پایان تلخ قهرمان جام‌جهانی

جعفر رضایی- ۳۱‌سالگی برای مدافعان معمولا اوج دوران حرفه‌ای محسوب می‌شود، اما این سن برای مدافع پرافتخار سابق رئال‌مادرید، منچستریونایتد و تیم ملی فرانسه ظاهرا نقطه پایان است. در خبری غیرمنتظره و ناگهانی رافائل واران از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. واران در چند سال اخیر مصدومیت‌های سختی را تجربه کرد و در فصل جاری بعد از تنها 20دقیقه بازی برای کومو زانویش به شدت آسیب دید. واران بعد از این حادثه از فهرست کومو کنار گذاشته شد و قرار بود مدتی طولانی غایب باشد.
مدافع فرانسوی در پایان فصل گذشته بعد از اتمام قراردادش از منچستریونایتد جدا شد و به کوموی تازه‌وارد در سری آ پیوست. قرارداد او دو ساله بود و سسک فابرگاس، سرمربی کومو روی این مدافع باتجربه حساب زیادی باز کرده بود.
واران فوتبالش را از تیم‌های پایه لانس شروع کرد و 14‌سال در بالاترین سطح بازی کرد. او در سال 2011 وقتی 18‌سال داشت، پس از فقط یک فصل بازی برای لانس در لیگ فرانسه به رئال‌مادرید پیوست. او 360‌بار برای تیم مطرح اسپانیایی به میدان رفت و سه قهرمانی در لالیگا، چهار قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و یک قهرمانی در جام حذفی اسپانیا را تجربه کرد. او در سال 2021 به منچستریونایتد پیوست و با وجود مصدومیت‌های پرشمار عملکرد خوبی داشت و 95‌بار برای این تیم به میدان رفت. آخرین بازی او با پیراهن یونایتد فینال جام حذفی فصل گذشته بود که آنها مقابل منچسترسیتی به برتری دو بر یک رسیدند. واران سال‌‌ها مدافع اصلی تیم ملی فرانسه بود و 93بازی ملی دارد. بزرگ‌ترین موفقیت او با پیراهن فرانسه قهرمانی جام‌جهانی 2018 است و آخرین بازی ملی‌‌اش در فینال جام‌جهانی 2022 مقابل آرژانتین بود که آنها در ضربات پنالتی شکست خوردند.

در بیانیه رسمی خداحافظی واران آمده است: در حرفه‌ام چالش‌های زیادی را پذیرفته‌ام، بارها و بارها بلند شده‌ام. تقریبا همه چیز غیرممکن بود. احساسات باورنکردنی، لحظات خاص و خاطراتی که تا آخر عمر باقی خواهند ماند. با تامل در این لحظات، بازنشستگی خود را از ورزشی که همه ما بسیار دوست داریم، با غرور و احساس موفقیت اعلام می‌کنم.
می‌خواستم در بالاترین سطح باقی بمانم، می‌خواستم قوی پیش بروم، نه اینکه فقط به بازی ادامه دهم. گوش دادن به ندای قلب و غریزه خود به شجاعت زیادی نیاز دارد. میل و نیاز دو چیز متفاوت هستند. من هزاران بار زمین خوردم و بلند شدم و این بار وقت آن است که بایستم و کفش‌هایم را با آخرین بازی‌ام که در ومبلی انجام دادم، آویزان کنم.
من عاشق جنگیدن برای خودم، باشگاه‌هایم، کشورم، هم‌تیمی‌هایم و هواداران تیم‌هایی هستم که در آن بازی کرده‌ام؛ لانس، رئال‌مادرید، منچستر یونایتد و تیم ملی فرانسه. من از هر پیراهنی که برایش بازی کرده‌ام دفاع کرده‌ام و به آن افتخار می‌کنم. بازی در بالاترین سطح یک تجربه هیجان‌انگیز است. شما هر سطح از بدن و ذهن خود را آزمایش کنید. احساساتی که تجربه می‌کنیم را نمی‌توان در هیچ جای دیگری یافت. ما به عنوان ورزشکار هرگز راضی نیستیم، هرگز سقفی برای موفقیت را نمی‌پذیریم. این طبیعت ماست و چیزی که ما را تغذیه می‌کند.
پشیمان نیستم و چیزی را از گذشته تغییر نمی‌دهم. من بیش از آن چیزی که می‌توانستم آرزو داشته باشم برنده شده‌ام، اما فراتر از افتخارات و جام‌ها، افتخار می‌کنم که هر چه باشد، به اصول خودم صادق و پایبند بوده‌ام. امیدوارم باعث افتخار شما شده باشم.
یک زندگی جدید خارج از زمین فوتبال شروع می‌شود. البته همچنان در کومو خواهم ماند ولی بدون اینکه بازی کنم.
در حال حاضر، از طرفداران هر باشگاهی که برای آنها بازی کرده‌ام، از هم‌تیمی‌هایم، مربیان و کارکنان و… از ته قلبم تشکر می‌کنم که در این سفر و ماجراجویی رویایی همیشه همراه بودند.
رافائل واران در سال 2011 و زمانی که 18‌سال داشت به رئال پیوست و در 360‌بازی برای این تیم به میدان رفت و به چهار لیگ قهرمانان با این باشگاه دست یافت. او همه افتخارات ممکن با رئال را کسب کرد. واران با فرانسه نیز قهرمان جام‌جهانی 2018 و نیز لیگ ملت‌های 2021 شد و پس از جام‌جهانی 2022 از بازی‌های ملی کنار رفت. آخرین جام فوتبالی واران با یونایتد در جام حذفی فوتبال انگلیس بود.