صنعت فولاد آماده خیزش

دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران بیان کرد: تا زمانی که بحث ارز چندنرخی حل و فصل نشود، تولید و صادرات ضربه می‌خورد. به چه معنا فولاد باید یک کالای تنظیم بازاری باشد؟ فولاد حتما باید رهایی پیدا کند و آزادی عمل داشته باشد.
جدیدترین آمار منتشرشده توسط انجمن تولیدکنندگان فولاد حکایت از کاهش ۵‌درصدی تولید فولاد در چهار ماهه ابتدایی سال‌ جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل دارد. محدودیت‌های ناشی از قطع برق برای فولادسازان امسال زودتر از موعد و از خردادماه اعمال شد و به تبع آن کاهش تولید هم برای آنها رقم خورده است.
از طرف دیگر علاوه بر محدودیت‌های انرژی که تولید فولاد را نشانه گرفته است، فولادی‌ها از سال گذشته مکلف به عرضه ارزهای صادراتی خود در سامانه نیما شده‌اند و همین سبب ضربه به صادرات فولاد شده است، به‌ طوری که مجموع صادرات زنجیره آهن و فولاد کشور در سه ماهه ابتدایی امسال با افت ۱۹‌درصدی مواجه بوده است.
اما چرا باید با صنعتی که به گفته فعالان فولاد ۲۰ تا ۳۰‌درصد ارز مورد نیاز کشور را تامین می‌کند، این طور برخورد شده و تولید و صادرات آن مختل شود؟
در همین زمینه رسول خلیفه‌سلطانی، دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران گفت: به طور کلی برنامه‌ریزی‌های جامعی برای موضوعات اقتصاد تولیدی در کشور انجام نمی‌شود و چون یک مجموعه و فرمانده اقتصادی وجود ندارد همه مشکلات از همین موضوع نشات می‌گیرد، این در حالی است که دولت باید یک فرمانده اقتصادی مانند معاون اول داشته باشد و چند وزارتخانه را با هم هماهنگ کند. وی افزود: تا زمانی که بحث ارز چندنرخی حل و فصل نشود، تولید و صادرات ضربه می‌خورد. به چه معنا فولاد باید یک کالای تنظیم بازاری باشد؟ فولاد حتما باید رهایی پیدا کند و آزادی عمل داشته باشد.
خلیفه‌سلطانی ادامه داد: اگر همین الان به صنعت فولاد آزادی عمل بدهند، صادرات ۸‌میلیارد دلاری در سال ۱۴۰۲ با وجود گذشت پنج ماه از سال ۱۴۰۳ تا پایان سال به ۱۰‌میلیارد‌ دلار می‌رسد و سال آینده هم رقم ۱۲‌میلیارد دلاری محقق می‌شود.
به گفته وی، در صنعت فولاد انرژی خیزش و پرش داریم، اما متاسفانه در حال حاضر فضا بسته است.
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در مورد این موضوع که گفته می‌شود صنایع فولادی از رانت‌هایی نظیر انرژی ارزان بهره‌مند هستند و این به نوعی حمایت از آنهاست، گفت: نرخ انرژی برای فولادی‌ها ۱۰برابر سیمانی‌هاست و با قطع انرژی ما هزینه‌های دیگری را متحمل می‌شویم. ضمن اینکه وقتی صنعت فولاد چهار ماه از سال را برق ندارد، یعنی گران‌تر از بازار جهانی در حال خرید انرژی است، بنابراین سوبسیدی وجود ندارد.