‌به‌طور بسیار محدود در تهران هست- وجود ندارند. مهم‌تر از این زیرساخت‌های شهری اما وجود «برق» کافی است که در کشورمان وجود ندارد و هم‌اینک شبکه برق ایران در ساعت اوج مصرف 18‌هزار مگاوات دچار کسری می‌شود و به همین دلیل، ‌در تابستان سال جاری صنایع کشور با خاموشی دو روز در هفته مواجه شدند و تولیدشان دچار افت شد. از این رو، داستان استفاده از خودروی برقی باوجود مزایای بسیار آن در ایران به سادگی میسر نیست.
افزون بر نبود برق کافی و زیرساخت‌های شهری مورد نیاز خودروهای برقی،‌ صنعت خودروی کشور تاکنون خودروی برقی تولید و عرضه نکرده است و احتمالا تا 5‌سال آینده نیز در بر همین پاشنه بچرخد. ماجرای واردات خودروی برقی نیز مانند خودروهای خارجی دیگر وابسته مسائلی همچون نرخ ارز و تصمیمات دولت است. این همه در حالی است که شهرها و کشورهای سراسر جهان، اهدافی برای وسایل نقلیه الکتریکی تعیین کرده‌اند و بسیاری به دنبال حذف تدریجی وسایل نقلیه جدید با سوخت فسیلی تا سال ۲۰۳۵ یا قبل از آن هستند.
به گزارش ایسنا، شارژ برای پشتیبانی از ارائه خودروهای برقی ضروری است؛ از این رو، ائتلاف جهانی تحرک جدید مجمع جهانی اقتصاد منبع جدیدی را برای دولت‌های شهری ارائه کرده است تا سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در شارژ خودروهای الکتریکی را تقویت کند.
رشد خودروهای الکتریکی توقف‌ناپذیر است و تغییرات مهمی مانند بهبود برد باتری، منجر به رونق فروش خودروهای الکتریکی در سال‌های اخیر شده است. در سال ۲۰۱۵، تنها یک‌درصد از فروش خودروهای جدید در سطح جهان از آن خودروهای الکتریکی بود اما آخرین آمار نشان می‌دهد، فروش ۱۴‌میلیون خودروی برقی در سراسر جهان در سال ۲۰۲۳، حدود ۱۸‌درصد از فروش جدید را شامل می‌شود و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۴۰، حدود ۲۴۰‌میلیون خودروی برقی مسافری در جاده‌ها وجود داشته باشد.
شبکه‌های شارژ برای سازگاری با پذیرش خودروهای الکتریکی، به سرعت در حال رشد هستند. با این حال، ایجاد یک شبکه شارژ بزرگ در شهرها چالش‌هایی را خواهد داشت. دولت‌های شهری اغلب منابع مالی و ظرفیت محدودی برای برنامه‌ریزی و مدیریت زیرساخت‌های شارژ دارند. خوشبختانه، بخش خصوصی آماده حمایت از شهرها در این
موضوع هستند.
ائتلاف جهانی تحرک با همکاری شرکای دولتی و خصوصی، نقشه راه جدیدی را برای شهرها ارائه کرده است که راهنمایی‌هایی را در مورد اینکه چگونه شهرها می‌توانند سرمایه‌گذاری و خرید از بخش خصوصی را برای افزایش هزینه خودروهای برقی جذب کنند و در عین حال منعکس‌کننده محدودیت مالی بسیاری از شهرها باشد، ارائه کرده است.
چگونه می‌توان بخش خصوصی را تشویق کرد؟
تعیین یک راهبرد روشن برای شارژ از سوی شهر می‌تواند سیگنال‌های قوی در مورد تقاضا برای شارژ به بخش خصوصی ارسال کند. شهرها ممکن است یک راهبرد شارژ همراه با یک برنامه تحویل را بررسی کنند که هردوی این موارد می‌تواند برای اپراتورهای شارژ و سرمایه‌گذاران در مورد شرایط آتی عملیات اطمینان ایجاد کند.
علاوه‌بر این، شناسایی و دسترسی به زمین‌های دولتی مناسب برای شارژ زیرساخت‌ها یکی از تاثیرگذارترین اقداماتی است که یک دولت شهری می‌تواند برای تشویق خرید و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی انجام دهد. باز کردن قفل زمین عمومی با املاک شهری با قیمت بالا برای شارژ، می‌تواند انگیزه بزرگی باشد. برای مثال، لندن راهبرد زیرساخت خودروهای برقی خود را در سال ۲۰۲۱ ارائه کرد و چشم‌اندازی برای شارژ، از جمله پیش‌بینی‌هایی برای خودروهای برقی و شارژرهای عمومی مورد نیاز تا سال ۲۰۳۰ و تعهد به باز کردن قفل زمین‌های متعلق به شهر برای شارژ، ترسیم کرد.
الزامی کردن شارژ برای ساختمان‌های جدید نشان‌دهنده تقاضای آتی برای ارائه‌دهندگان شارژ است. تنظیم استانداردها برای عملیات شارژ، مانند اطمینان از اینکه نقاط شارژ نسبت به برند ناشناس هستند، تجربه قابل پیش‌بینی‌تری را برای رانندگان خودروهای برقی ایجاد و به پذیرش خودروهای الکتریکی کمک می‌کند.
طبق گزارش ویفروم، با تقاضای رو به رشد در شبکه‌های برق از بخش‌های مختلف، اطمینان از ظرفیت شبکه و دسترسی در انتقال به برق الکتریکی بسیار مهم است. در حالی که دولت‌های شهری ممکن است در بسیاری از موارد مسئول مدیریت شبکه‌ها نباشند، هنوز هم می‌توانند نقش کلیدی، به‌ویژه در تسهیل روابط بین اپراتورهای شبکه و ارائه‌دهندگان شارژ داشته باشند. دولت‌های شهری می‌توانند با ساده‌سازی فرآیندهای دسترسی به شبکه، مانند ساده‌سازی مجوزها و شناسایی مکان‌های نصب، از ارائه‌دهندگان شارژ پشتیبانی کنند.
دولت‌های شهری همچنین می‌توانند با تشویق ارائه‌دهندگان شارژ و اپراتورهای ناوگان به اتخاذ شارژ دوطرفه، به‌ویژه در محل‌های نصب شارژ بزرگ، به انعطاف‌پذیری و پایداری شبکه کمک کنند. شهرها، برای کمک به شبکه‌های انعطاف‌پذیر و پایدار، همچنین باید از بخش خصوصی در معرفی منابع انرژی پاک در ایستگاه‌های شارژ، همکاری با شرکت‌های برق، دولت و اپراتورهای شبکه برای کاهش پیچیدگی‌ها حمایت کنند.
در شهر ناتینگهام انگلستان، پس از خرید حدود ۲۵۰خودروی برقی، دولت ۴۰‌شارژر دوطرفه نصب کرد. این شارژرها با آرایه‌های خورشیدی و باتری‌ها برای تولید و ذخیره انرژی استفاده می‌کنند. شارژرهای وسیله نقلیه به شبکه به وسایل نقلیه و پنل‌های خورشیدی اجازه می‌دهند باتری‌های سایت را شارژ کنند که سپس می‌تواند سایت را تغذیه کند یا به شبکه بازگردد، تقاضا را در زمان اوج مصرف کاهش می‌دهد و در هنگام تغذیه برق به شبکه برای شهر درآمد ایجاد می‌کند.