مشکل پرستاران پرداخت معوقات نیست، اجرای قانون است!

هر چند به گفته بسیاری از پرستاران در این چند روز اعتصاب از نهادهای مختلف با آنها تماس گرفته و برای پایان دادن به اعتراضات، آنها را تهدید به اخراج، تبعید، حبس و… کرده‌اند اما واقعا چه اتفاقی باید رخ بدهد که پرستاران اعتراض در ساعات غیرشیفت را به اعتصاب و دست از کار کشیدن ترجیح بدهند تا شاید صدایشان به گوش مسوولان برسد؟ پرستارانی که همیشه بیشترین بار درمانی حوزه بهداشت و درمان بر دوش آنها بوده، ساعت‌های طولانی از بیماران مراقبت می‌کردند و در نهایت هم نه قدر ببیند و نه بر صدر نشینند! در این بین اما شاید تنها کسی که به دقت وضعیت پرستاران را بررسی می‌کند و تمام زیر و بم‌های مشکلات این قشر را به واسطه اینکه خود نیز سال‌ها در همین مسلک به مردم خدمت می‌کرده، محمد شریفی‌مقدم دبیرکل خانه پرستار است. او خود نیز بارها به دلیل دفاع از حقوق پرستاران توبیخ و تبعید شده است.
پرستاران اجرای درست قانون را مطالبه می‌کنند
نکته حائز‌اهمیت این است که یکی از اعضای کمیسیون برنامه و بودجه مجلس از اختصاص ۱۰‌هزار‌ میلیارد تومان بودجه به بخش پرستاری کشور خبر داده و گفته با اینکه آنها از ما برای دو سال ۶‌هزار‌ میلیارد درخواست کرده بودند اما در کمیسیون تصویب شد که ۱۰‌هزار‌ میلیارد تومان تخصیص داده شود و به این صورت دیگر مشکلات این قشر حل‌وفصل خواهد شد.
محمد شریفی‌مقدم در پاسخ به این اظهارت در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز گفت: متاسفانه این‌بار هم همان روش‌های قبلی برای تسکین و نه حل مشکل پرستاران در پیش گرفته شده است. مساله اینجاست که مسوولان نمی‌خواهند به مشکلات ریشه‌ای بپردازند. درد پرستاران تنها پرداخت معوقات نیست! آنها بیش از هر چیز مطالبه‌گر اجرای قانونی هستند که ۱۷سال از تصویب آن می‌گذرد و هنوز اجرایی نشده است.
وی افزود: پرداخت معوقات تنها یکی از مطالباتی است که پرستاران در جریان این اعتراض‌ها به آن اشاره کرده‌اند. مساله اصلی این است که آنها می‌خواهند قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، رفع تبعیض در پرداخت کارانه به پرستاران، اضافه کاری اجباری، کمبود نیروی انسانی و شرایط سخت کاری، شیفت‌های طولانی‌مدت و… مورد توجه قرار گرفته و یک بار برای همیشه حل‌وفصل شود.
شریفی‌مقدم اظهار کرد: در یک کلام، پرستاران اجرای درست قوانینی را می‌خواهند که به تصویب رسیده اما مافیای بزرگی مانع از اجرای آن می‌شود! همان مافیایی که در سال ۷۶ با لابی‌های گسترده مدل پرداخت «فیکس پیمنت» یا همان حقوق ثابت را به پرداخت کارانه و در اولویت قرار دادن پزشکان تبدیل کرد!
چرا باید کارانه یک پزشک ۳۰۰برابر بقیه کادر درمان باشد
دبیرکل خانه پرستار گفت: بحث تبعیض یکی از معضلات مهم در حوزه بهداشت و درمان است. اینکه مسوولان تنها به راضی نگه داشتن بخش کوچکی از این حوزه بزرگ اکتفا کرده‌اند و فکر می‌کنند اگر پزشکان را راضی نگه دارند و پرداخت‌های چندصد میلیونی به آنها داشته باشند، می‌توانند حوزه سلامت را سر پا نگه دارند در حالی که بیشترین بخش از بار این حوزه بر دوش کادر درمان و به خصوص پرستاران است که همیشه در رده‌های پایین اولویتی قرار داشته‌اند.
او ادامه داد: مساله اینجاست که چرا در کشور ما قوانین به درستی اجرا نمی‌شود. بارها اعلام کرده‌ایم که کارانه در اکثر کشورهای دنیا با یک فرمول ساده و دقیق به پزشکان و پرستاران و دیگر کادر درمان پرداخت می‌شود. اگر کارانه یک پزشک ۱۲‌هزار‌دلار است، پرستار ۶‌هزار‌دلار دریافتی دارد یعنی پزشک به دلیل تخصص و البته حضور در اتاق عمل دو برابر پرستار دریافت می‌کند.
کارانه پزشکان غایب چندصد میلیون، کارانه پرستاران حاضر ۳‌میلیون تومان!
شریفی‌مقدم گفت: در ایران، پزشک حتی در اتاق عمل حاضر نمی‌شود؛ رزیدنت عمل جراحی را بدون حضور استاد انجام می‌دهد و در نهایت، کارانه‌ پزشک از این عمل جراحی که حتی در آن حاضر نبوده ۳۰۰‌میلیون است و بقیه افراد حتی رزیدنتی که عمل را انجام داده و پرستار و مسوول هوشبری و … کارانه 3‌میلیون تومانی دریافت می‌کنند. این اگر تبعیض آشکار نیست چه نام دیگری می‌توانیم بر آن بگذاریم؟
وی افزود: البته کارانه ۳۰۰میلیونی کف دریافتی است و کارانه برخی پزشکان، تا یک‌میلیارد تومان هم می‌رسد! در این بین پرستاران باید با حقوق ماهی ۱۳ تا ۱۵میلیون، هزینه‌های زندگی خود را تامین کنند و در نهایت برای اضافه کار اجباری هم ماهی 2میلیون و ۵۰۰‌هزار تومان به آنها بدهند.
طرح نوین خودگردانی بیمارستان‌ها، ظلم به پرستاران بود
دبیرکل خانه پرستار در پاسخ به این سوال که بعد از سال ۷۶ و برداشت قانون حقوق ثابت چه اتفاقی در سیستم بیمارستان‌ها رخ داد، گفت: طرحی به نام طرح نوین خودگردانی بیمارستان‌ها را ارائه دادند و در آن همه چیز به نفع پزشکان تغییر کرد. براساس این طرح، ۶۵‌درصد درآمد تعداد عملی که در ماه انجام می‌شود، برای پزشکان است، 5‌درصد برای پزشکانی که در بیمارستان به صورت دائم حضور دارند و 8‌درصد از این مبلغ برای بیمارستان است. به این ترتیب ۷۸‌درصد از درآمد تنها به ۲۰‌درصد از افراد در چرخه درمان می‌رسد و ۲۲‌درصد باقیمانده برای ۸۰‌درصد کادر درمان است که این مساله خود، گویای ظلمی است که در حق پرستاران می‌شود.
او ادامه داد: مساله اینجاست که طرح نوین خودگردانی بیمارستان‌ها اصلا مبنای قانونی نداشت و از همان سال‌ها هم پرستاران به آن اعتراض داشتند، تا سال ۸۶ که بالاخره طرح تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری به مجلس رفت و تصویب شد. از آن سال تاکنون پرستاران منتظرند این طرح به همان شکلی که در قانون مطرح شده اجرا شود اما…!
دریافتی پرستاران باید ۴۵‌میلیون تومان باشد نه ۱۵‌میلیون در ماه!
شریفی‌مقدم گفت: اگر قوانین به درستی اجرا شوند، پرستاران باید سه برابر آنچه الان دریافتی دارند حقوق بگیرند. در واقع حقوق ۱۵میلیونی آنها باید مبلغی در حدود ۴۵‌میلیون تومان باشد تا بتوان گفت تبعیض و تضاد منافع در حوزه بهداشت و درمان از بین رفته است. اگر همان روشی که برای پزشکان اجرا شده برای پرستاران هم اجرا شود، هر دو گروه می‌توانند با رضایت کامل به کار خود ادامه دهند.
وی افزود: اما مساله دیگر کمبود نیروی انسانی و البته نبود امنیت شغلی برای پرستاران است. بی‌توجهی به خواست‌ها و مطالبات این گروه طی سال‌های اخیر باعث شده تا با خیل عظیم مهاجرت، ترک کار یا تغییر شغل از سوی پرستاران مواجه شویم که این مساله با توجه به اینکه قبل از این اتفاقات هم نیروی پرستار موجود در بیمارستان‌های ما کمتر از استاندارد جهانی بود، مشکلات را در حوزه خدمات‌رسانی به بیماران چند برابر کرده است.