حفاظت از حاکمیت یا حفاظت از اوربان؟

عرفان ناظریه- اخیرا ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان، اقدام به تاسیس تشکیلاتی موسوم به دفتر حفاظت از حاکمیت کرده است. در واقع هرچند که به گفته دولت مجارستان این اقدام در جهت محافظت از ارزش‌ها و منافع این کشور انجام شده، اما مخالفان و منتقدان دولت اوربان معتقدند که این اقدام با هدف سرکوب و خاموش کردن صدای آنها و در جهت تحکیم پایه‌های قدرت وی صورت پذیرفته است.به همین جهت جوزف پتر مارتین، مدیر اجرایی شفافیت بین‌المللی مجارستان، تاسیس و فعالیت دفتر حفاظت از حاکمیت را مغایر با قانون اساسی و ناقض آزادی بیان در این کشور عنوان کرده است. در همین راستا سوالی که مطرح می‌شود این است که با توجه به شواهد و قرائن موجود، آیا این اقدام واقعا در جهت نگرانی‌های حقیقی درخصوص احتمال خدشه وارد شدن به استقلال و تمامیت حاکمیت مجارستان صورت پذیرفته است یا اینکه اوربان به دنبال آن است تا با کنار زدن همه رقبا، بقای رژیم شخص‌محور خود را تضمین کند؟
ریشه‌های این اقدام
در همین راستا به نظر می‌رسد که باید پرسش اصلی گزارش حاضر را با توجه به چند مفروضه و واقعیت مهم و پایه‌ای پاسخ بدهیم. نخست اینکه باید بگوییم در هر دولتی (state) طبعا نهادهای امنیتی و ضداطلاعاتی به جهت انجام وظایفی همچون ضدخرابکاری، ضدبراندازی و ضدجاسوسی وجود داشته و درخصوص مجارستان نیز «اداره حفاظتِ قانون اساسی» موسوم به AH چنین نقش خطیری را بر عهده دارد. حالا چگونه شده و چه خطر فزاینده‌ای، حاکمیت مجارستان را مورد خطر قرار داده که اوربان بر آن شده تا نهاد جدید حفاظتی تاسیس کرده و دلیل اصلی آن را نیز تهدید نفوذ خارجی اذعان کند؟
موضوع دوم این است که مجارستان از طرفی عضو اتحادیه اروپا بوده و از سویی دیگر دولت اوربان رابطه خوبی با کشورهایی همچون چین و روسیه دارد. بنابراین بعید به نظر می‌رسد که نه دوستان وی در سرزمین خرس و اژدها و نه دولت‌های عضو اتحادیه اروپا ایده‌ای در جهت سرنگونی و براندازی رژیم وی در نظر داشته باشند. البته با توجه به سیاست‌های متعارض اوربان نسبت به شرکای اروپایی مجارستان، شاید بتوان نیت چنین کاری را از سوی واشنگتن یا برخی کشورهای اروپایی متصور شد، اما نه گزارشی رسمی از جانب بوداپست و نه اخبار غیررسمی در این خصوص وجود ندارد.از طرفی دیگر سومین عامل مهم در این باره نیز سرکوب روزنامه‌نگاران و خبرنگاران مستقل مجار که منتقد سیاست‌های دولت اوربان هستند، است. در همین راستا خبرگزاری یورونیوز گزارش داد که توجه کمی به اقدامات گسترده دولت مجارستان در خارج از خاک این کشور درخصوص هدف قرار گرفتن روزنامه‌نگاری مستقل و گروه‌های ناظر شده است.
چهارمین موضوع مهم نیز ریاست بر این دفتر تازه تاسیس است. ظاهرا طبق اعلام منابع خبری، راهبری این نهاد به فردی نزدیک به حزب فیدس که رهبر آن ویکتور اوربان است سپرده شده و همچنین به آن مجوز داده تا بدون نظارت و مجوز قضایی به اقدامات و وظایف محوله خود مبادرت بورزد.
در فکر اوربان چه می‌گذرد؟
در همین راستا و با توجه به گزاره‌های مذکور و همچنین شواهد و قرائن موجود، به نظر می‌رسد که ظاهرا اوربان، بیش از غم حفظ حاکمیت مجارستان، درد تثبیت رژیم خود را دارد و به هر ترتیبی شده می‌خواهد ریاست 14- 15 ساله خود را حفظ کند. در واقع با توجه به سیاست‌های متفاوت بوداپست در عرصه سیاست خارجی و همچنین سرکوب جریان‌های مستقل و سازهای ناکوک با دولت اوربان و از طرفی دیگر با توجه به سپردن چنین نهادی به فردی حزبی آن هم بدون نظارت قضایی، بیش از پیش فرض عنوان شده در جمله پیشین را تقویت کرده و باید گفت که ظاهرا اوربان به جای تاسیس یک نهاد ضداطلاعاتی (با توجه به تعریف اصولی و صحیح ضداطلاعات) به دنبال ایجاد یک پلیس سیاسی برای حذف رقبا و تضمین بقای رژیم خود است.
موضوعی که به ادعای برخی از کارشناسان نزدیکی اوربان با روسیه و چین باعث شده تا وی ظاهرا با در نظر گرفتن تعریفی روسی- چینی از مقوله امنیت که قاعدتا با معیارهای اروپایی در تضاد است به دنبال مقابله با نفوذ خارجی و نیل به سعادت ملی کشورش باشد.