19 - 01 - 2025
طرح رزاق، سودرسانی به قاچاقچیان است
به گفته نجفی، طرح رزاق نهتنها از نظر اقتصادی طرح درستی نیست بلکه تهدیدکننده امنیت کشور است که باعث تحقیر مرزنشینهای کشور میشود. ما به جای فراهم کردن زمینه تجارت، به مرزنشینها اجازه قاچاق کالا میدهیم.
به گزارش اتاق ایران آنلاین، آرش نجفی، رییس کمیسیون انرژی اتاق ایران در گفتوگویی عواقب زیانبار طرح رزاق را بررسی کرده است. طرح رزاق بهزعم تدوینکنندگانش، قرار بود منبع درآمدی برای مرزنشینان کشور باشد تا هم از قاچاق سوخت ممانعت شود و هم نانی در سفره مرزنشینان بگذارد اما این طرح پس از چند سال اجرا در مرزهای شرقی کشور تنها به رسمی شدن جریان قاچاق منجر شده است.
قرار بود سود کلان بهدستآمده در این فرآیند زیرساختهای استان را بسازد اما در عمل اتفاقی که رخ داد آن بود که بسیاری از این منابع در مسیر خود هزینه نشد و حتی برخی مسوولان این طرح نیز با اتهام فساد، تحت پیگرد قرار گرفتند.
نجفی تصریح کرد: طرح رزاق سبب میشود دولت تولیدکننده، توزیعکننده و در نهایت خریدار بنزین باشد. مساله قاچاق سوخت، مدتهاست که ذهن سیاستگذار را به خود مشغول کرده است. طبق برآوردهای رسمی که مسوولان مطرح کردهاند، روزانه ۲۰ تا ۳۰میلیون لیتر فرآورده از کشور خارج میشود.
او در این گفتوگو تاکید کرد: 90درصد این میزان قاچاق را گازوئیل تشکیل میدهد، بعد از آن 3درصد بنزین، 3درصد نفت کوره و وکیوم باتوم و در زمستان 2 تا 3درصد نفت سفید از مرزهای کشور قاچاق میشود. در این میان روزی ۱۰ تا ۱۲میلیون لیتر سوخت هم تحت عنوان طرح رزاق از کشور خارج میشود. این طرح با هدف مقابله با خروج غیرقانونی سرمایه کشور، جلوگیری از حوادث جادهای و قانونمند کردن فروش سوخت در نقاط مرزی به اجرا درآمده تا از این طریق ضمن ساماندهی مرز، اشتغال پایدار برای مرزنشینان ایجاد شود.
رییس کمیسیون انرژی اتاق ایران گفت: این کار از اساس اشتباه است چون وقتی قیمت سوخت در داخل کشور پایینتر از قیمت آن در خارج از مرزها نباشد، همه این اتفاقات به خودی خود حل میشود. وقتی در این حد و اندازه، سوخت از کشور خارج میشود، ما هم سوخت را بهعنوان منابع ملی از دست میدهیم و هم اینکه مابهازای سوختی که خارج شده کالای قاچاق وارد کشور میشود.
به گفته نجفی، طرح رزاق نهتنها از نظر اقتصادی طرح درستی نیست بلکه تهدیدکننده امنیت کشور است که باعث تحقیر مرزنشینهای کشور میشود. ما به جای راهاندازی کارخانه و فراهم کردن زمینه تجارت، به مرزنشینها اجازه قاچاق کالا میدهیم و به این ترتیب مرزنشین ایران تنها به قاچاق مشغول میشود و نمیتواند فعالیتی جز آن انجام دهد.
نجفی معتقد است که اصلا این پیشفرض غلط سبب میشود مرزنشینان از رزق و روزی واقعی و فعالیت کارآمد در اقتصاد محروم شوند و فقر هم بازتولید شود. فردی که در سیستان و بلوچستان کارخانه تولید سیمان احداث میکند، در حال کمک به مردم این خطه است چراکه به توسعه استان کمک میکند، نه طرحی که به طور پیشفرض همه مردم این استان را قاچاقچی میداند و فرآیند قاچاق را تسهیل میکند.
او ادامه داد: اعطای سهمیه سوخت برای فروش به مرزنشینان حاصلی جز دندانگرد شدن گروههای قاچاق ندارد. استانهای مرزی و به خصوص سیستان و بلوچستان ظرفیتهای بسیار زیادی دارند که دولت میتواند با تمرکز بر آنها باعث توسعه شود؛ برای مثال سواحل مکران و همچنین بندر چابهار از جمله مسیرهای بسیار پرپتانسیل برای توسعه استان هستند. از سوی دیگر دولت به صنایعی مانند صنایعدستی اصلا توجهی نکرده و این صنعت مورد غفلت قرار گرفته است.
نجفی گفت: سالهای زیادی است که کارشناسان از دولت میخواهند در آمایشهای سرزمینی، برخی صنایع را در استانهای مرزی جاگیر کند اما دولت به هر دلیل و هر بار به بهانهای از این کار سر باز میزند. چنانچه دولت نمیتواند صنایع را در این استان جاگیر کند، دستکم میتواند صنایعی مانند فرشبافی را در این استان توسعه دهد.
بهگفته نجفی، اقداماتی مانند طرح رزاق، تنها به ضعیفتر شدن استانهای مرزی منجر خواهند شد. از سوی دیگر هم به دلیل اینکه باعث شده این افراد کمتر آموزشهای لازم را دریافت کنند، امکان اشتغالزایی را برای آنان کاهش میدهد. نتیجه راهبری غلط و حکمرانی غلط، ناترازی در همه عرصههای کشور است.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد