ماجرای خواندنی قتل آلب ارسلان

آلب ارسلان (به معنای شیر شرزه) پسر چغری بیگ و دومین حکمران سلجوقی ایران (پس از عمویش طغرل) ۱۵ دسامبر ۱۰۷۲ (۲۴ آذرماه) درگذشت و در مرو مدفون شد. وی پنج روز پیش از مرگ در حضور جمع دستور اعدام یوسف خوارزمی فرمانده یک دژ نظامی (کوتوال) در ساحل آمودریا (رود جیحون) را داده بود که پس از یک مقاومت شدید دستگیر شده بود و او را برای تعیین تکلیف نزد آلب ارسلان آورده بودند. یوسف که مرگ خود را نزدیک دید ناگهان خنجر برکشید (خنجر خودش یا یکی از نگهبانان) و به سوی جایگاه آلب ارسلان حمله برد. آلب ارسلان که به تیراندازی خود اطمینان داشت نگهبانان را از مداخله منع کرد و تیر در کمان نهاد تا یوسف را بزند که با زیزاگ یوسف تیر خطا رفت و یوسف سینه آلب ارسلان ۴۳ ساله را با خنجر شکافت. آلب ارسلان که اسلام آورده و نام محمد بر خود گذاشته بود تنها هشت سال حکومت کرد. از کارهای مهم او جنگ با دولت بیزانس (قسطنطنیه) در آناتولی است. وی بر سرزمینی از فرارود تا بین‌النهرین حکومت داشت. پس از او پسرش ملکشاه زمام امور را به دست گرفت.