موسیقی پاپ ایران و شکست عشقی!

یک استاد دانشگاه با بیان اینکه به موسیقی باید به عنوان یک کسب‌و‌کار نگاه شود، گفت: سبک موسیقی اصیل ایرانی و ساختار ملودی‌های آن در دنیا بی‌نظیر است اما در این روزها نه‌تنها حال صنعت موسیقی ایرانی چندان خوب نیست بلکه این صنعت با دیدگاه کسب‌و‌کاری استاندارد در دنیا فاصله زیادی دارد.
محمدمهدی لطیفی (عضو هیات علمی دانشگاه تهران) درباره صنعت موسیقی در ایران گفت: از دیدگاه فنی، چیزی که در حال حاضر در بازار موسیقی ایران، در بخش موسیقی پاپ دیده می‌شود، موسیقی‌های سرشار از سازهای الکترونیکی بدون دانستن جایگاه سازها، اشعار بی‌سر و ته و بعضا دارای تم منفی و شکست و اصلاح صدای خوانندگان با افکت‌های بسیار زیاد است که این موجب شده بسیاری از ترانه‌ها شبیه یکدیگر شود و بعضا نمی‌توان صدای خوانندگان را از یکدیگر تمیز داد؛ در صورتی که در گذشته هر خواننده سبک صدا، موسیقی و حتی ترانه منحصر‌به‌فرد خودش را داشت. عضو هیات علمی دانشگاه تهران تاکید کرد:‌ این موارد موجب کم رغبت شدن مخاطبان به موسیقی ایرانی شده و اگر قرار باشد موسیقی کشور با همین روند کنونی ادامه پیدا کند، امید بسیار کمی به توسعه موسیقی به عنوان یک کسب‌و‌کار وجود خواهد داشت. این در حالی است که هنر موسیقی در دنیا به عنوان یک صنعت پربازده و بسیار درآمدزا شناخته می‌شود. لطیفی گفت:‌ در سال ۲۰۲۴ حدود ۸۰‌درصد از سازمان‌های موفق دنیا از جمله سازمان‌های فعال در حوزه موسیقی، جایگاه شغلی مدیر تحلیل کسب‌و‌کار را داشته‌اند و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵ تقریبا تمام سازمان‌ها این جایگاه شغلی را داشته باشند چراکه در همین سال بین ۱۵ تا ۲۰‌درصد بهره‌وری سازمان‌ها وابسته به تحلیل صحیح کسب‌و‌کارشان خواهد بود. جایگاه شغلی تحلیلگر کسب‌و‌کار نیز تبدیل به یکی از جایگاه‌های شغلی پردرآمد در دنیا شده که در سال ۲۰۲۴ متوسط درآمد این جایگاه شغلی ۱۴۰‌هزار‌دلار بوده و نسبت به سال ۲۰۲۳ حدود ۱۷درصد رشد کرده است.
در حال حاضر آمار برگزاری کنسرت‌های موسیقی ایرانی، موسیقی نواحی، موسیقی کلاسیک و موسیقی‌های تلفیقی به شدت کاهش یافته است. بسیاری از اهالی موسیقی که حوزه کارشان پاپیولار نیست، خانه‌نشین شده‌اند و دیگر امکان برگزاری کنسرت ندارند. از سوی دیگر جوانانی که در این عرصه فعالیت می‌کنند، امکانات و حمایت‌های لازم برای روی صحنه بردن آثارشان را ندارند. فراموش نکنیم که زنده بودن هنر و هنرمند وابسته به صحنه و ارتباط مستقیم با مخاطب است. در این راستا، می‌توان با حمایت عملی از موسیقی‌های ارزشمند و فاخر در ژانرهای مختلف موسیقی ایرانی، شناساندن استعدادهای موسیقی و ایجاد یک پایگاه دائمی برای هنرمندانی که هنرشان را در چارچوبِ موسیقیِ فاخر ارائه می‌کنند، گامی ارزشمند برای پویایی و بقای موسیقی‌ ایرانی به عنوان یک کسب‌و‌کار برداشت و هنر موسیقی را به عنوان یک کسب‌و‌کار پربازده جایگاه‌یابی کرد.