رکوردزنی اجاره نفتکش

گروه انرژی- ناآرامی‌های باب‌المندب نگرانی‌های جدی‌ای در اقتصاد جهانی به ویژه بازارهای مصرف ایجاد کرده که مهم‌ترین دلایل آن افزایش قیمت حمل‌ونقل دریایی و تاخیر در تحویل کالاست.
پس از حملات اخیر یمن در پاسخ به بمباران غزه توسط اسرائیل که ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده را برای حملات نظامی علیه اهداف تحت کنترل شبه‌نظامیان برانگیخت، صنعت کشتیرانی جهانی در حال حاضر از مسیر اصلی تجاری که آسیا را به اروپا متصل می‌کند، اجتناب می‌کند.
این تنش‌ها، در حالی خطرات تهدید‌کننده کشتیرانی در دریای سرخ و منطقه باب‌المندب را تقویت کرده که حدود ۱۰ درصد از جریان نفت جهانی از طریق دریا از آن عبور می‌کند.
طبق اطلاعیه انجمن بین‌المللی مالکان نفتکش‌های مستقل (اینترتانکو)‌-‌که تقریبا ۷۰ درصد نفتکش‌های بین‌المللی نفت، مواد شیمیایی و گاز را شامل می‌شود‌- همه کشتی‌ها باید به خوبی از باب‌المندب دور باشند.
شرکت بزرگ کشتیرانی مرسک هفته گذشته اعلام کرد وضعیت به‌طور مداوم در حال تغییر و بسیار بی‌ثبات است و تمام اطلاعات موجود تایید می‌کند که خطرات امنیتی به‌طور قابل توجهی بالا هستند.
بیمکو «BIMCO»، سازمانی برای مالکان کشتی، اجاره‌دهندگان، کارگزاران کشتی و نمایندگان به اعضای خود توصیه کرد از دریای سرخ اجتناب کنند و نیلز راسموسن تحلیلگر ارشد کشتیرانی سازمان گفت: اگر وضعیت تشدید شود، باید انتظار داشت که همه کشتی‌ها تا زمانی که گذرگاه ایمن بازیابی شود از دریای سرخ اجتناب کنند.
اهمیت منطقه جنوبی دریای سرخ چیست؟
دریای سرخ یکی از متراکم‌ترین کانال‌های کشتیرانی در جهان است. در جنوب دریای سرخ تنگه آبی باب‌المندب بین جیبوتی و یمن قرار دارد. این منطقه مورد هدف حوثی‌ها است و هر کشتی که از کانال سوئز عبور کند یا از اقیانوس هند باید از تنگه باب‌المندب و دریای سرخ عبور کند.
حدود ۱۲ درصد تجارت جهانی از دریای سرخ می‌گذرد که ۳۰ درصد از ترافیک جهانی کانتینر را شامل می‌شود.
سالانه میلیاردها دلار کالا و از دریای سرخ عبور می‌کند و این بدان معناست که آشفتگی کنونی می‌تواند بر قیمت‌های بنزین و سایر جنبه‌های تجارت جهانی تاثیر بگذارد.
چنانکه هزینه‌های حمل‌ونقل دریایی بعضا تا ۴ برابر افزایش یافته و حتی در مسیرهایی مانند شانگهای به ایران یا از چین به ایران که ارتباطی با باب‌المندب ندارد هم افزایش بیش از ۲ برابر گزارش شده است.
تاثیر بر صنعت نفت چقدر است؟
کانال سوئز، خط لوله SUMED و تنگه باب‌المندب مسیرهای استراتژیک برای حمل نفت و گاز طبیعی به اروپا و آمریکای شمالی هستند. براساس برآوردهای اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده، کل محموله‌های نفتی از این مسیرها حدود ۱۲ درصد کل نفت تجارت‌شده از طریق دریا در نیمه اول سال ۲۰۲۳ بوده است.عملیات ۲۰۹ نفتکش‌-‌معادل ۴ درصد از ناوگان کشتیرانی نفت عامل‌- تحت تاثیر تشدید بحران دریای سرخ قرار گرفته و مسیرها از کانال سوئز منحرف شده و سرعت کشتیرانی کاهش یافته است.
شرکت تجارت کالا ترافیگورا گزارش داده است که حتی قبل از این حملات، ترافیک نفتکش‌ها و گاز بین ۱۵ تا ۲۰ درصد کاهش یافته بود.ردیابی دیجیتالی کشتی‌ها روز جمعه گذشته نشان داد بسیاری از نفتکش‌های حامل فرآورده‌های نفتی و مواد شیمیایی که به سمت تنگه باب‌المندب حرکت می‌کردند، در زمان حملات، سرعت خود را کاهش یا مسیر خود را تغییر دادند.به‌طور کلی، کشتیرانی تجاری دارای حق آزادی عبور طولانی‌مدت است، به این معنی که کشتی‌ها همچنان از نظر قانونی مجاز به تردد هستند، اگرچه وضعیت بیمه برای چنین ترانزیتی مشخص نیست.با این حال بعد از افزایش قیمت به بیش از ۸۱ دلار قیمت نفت با کاهش حدود ۴ دلار در محدوده ۷۷ دلار و ۲۰ سنت برای هر بشکه قیمت خورده است. این بدان معناست که وجود ذخایر نفتی مانند لنگر نقش ایفا کرده و نگرانی از تاخیر در تحویل نفت به دلیل طولانی شدن مسیرهای حمل‌ونقل خیلی جدی نیست.
زنجیره تامین جهانی و تاثیر آن بر مصرف‌کنندگان
بحران دریای سرخ تنها به نفت مربوط نمی‌شود، زیرا کشتی‌های کانتینری انواع کالاهای مصرفی از جمله تلویزیون، پوشاک و تجهیزات ورزشی و مواد اولیه تولید را حمل می‌کنند.
زنجیره‌های تامین جهانی با اختلال شدید روبه‌رو هستند، زیرا شرکت‌های بزرگ کشتیرانی مسیرهای خود را از دریای سرخ به مسیرهای طولانی‌تر در اطراف آفریقا و سپس به سمت غرب مدیترانه تغییر می‌دهند.
ممکن است تاخیری در ورود محصولات به فروشگاه‌ها وجود داشته باشد، زیرا برای مثال، «IKEA» و «Next» در بریتانیا هشدار داده‌اند که در صورت ادامه وقفه در حمل‌ونقل عرضه محصولات تولید را متوقف می‌کنند و «تسلا» نیز تولید خود را در تنها کارخانه اروپایی خود به دلیل اختلال در تامین مواد اولیه متوقف کرد.
مسافت اضافی در مسیرها باعث افزایش هزینه و طولانی شدن زمان تحویل برای شرکت‌ها می‌شود و به این ترتیب این هزینه اضافی به مصرف‌کنندگان منتقل می‌شود.
پرش ناگهانی هزینه‌های نفتکش‌ها
هزینه حمل‌ونقل کالا در دریای سرخ از زمان آغاز حملات حوثی‌ها در اواخر نوامبر افزایش یافته است و تورم جهانی را تهدید می‌کند. با تشدید بحران، نرخ جهانی حمل‌ونقل کانتینری و نرخ حمل‌ونقل دریایی در مسیرهای اصلی همچنان در حال افزایش است.براساس شاخص جهانی کانتینر Drury که نرخ حمل‌ونقل کانتینری را در هشت مسیر اصلی به و از ایالات متحده، اروپا و آسیا دنبال می‌کند، هزینه حمل کانتینر ۴۰ فوتی در هفته گذشته حدود ۱۵ درصد افزایش یافته و به ۳۰۷۲ دلار رسیده است و شاخص ترکیبی در مقایسه با زمان مشابه سال قبل میلادی، ۴۴ درصد افزایش یافته است. این بالاترین قیمت برای حمل‌ونقل کانتینری از اکتبر ۲۰۲۲ و بیش از دو برابر سطوح قبل از همه‌گیری کرونا است.شرکت مشاوره آکسفورد اکونومیکس هفته گذشته قبل از حملات تحت رهبری ایالات‌متحده پیش‌بینی کرد اگر دریای سرخ برای چندین ماه روی ترافیک تجاری بسته بماند، نرخ بالاتر حمل‌ونقل می‌تواند تا پایان سال ۲۰۲۴؛ ۷/۰ درصد به نرخ تورم سالانه قیمت مصرف‌کننده اضافه کند.
شرکت‌های جهانی پست و تحویل کالا نیز می‌گویند هزینه‌ها سر به فلک کشیده و نرخ حمل‌ونقل دریایی برای یک کانتینر ۴۰ فوتی به‌طور مثال از شانگهای به بریتانیا بیش از ۴ برابر افزایش یافته بود.شبکه خبری سی‌ان‌بی‌سی نیز چندی پیش در گزارشی هشدار داده بود شرکت‌های جهانی پست و تحویل کالا با افزایش قیمت‌های حمل‌ونقل دریایی و هوایی و همچنین سرگردانی کشتی‌های باری و عدم عبور آنها از دریای سرخ دچار ضرر و زیان‌های شدیدی شده‌اند.این شبکه به نقل از کارشناسان این صنعت تصریح کرده بود این شرایط زنجیره‌های تامین جهانی را تهدید می‌کند؛ زنجیره‌هایی که پس از سه سال پرتلاطم ناشی از فشارهای تورمی و تاخیرهای طولانی تحویل کالا در دوران کرونا، در حال حاضر با مشکل بزرگی مواجه هستند.طبق گزارش‌ها، نرخ تحویل با کامیون در خاورمیانه نیز تجربه افزایش بیش از دو برابری را داشته است.آلن بائر مدیرعامل شرکت خدمات حمل‌ونقل اواِل آمریکا به سی‌ان‌بی‌سی گفته بود: در طول دوران کرونا، به دلیل تاثیری که این بیماری همه‌گیر بر زنجیره تامین جهانی داشت، قیمت‌های حمل‌ونقل آهسته‌تر افزایش یافت.
وی گفته بود: آنچه ما در اینجا تجربه می‌کنیم رویدادی (ناگهان) مانند کلید برق است که در آن کشتی‌ها در شرایط واقعی به جای دیگری هدایت می‌شوند.