جوان‌گرایی در نفت

«جهان‌صنعت»- صنعت نفت به عنوان یک صنعت پیشران در توسعه اقتصادی که می‌تواند زمینه‌ساز رشد و توسعه دیگر بخش‌های اقتصادی کشور باشد، بیش از هر زمان دیگری نیاز به مدیری دارد که علاوه‌بر تخصص، تجربه و جوانی، ایده‌های نو برای صنعت نفت نیز داشته باشد.
از آنجا که بخش قابل‌توجهی از قدرت مانور دولت در عرصه بین‌المللی به عملکرد، جایگاه و پویایی صنعت نفت در بازارهای نفتی، مالی و فناوری بستگی دارد، از همین رو وزیر آینده نفت با توجه به شرایطی که کشور در آن قرار دارد‌، وظایف و کارکردهای سنگین و سختی در پیش دارد. طبعا انتخاب فردی مناسب و توانمند برای بر دوش کشیدن این وظایف‌، کاری سخت و حساس به‌شمار می‌آید و شخص آقای رییس‌جمهور نمی‌تواند در این خصوص ریسک کند. بنابراین شاخص‌های انتخاب وزیر نفت دولت چهاردم‌، شاید به مراتب بیشتر و سخت‌تر از دیگر وزیران باشد، چراکه سکاندار صنعت نفت آینده باید فردی جامع‌الاطراف با مجموعه متعدد و متنوعی از ویژگی‌ها و توانمندی‌ها در سطوح بالا باشد.
جدای از شاخص‌هایی مانند داشتن اشراف و دانش کافی در حوزه صنعت نفت‌، برخورداری از روحیه تعاملی بالا در بدنه صنعت و به‌خصوص نیروی انسانی‌، توسعه‌گرایی و بهره‌مندی از رویکرد راهبردی برای برون‌رفت از چالش‌های موجود صنعت نفت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. وزیر آینده نفت حتما لازم است روحیه ریسک‌پذیری در اجرای طرح‌های توسعه‌ای و اصلاحی سخت در ساختار مدیریت انرژی کشور را داشته باشد.
از آنجا که وزارت نفت با توجه به کارکرد و جایگاه در ساختار اقتصادی و سیاسی کشور، باید با دستگاه‌ها و عناصر صاحب قدرت در درون دولت و حاکمیت در جهت اجرای برنامه‌های توسعه‌ای و اصلاحی وزارت نفت در ارتباط گسترده باشد‌، بنابراین بسیار مهم است که چه کسی بر کرسی وزارت نفت می‌نشیند. کسی که دست‌کم سابقه کیفری و حقوقی در محاکم داخلی و بین‌المللی نداشته باشد‌. حتما چنین شاخصه‌ای باعث گرفتار شدن وزیر در حواشی سیاسی داخلی و احتمالا برخی محدودیت و حواشی خارجی خواهد شد.
از سویی، برخورداری از روحیه مبارزه با فساد و رانت در مجموعه صنعت نفت دیگر ویژگی بسیار حائز اهمیتی است که وزیر آتی نفت باید از آن برخوردار باشد. چه آنکه نفت با توجه به گستردگی و برخورداری از ظرفیت‌های اقتصادی و مالی‌، بیش از دیگر وزارتخانه‌ها در معرض فساد و رانت قرار دارد‌، از همین رو، حفاظت و حراست از صنعت در برابر هجمه فساد و رانت‌خواری در گام نخست بر عهده وزیر نفت است.
یکی از انتقادهایی که دائما از سوی کارشناسان نسبت به وزرای قبلی نفت مطرح می‌شود، مسلط نبودن آنها به زبان انگلیسی است. ویژگی که در نشست‌های بین‌المللی، قراردادهای و ملاقات‌ها به تقویت قدرت وزیر نفت ایران خواهد انجامید.
چنین ویژگی‌هایی با توجه به معرفی افراد مختلف و گزینه‌هایی که هم کارگروه نفت و هم شخصیت‌های سیاسی پیشنهاد می‌کنند، در یکی از گزینه‌ها یعنی رضا دهقان شاید بیش از دیگران پررنگ‌تر باشد. او که متولد 1352 است، هم به لحاظ جوانی می‌تواند میانگین سنی کابینه پزشکیان را پایین بیاورد و هم در دانش و تخصص به قدر کافی زبانزد است. داشتن بیش از 25سال تجربه در حوزه نفت و گاز و پتروشیمی در جایگاه معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت در توسعه و مهندسی، ریاست هیات‌مدیره شرکت مهندسی و توسعه نفت، مدیر قراردادهای پخش بالادستی صنعت نفت و گاز و تخصص او در مدیریت ریسک از دیگر ویژگی‌های رضا دهقان است.
مدیری که در جایگاه علمی بالایی در صنعت نفت برخوردار است و از بهترین دانشگاه‌های ایران یعنی صنعتی شریف و تهران مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد دارد. دکترای خود را از دانشگاه کلگری در رشته مدیریت پروژه گرفته و دارای مدرک فوق دکترا از دانشگاه صنعتی شریف است.
دهقان علاوه‌بر این تخصص‌های ذکرشده، عضو بنیاد نخبگان است و ده‌ها جایزه علمی برای مقالاتی که به نگارش درآورده نوشته است. او که به دلیل تجربه کاری از پایین‌ترین رده‌های کارشناسی تا مدیریتی با بدنه وزارت نفت به خوبی آشناست می‌تواند برای صنعت نفت یک فرصت برای حرکت در جهت توسعه و نوسازی نفت از یک‌سو و بالا بردن اعتبار بین‌المللی نفت ایران در جایگاه جهانی باشد.