18 - 03 - 2023
مهاجرت آخرین بازمانده موسیقی کوچه‌بازاری
عباس قادری که از آخرین بازمانده‌های نسل موسیقی کوچه بازاری ایران بود، برای همیشه از ایران مهاجرت کرد.
شهرام قادری (پسر عباس قادری) با انتشار تصویری دو نفره، از آمریکا به عنوان مقصد مهاجرت این خواننده نام برد و موجی از واکنش‌ها در فضای مجازی را باعث شد.
عباس قادری در سال‌های اخیر با حضور در برخی جمع‌های فرهنگی و موسیقی، عمدتا از شرایط حذف و منع صدور مجوز فعالیت‌هایش گله می‌کرد. او در یکی از آخرین گفت‌وگوهای خود نیز با اشاره به علاقه‌اش به اجرای زنده در ایران، گفته بود: «آرزویم این است که مجوز برگزاری کنسرت در کشور خودم را داشته باشم و پس از پنجاه سال فعالیت در حوزه موسیقی، در این دو، سه سال باقیمانده از عمرم با مجوز برای مردم کشورم اجرا داشته باشم. ۴۰ سال از پیروزی انقلاب می‌گذرد و ما هم جزو همان مردمی هستیم که انقلاب کردند و در تمام این سال‌ها در مملکت خودمان ماندیم. توقع ما پس از این همه سال از وزارت ارشاد این است که یادی از ما هم بکند. ما به عشق وطن و مردم در مملکت خودمان ماندیم و دوست داریم در مملکت خودمان و برای مردم‌مان بخوانیم.»
او همچنین درباره رویه منع فعالیت‌هایش در ایران گفت: «۱۵ سال ابتدایی پس از پیروزی انقلاب مدام به وزارت ارشاد می‌رفتیم تا مجوز فعالیت بگیریم که متاسفانه هیچ اتفاقی نیفتاد و هنوز هم که هنوز است پس از گذشت چهل سال هیچ اتفاقی نیفتاده است.»
او با اشاره به اما‌و‌اگرهایی که در خصوص گرفتن مجوز اجرای کنسرتش مطرح شده است، اظهار کرد: «همچنان پیگیر دریافت مجوز هستم و قول‌هایی برای دریافت مجوز رسمی در کشور گرفته‌ام.»
خالق قطعه «زیارت» در بخشی از صحبت‌هایش با اشاره به همکاری با محمدرضا شجریان در جامعه باربد اشاره کرد: «در بخش جنبی تئاتر جامعه باربد که در آن هر شب برنامه اجرا می‌کردم، سالنی بود که در آن استاد اسماعیل مهرتاش به خوانندگانی مانند جمال وفایی و محمدرضا شجریان تعلیم خوانندگی می‌داد و آشنایی من و آقای شجریان به همان سال‌های جامعه باربد و لاله‌زار برمی‌گردد. موسیقی آغاسی با استفاده از دستمال و نوع موسیقی عربی از همان ابتدا با اقبال مردم روبه‌رو شد. موسیقی لب کارون آرم رادیو کویت در آن زمان بود که تبدیل به آن قطعه معروف شد، آقای یساری هم در سال‌های میانی دهه ۵۰ به لاله‌زار آمد.»
اما حتما خیلی‌ها عباس قادری را به واسطه قطعه «زیارت» به یاد می‌آورند و این اثر برای بسیاری خاطره‌ساز بوده است. قادری این توضیحات را درباره ساخت این اثر پرخاطره دارد: «به همراه آقای ریاحی‌پور ترانه‌سرای آثارم به سفر زیارتی رفتیم و ایشان خواستند که سفر را در قالب ترانه تصویر کنند، به این ترتیب ترانه «زیارت» سروده شد و قاسم رئیس‌نژاد آهنگسازی این قطعه را بر عهده گرفت و این قطعه پس از گذشت ۵۰ سال هنوز هم مخاطبان خود را دارد.»
قادری با اشاره به تولد موسیقی لاله‌زاری و تاثیر این سبک و سیاق در جریان بدنه موسیقی ایران نیز می‌گوید: «لاله‌زار در واقع یک دانشگاه بود. در آن سال‌ها مردم شهرستان‌های مختلف پنجشنبه شب به مقصد لاله‌زار، سوار اتوبوس‌های ایران‌پیمای آن روزها می‌شدند و پنجشنبه ظهر به تهران و لاله‌زار می‌رسیدند. آن روزها لاله‌زار پنج سالن تئاتر و پنج سینما داشت و در تئاتر جامعه باربد فعالیت می‌کردم. آقای آغاسی در تئاتر پارس بودند و آقای جبلی هم در یک سالن دیگر. مردم هم براساس انتخاب خواننده مورد علاقه‌شان به سالن‌های تئاتر می‌رفتند. در سالن‌های تئاتر لاله‌زار ابتدا نمایشنامه‌هایی اجرا می‌شد و در ادامه خواننده‌ها، برنامه‌های موسیقی خود را به نمایش می‌گذاشتند، در آن سال‌ها در تئاتر ما بازیگرانی مثل نصرت‌الله وحدت، ناصر ملک‌مطیعی، بهروز وثوقی، عزت‌الله انتظامی و عباس مصدق حضور داشتند. پنجاه سال کار من همین موسیقی بوده، بعد از ۵۰ سال کجا برم کار کنم؟ چه کاری کنم؟ در میان خوانندگان این روزها فقط خواندن احسان خواجه‌امیری را می‌پسندم.»
اما در آخرین روزهای اسفند ۱۴۰۱ این تنها بازمانده موسیقی کوچه‌بازاری ایران، به مقصد لس‌آنجلس، ایران را ترک کرد تا با دلی شکسته کشورش را ترک کرده باشد و شاید هرگز نتواند بار دیگر در خاک خودش ایران، به اجرای برنامه بپردازد.