همیشه منتقد نباشیم

رضا صادقیان
پس از ارائه لیست کابینه پیشنهادی مسعود پزشکیان به مجلس شورای اسلامی شاهد بروز هزاران واکنش منفی نسبت به اسامی اعلام شده بودیم. دلیل این همه انتقاد چیست؟ واقعا قرار بود از کدام کشور و کدام چهره شاخص، آوانگارد و نمره بیست را به مجلس معرفی کنیم؟ اول: بروز واکنش‌های عاطفی از سوی کاربران شبکه‎ های اجتماعی و عموم مردم عادی است. باور کنیم مردم ما برای چهره سیاسی مانند مصدق می‌میرند، اما از قوام و افرادی مانند او خوش‌شان نمی‌آید، ولی واکنش‌های عصبی، قهر و ترک میدان برای کسی که خود را صاحب‌نظر و دیدگاه سیاسی می‌داند عجیب و تا حدودی غیرقابل فهم است. پس این همه ذکر رویدادهای تاریخی و عبرت گرفتن از تاریخ چه می‌شود؟ گویی هیچ. سوال اینجاست؛ فعال سیاسی اصلاح‌طلب، اصولگرا و سایر کنشگران مگر تازه پا در میدان سیاست گذاشته‌اند که از خطوط قرمز فرضی، حقوقی و گاهی وقت‌ها قوانین نانوشته بی‌خبر باشند؟ واقعا قرار بود دکتر پزشکیان کدامین چهره‌ها را به مجلس شورای اسلامی معرفی کند تا امکان اجماع برای آنان فراهم باشد؟ آیا عبور جهانگیری از چنین مجلسی شدنی بود؟ علایی چطور؟ آیا معرفی برخی چهره‌های دیگر امکان‌پذیر بود؟دوم: عمده افرادی که این روزها پرچم نقد را نسبت به معرفی افراد کابینه برافراشته‌اند یا تحریمی، کنشگران سیاسی اصلاح‌طلب یا عموم مردم رای‌دهنده هستند. تحریمی‌ها که جای خود دارند، نقدها و نظرهای اکثریت شهروندان نیز با توجه به شناخت‌شان از سیاست و الزامات مرتبط با قدرت عادی به نظر می‌رسد، اما مشخص نیست چرا نیروهای اصلاح‌طلب با وجود شناخت نسبی‌ای که از محدودیت‌های ساختار قدرت داشته و دارند و خود را به عنوان نیروهای پیشرو به جامعه معرفی کرده‌اند و به دنبال شعارهای مسعود پزشکیان در انتخابات وارد میدان شدند، چنین بی‌محابا گزینه‌های پیشنهادی را نقد می‌کنند؟ آیا شما در زمان انتخابات برخی از کلیدواژه‌های کاندیدا مطلوب خودتان را فراموش کردید؟ پزشکیان بارها گفته بود مردم از دعواهای سیاسی خسته شد‌ه‌اند. تکرار کرده بود که باید از تمام ظرفیت‌ها استفاده شود. جایی برای بی‌تجربه‌ها و آنان که کوپنی بالا آمدند نیست. باید از توانایی زنان در کابینه بهره برد. باید بکوشیم سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری را اجرا کنیم و… تا اینجای کار به غیر از معرفی وزیر از اقلیت‌های دینی مسیر را درست پیمایش کرده است. صدالبته نیاز است ایشان درباره عدم معرفی چنین گزینه‌ای با مردم به صورت شفاف سخن بگوید که چنین خواهد کرد. فقط اندکی صبر و تامل می‌خواهد.سوم: تجربه سال‌های اخیر نشان داده هیچ‌کدام از رییس‌جمهورها امکان معرفی گزینه‌های مطلوب خود به مجلس را نداشته‌اند؛ حتی با وجود مجلس‌هایی که بالاترین همکاری را با دولت وقت انجام داده‌اند. نمونه‌اش مجلس ششم که شخص وزیر بهداشت که آقای مسعود پزشکیان باشد را در همان زمان استیضاح کرد و علی عبدالعلی‌زاده، احمد خرم، سید احمد معتمدی و مرتضی حاجی را. از مجلس ششم نزدیک‌تر به سید محمد خاتمی کدام مجلس را سراغ دارید؟ مجلسی که برای رای آوردن نمایندگان اصلاح‌طلب از نام و نشان سید‌محمد خاتمی بیشترین استفاده را کسب کرد و در نهایت امر و براساس ضرورت زمانه 5وزیر کلیدی را به مسلخ استیضاح برد! بنابراین به جای نشر نقدهای بی‌امان و خرده گرفتن به پزشکیان بهتر است نمای میدان سیاست را اندکی وسیع‌تر دید و برخی محدودیت‌ها را در نظر داشت. قرار است کابینه پیشنهادی وضعیت موجود را بهبود دهد یا از از صبح تا شب دعوای زرگری را شاهد باشیم؟ واقعیت این است که پزشکیان در میان حکومت و مردم ایستاده و کاری بس دشوار برای بازگرداندن کشور به ریل پیشرفت دارد. بهتر است همراه او باشیم تا اینکه گمان کنیم با نوشتن چند توئیت وضعیت به کلی تغییر خواهد کرد؛ توئیت را می‌شود در کسری از دقیقه نوشت و ویرایش و منتشر کرد، اما عبور دادن شخصیت‌های سیاسی و مدیران ارشد همسو و مورد اجماع از سد مجلس و سایر ساختارهای قدرت دشوار است.