قاتلانی که موتزارت و دیلن گوش می‌دادند

چه چیزی قاتلان سریالی را بسیار متفاوت می‌کند؟ اگرچه فکر کردن به آن عجیب است، اما نکته‌ جالب آن است که این دیوانه‌ها، گروه‌ها و آهنگ‌های مورد علاقه خود را دارند، درست مثل ما! برای مثال پیتر ویلیام ساتکلیف یک قاتل زنجیره‌ای انگلیسی بود که مطبوعات لقب قصاب یورکشایر را به او دادند. او به قتل وحشیانه ۱۳ زن و تلاش برای قتل هفت زن دیگر بین سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۰ مجرم شناخته شد. ساتکلیف از موسیقی‌های بسیار متنوعی لذت می‌برد. او عاشق «رکوئیم» موتزارت و قطعه‌ «نمی‌توانم تحمل کنم» و آلبوم «لمس» از جوآن بائز بود.«دامر» آدمخوار میلواکی بزرگ‌ترین شهر ویسکانسین را با قتلِ هفده نفر از اواخر دهه ۷۰ تا اوایل دهه ۹۰ به وحشت انداخت. دامر از طرفداران پروپاقرص Black Sabbath بود. به قدری که روزنامه‌ها گزارش دادند که او حین قتل، قطعه‌قطعه کردن و خوردن قربانیانش به این موسیقی گوش می‌داد. برخی از آهنگ‌های مورد علاقه او «Paranoid»‌، «The Wizard» و «Iron Man» بودند. جان وین گیسی یک قاتل زنجیره‌ای و مجرم آمریکایی معروف به دلقک قاتل بود که حداقل ۳۳ مرد و پسر جوان را به قتل رساند. گیسی مرتبا در بیمارستان‌های کودکان و رویدادهای خیریه با عنوان «پوگو دلقک» یا «دلقک وصله‌ای» و با شخصیت‌هایی که طراحی کرده بود، برنامه اجرا می‌کرد. گیسی در مصاحبه‌ای قبل از اعدامش اعتراف کرد که REO Speedwagon گروه مورد علاقه او بوده است. او نیل دایموند و باب دیلن را دوست داشته است. بیت‌تاکر و شریک قتل او روی نوریس پنج دختر نوجوان را در جنوب کالیفرنیا در سال ۱۹۷۹ ربودند، آنها را شکنجه کردند و به قتل رساندند. آنها به دلیل ابزاری که برای شکنجه و کشتن قربانیان خود استفاده می‌کردند به عنوان قاتل جعبه ابزار شناخته می‌شدند. این قاتلِ خطرناک وقتی در زندان بود، مصاحبه‌ای انجام داد و گفت که فقط یک نوار کاست دارد، نوار کاست کلاسیک ۱۸ دقیقه‌ای Iron Butterfly .«In-A-Gadda-Da-Vida» نوریس گفت که Bee Gees و Mariah Carey را دوست دارد. ریچارد رامیرز در سال ۱۹۸۴ به خانه‌های مردم نفوذ کرد و آنها را به قتل رساند. او در نهایت به ۱۳ فقره قتل در سال ۱۹۸۹ محکوم شد. رامیرز که شیطان‌پرست بود، اغلب قربانیان خود را مجبور می‌کرد قسم بخورند یا بگویند که شیطان را دوست دارند.رسانه‌ها می‌گویند که او به AC/DC، Judas Priest و مانند جفری دامر، Black Sabbath گوش داده است. آنها می‌گویند حتی حدس زده می‌شود که برخی از روش‌های کشتن او از آهنگ AC/DC Night Prowlerالهام گرفته شده است؛ اگرچه این فقط یک نظریه است. چارلز منسون رهبر فرقه خانواده منسون بود‌. منسون در سال ۱۹۷۱ به خاطر قتل شَرون تیت (همسر باردار رومن پولانسکی) و لنو و رزماری لابیانکا که توسط تعدادی از افراد خانواده منسون و به دستور شخص او انجام شد محاکمه شد. او و پیروانش طی دو شب در ماه آگوست ۱۹۶۹ هفت نفر را به ضرب چاقو یا گلوله کشتند. پس از آنکه منسون در یکی از جلسه‌های دادگاهش به این مطلب اشاره کرد که نام نظریه‌اش را از یکی از ترانه‌های بیتلز به عاریت گرفته، باعث شد رابطه او با موسیقی راک از همان زمان نامش در فرهنگ عامه را با عناوین جنون، خشونت و وحشت همراه کند. در دوره قبل از قتل‌ها، او یک عضو حاشیه‌ای و دور از صنعت موسیقی لس‌آنجلس بود و در پی آن بود تا با ایجاد رابطه با دنیس ویلسن به شکل حرفه‌ای وارد کار موسیقی بشود. پس از آنکه منسون به خاطر جنایت‌هایش محکوم شد تعدادی از آثاری که ساخته بود این شانس را یافتند تا به صورت تجاری و توسط شرکت‌های بزرگ موسیقی عرضه شوند. از میان گروه‌های معروفی که کارهای منسون را بازخوانی کرده‌اند می‌توان گانز ان روززو مریلین منسون را نام برد. از چارلز منسون چند آلبوم و تک‌آهنگ منتشر شده که تعدادی از آثارش قبل از محکومیت و به‌همراه برخی اعضای «خانواده منسون» ضبط شده‌اند. آخرین آلبوم او با نام One Mind که در زندان ضبط شده در سال ۲۰۰۷ منتشر شده‌ است. منسون علاقه زیادی به آلبوم سفید گروه بیتل داشت. Helter Skelter سرود واقعی خانواده او شد. البته، منسون از طرفداران پروپاقرص گروه دوستش دنیس، «بیچ بویز» بود.