علی قمصری در سوگ دریاچه ارومیه نواخت

علی قمصری نوازنده تار، ملودی آذربایجانی «سویله سویله» را در سوگ خشک شدن دریاچه ارومیه نواخت.وی در صد‌و‌هفتمین و جدیدترین پروژه «تار ایرانی» به ارومیه سفر کرد و ملودی آذربایجانی «سویله سویله» را در سوگ خشک شدن دریاچه ارومیه نواخت. قمصری این اثر را به تمام ترک‌زبانانی که میزبان شایسته‌ تار ایرانی بودند و اجازه دادند تا در غم‌شان شریک شود، تقدیم کرده است. وی در سیزدهمین «تار ایرانی» نیز سفری به ارومیه داشته و در کنار دریاچه ارومیه اثری را از بیگجه‌خانی اجرا کرده است.
قمصری درباره اجرای جدید خود در دریاچه ارومیه در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشته است: قلب دریاچه ارومیه، بزرگ‌ترین دریاچه ایران و بزرگ‌ترین دریاچه شور خاورمیانه خشک شد. قسمت تلخ سفرهای تار ایرانی این است که در یک برهه شکوه و طراوت نقطه‌ای از ایران را نشان می‌دهد و پس از یک سال باید مرگش را به سوگ بنشیند. در تار ایرانی۱۳ در کنار آب دریاچه با شادی از بیگجه‌خانی نواختم و امروز در تار ایرانی ۱۰۷، غم فقدان آب را به ملودی‌های آذربایجانی آمیختم. دلیل حضور دوباره‌ام در این موقعیت جغرافیایی این است که تار ایرانی از ایستگاه‌ها گذر نمی‌کند. حضور در هر شهر ایران مسوولیت و دغدغه‌ای تازه برای من می‌آفریند. به رسم ادب و احترام و برای همدردی با مردم ترجیح دادم دوباره در کنار دریاچه بنوازم. از ملودی‌هایی آشنا و غمگین که مردم این خطه با آنها مانوسند و گوش همه ایرانیان نیز با آنها آشناست.پروژه «تار ایرانی» به همت و ایده‌ قمصری و با محوریت تارنوازی، طراحی و در حال اجراست. قمصری در این پروژه به استان‌ها و شهرهای مختلف کشور سفر می‌کند و در هر شهر به تارنوازی می‌پردازد. حاصل هر کدام از این سفرها و اجراها به شکل تصویری ضبط و منتشر می‌شود.تاکنون قمصری در قالب پروژه تار ایرانی به شهرهایی همچون قزوین، تهران، شیراز، تبریز، اردبیل، کردستان، کرمانشاه، ایلام، خرم‌آباد، بروجرد، سنندج، صحنه، کنگاور، قوچان، گرگان، خوزستان، تربت‌جام، شهرکرد، مشهد، نیشابور، توس، بجنورد، مهاباد، زابل، سیستان، چابهار،‌ بیرجند، سبزوار، تالش، گنبد کاووس، زنجان، کاشمر، شوشتر، بندرعباس، قم، مشهد، جلفا، قشم، کرمان، رفسنجان، بم، بابل، یزد، میبد، رشت و کرج سفر کرده است. قمصری با همراهی سهراب پورناظری خرداد و تیرماه امسال کنسرت «در هوای بی‌چگونگی» را در مجموعه کاخ سعدآباد برگزار کرد.از زمان آغاز روند خشک شدن دریاچه ارومیه در اواخر دهه هفتاد، دولت‌های مختلف برای احیای این دریاچه و جلوگیری از فاجعه زیست‌محیطی، در قالب ستاد احیا اقداماتی را انجام دادند که گاهی این اقدامات به دلیل سرعت خشک شدن دریاچه، کاهش بارندگی و برداشت‌های غیرقانونی بیش از حد، ملموس نبود. اجرای طرح‌های مختلف از جمله رهاسازی آب سدها به سمت دریاچه، تعیین و تاکید دوباره بر رعایت حق‌آبه بخش‌های مختلف، انسداد چاه‌های غیرمجاز و جلوگیری از برداشت‌های حاشیه رودخانه‌های حوضه آبریز از جمله این اقدامات بود که هم‌اکنون نیز ادامه دارد و چه بسا اگر این اقدامات نبود مرگ این دریاچه سال‌های پیش اتفاق افتاده بود. در کنار طرح‌هایی که برای احیای این دریاچه از سوی دولت انجام می‌شود و بیشتر مربوط به حوزه آب است، طرح‌هایی برای تثبیت وضعیت موجود و کاهش اثرات احتمالی خشک شدن این دریاچه در دست اجراست که متولی آن، جهاد کشاورزی در استان‌های حوضه آبریز این دریاچه است.علی سلاجقه معاون رییس‌جمهوری و رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست ۲۰ مرداد امسال در جلسه ستاد استانی احیای دریاچه ارومیه گفت: باید با اجرای طرح تغییر الگوی کشت به صورت مشارکتی به فکر مدیریت سیستم احیا شد.
وی افزود: از مردم و کشاورزان حوضه آبریز دریاچه ارومیه انتظار داریم کمک‌حال دولت برای احیای این دریاچه باشند و از کشت محصولات پرآب خودداری کنند. سلاجقه بیان کرد: مدیریت واحد، برنامه‌ریزی مناسب و مشارکت مردمی می‌تواند در راستای تلاش‌ دولت برای احیای این دریاچه باشد.