25 - 11 - 2021
طناب دار پایان پرونده جنجالی پسر جوان
مهر- با تقاضای قصاص و عدم گذشت خانواده غزاله شکور، حکم قصاص آرمان عبدالعالی متولد ۱۹ اسفند ۷۴ که از سال ۹۲ در زندان به سر می‌برد، صبح چهارشنبه ۳ آذر در زندان رجایی‌شهر اجرا شد. البته رای صادره مورد فرجام‌خواهی قرار گرفته و دیوان عالی کشور هم دادنامه رای صادره را در تاریخ ۳۰ تیرماه ۹۵ تایید کرده بود. با توجه به اینکه محکوم علیه در چند مرحله از رای صادره تقاضای اعاده دادرسی کرده بود، دیوانعالی کشور طی دادنامه مورخ ۱۹ بهمن ۹۸ با توجه به طرح برخی ابهامات از سوی مشاور دادگاه (امکان حیات غزاله شکور)، رای صادره را نقض و جهت رسیدگی به شعبه هم‌عرض دیگری در دادگاه کیفری یک تهران ارجاع داد.
رفع ابهامات مربوط به تمدید مرخصی تحصیلی و تمدید دفترچه درمانی غزاله
این شعبه پس از طی تمامی تشریفات قانونی و استماع دفاعیات متهم و وکلای مدافع و برگزاری جلسه رسیدگی، پس از رفع ابهامات مربوط به تمدید مرخصی تحصیلی و دفترچه درمانی مقتول توسط والدین او، بر اساس دادنامه مورخ اول مهر سال ۹۹ نامبرده را به قصاص نفس محکوم کرد. اما باز وکلای مدافع آرمان اعتراض کردند که به همین منظور پرونده برای رسیدگی فرجامی به دیوان عالی کشور ارجاع شد که دادنامه صادره مورد تایید قرار گرفت و پرونده در تاریخ ۱۳ اسفند سال ۹۹ به واحد اجرای احکام ارسال شد. ذکر این نکته مهم است که از زمان ارتکاب قتل (۱۲/۱۲/۱۳۹۲) تا ارسال پرونده به اجرای احکام (۱۳/۱۲/۱۳۹۹)، پرونده به مدت هفت سال تحت رسیدگی دقیق در واحدهای مختلف قضایی قرار داشت و از این رو، تمامی ابعاد موضوع بررسی شده است.
آرمان از سلامت روان برخوردار بود
در پرونده‌های قتل اگر قاتل بالای ۱۸ سال سن داشته باشد و بگوید که جنون دارم، دادگاه او را برای معاینه سلامت روان به پزشکی قانون معرفی می‌کند ولی در پرونده‌هایی که قاتل زیر ۱۸ سال است باید سلامت روانش در پزشکی‌قانونی محرز شود؛ در این پرونده هم که قاتل در زمان ارتکاب جرم ۱۷ سال و ۱۱ ماه و ۲۳ روز سن داشته، با وجود اینکه وی صرفا ۷ روز از ۱۸ سال کمتر داشته است، اما وفق مقررات و قوانین قضایی موجود، هشت روز بعد از ارتکاب قتل، در تاریخ ۲۰/۱۲/۱۳۹۲ به منظور آزمایش سلامت روانی به پزشکی‌قانونی معرفی می‌شود.
پزشکی‌قانونی در تاریخ ۱۷/۰۱/۱۳۹۳ اعلام می‌کند نامبرده در زمان ارتکاب جرم از سلامت کامل روانی برخوردار بوده و بر حرمت اعمال ارتکابی خود آگاهی داشته و علائمی از اختلالات روانی که باعث فقدان کنترل اراده و قوه تمییز او می‌شود، مشاهده نشده است.
مجددا وضعیت مشارالیه در کمیسیون‌های پزشکی‌قانونی استان تهران مورد بررسی قرار گرفت که در نتیجه، کمیسیون روانپزشکی در تاریخ ۲۷/۰۸/۱۳۹۳ اعلام کرد هیچ‌گونه دلیلی بر وجود اختلال روانی که مانع قوه تمییز و تشخیص نام برده باشد، یافت نشده است.
قتل برای قضات محرز شده است
ارتکاب قتل توسط آرمان عبدالعالی در تمامی مراحل رسیدگی برای قضات مربوطه و با توجه به مستندات موجود، احراز شده و از این رو، طرح برخی ادعاها مانند در قید حیات بودن مقتوله و…، به هیچ عنوان وارد نیست. نتایج آزمایش‌های دی‌ان‌‌ای از آثار خونی کشف شده در منزل متهم، اقرار صریح و مکرر وی مبنی بر کوبیدن سر مقتوله به دستگیره کمد و گوشه تخت و کوبیدن چندین باره میله بارفیکس به سر مقتوله و سپس قرار دادن جسد، داخل کیسه پلاستیکی و چسب زدن به کیسه و انداختن آن در سطل زباله شهرداری، جای هیچ تردیدی برای قضات پرونده مبنی بر ارتکاب این قتل باقی نگذاشته است.
چرا اجرای حکم قصاص طولانی شد؟
از زمان ارجاع پرونده به واحد اجرای احکام تا اجرای حکم، بیش از هشت ماه طول کشیده است. علت این امر نیز اصرار دستگاه قضایی برای برگزاری چندین جلسه ایجاد صلح و سازش بین اولیای دو خانواده بود که با این وجود، منتهی به سازش نشد. البته قصاص حق خانواده اولیای دم است و مانند اعدام نیست که حق حکومت و البته بر طبق قوانین ذی‌ربط باشد.
خانواده غزاله بارها نسبت به تاخیر در اجرای حکم اعتراض کردند. از آنجا که متاسفانه مجرم هیچ نشانه‌ای از محل اختفا یا دفن جسد نداده، احساسات خانواده مقتوله نیز بیش از پیش جریحه‌دار شده است. با این وجود، خانواده اولیای دم اعلام کرده بودند که در صورت دادن نشانی از محل اختفا یا دفن جسد توسط قاتل، حاضر به اعلام گذشت هستند که متاسفانه محکوم‌علیه، از این امر خودداری کرد.