تشریح جزئیات کشت فراسرزمینی ایرانیان در افغانستان و روسیه

«جهان صنعت»- رییس انجمن کشت فراسرزمینی ایران با اشاره به ظرفیت‌های کشت فراسرزمینی در افغانستان، گفت: کشت فراسرزمینی در افغانستان موضوع جدیدی نیست و آغاز به کار کشت فراسرزمینی در این کشور به چهار سال پیش بازمی‌گردد. پیش از توافق‌ با حاکمان جدید این کشور، ما در افغانستان کشت فراسرزمینی را آغاز کرده بودیم.
علی رضوانی‌زاده با بیان اینکه محصولات آب‌بر در این کشور کشت می‌شود، خاطرنشان کرد: اقلیم این کشور برای کشاورزی مساعد است همچنین دسترسی به این کشور آسان و می‌توان کارگر ماهر با قیمت مناسب استخدام کرد. چغندرقند یکی از محصولاتی است که در این کشور کشت می‌شود و می‌توان باکشت این محصول نیازهای وارداتی کارخانه‌های قند و شکر در شرق کشور را تامین ‌کرد.
وی با اشاره به محور دوم فعالیت اقتصادی ایران با افغانستان، افزود: بحث صادرات ماشین‌آلات و خدمات فنی و مهندسی به این کشور نیز دارای اهمیت است. در این بخش می‌توان در شرایط برد- برد و دو سویه، تجارت عملیاتی شود.
رضوانی‌زاده با بیان اینکه بخش خصوصی باور دارد که ایجاد شغل در افغانستان به معنی کمک به امنیت و معیشت مردم در این کشور است، افزود: درست که ما در زمینه آب‌های مرزی با این کشور اختلافاتی داریم اما از سوی دیگر مفهومی به نام آب مجازی در مدیریت منابع آبی و اقتصاد جهانی تعریف شده است که با توجه به این مفهوم می‌توان با کشت محصولات آب‌بر در این کشورعلاوه‌بر مدیریت در میزان مصرف آب، فرصت صادرات خدمات فنی و مهندسی را فراهم کرد.
این فعال اقتصادی با بیان اینکه بخش قابل‌توجهی از موفقیت در کشت فراسرزمینی منوط به توافق‌های مشترک ایران و افغانستان در حوزه قرنطینه و حفظ نباتات است، افزود: این مساله هنوز شفاف نشده است چراکه در این کشور ساختار و سازمان استاندارد برای تولید و نظارت بر محصولات کشاورزی تشکیل نشده است از این رو لازم است ابتدا در این کشور تولید محصولات استاندارد محور رقم بخورد.
بنا به اظهارات وی، خشکبار تولید شده در این کشور به دلیل نبود سیستم‌های مشترک و توافقی قرنطینه‌ای مستقیم وارد ایران نمی‌شود و بعد از ترانزیت به کردستان عراق به‌صورت قاچاق وارد کشور ما می‌شود از این رو لازم است که توافق مشترک در این زمینه تسریع شود.
رییس انجمن کشت فراسرزمینی ایران با اشاره توقف فعالیت آرین بانک در این کشور، گفت: آرین بانک با سرمایه‌گذاری مشترک بانک‌های ملی و صادرات ایران در افغانستان فعالیت می‌کرد که دولت قبل افغانستان با فشار آمریکایی‌ها مجوز فعالیت این بانک را لغو کرد. هنوز دولت جدید افغانستان موضع خود را در این رابطه روشن نکرده که در جهت منافع ملی خود گام برمی‌دارد و یا در راستای منافع آمریکا قدم برمی‌دارد. اگر این مساله حل شود بسیاری از مشکلات کشاورزی فراسرزمینی حل خواهد شد و می‌توان محصولات را به صورت سلف خریداری کرد و امکان مبادلات و صادرات نهاده‌های کشاورزی و سرمایه‌گذاری در کشاورزی فراسرزمینی را سرعت بخشید.
وی در پاسخ به این پرسش که بحث امنیت در افغانستان اهمیت ویژه دارد، آیا تضمینی وجود دارد که کشاورز بعد از کشت بتواند محصول را به ایران صادر کند؟ گفت: به نظر من امروز افغانستان امن‌تر از دو سال پیش است. سرمایه‌گذاری در این کشور با دیگر کشورها از جمله روسیه، برزیل و ونزوئلا متفاوت است. نیروی انسانی مورد نیاز از ایران به این کشورها اعزام می‌شود و توجه به سرمایه‌گذار خارجی از نظم و نظام استاندارد و بین‌المللی برخوردار است و علاوه بر تولید فرصت، درآمد ارزی برای ایرانیان ایجاد می‌شود. این در حالی است که از ایران نیروی انسانی به افغانستان نمی‌بریم.
فعال اقتصادی در ادامه بیان کرد: در افغانستان راه کشاورزی فراسرزمینی سرمایه‌گذاری مستقیم نیست، بحث کشت قراردادی است. اگر بانک مشترک دوباره فعالیت‌هایش را از سر بگیرد کشت فراسرزمینی در حاشیه امن حرکت می‌کند، زیرا این بانک تضامین و شرایط امنیت سرمایه‌گذاری را فراهم می‌کند.
به گفته وی، متاسفانه برخی افراد ناآشنا به کشاورزی فراسرزمینی، آدرس غلط به وزیر و مجلس می‌دهند و باور درست مسوولان را متوقف یا منحرف می‌کنند. کشاورزی فراسرزمینی فقط آمریکای لاتین نیست و همه تخم‌مرغ‌ها قرار نیست در روسیه و برزیل گذاشته شوند، آذربایجان و افغانستان هم دارای اهمیت برای توجه و سرمایه‌گذاری هستند.
رضوانی‌زاده با اشاره به کشت فراسرزمینی در روسیه گفت: می‌توان همه آنچه برای کل موضوع کشاورزی فراسرزمینی هدف‌گذاری کرده‌ایم در این کشور عملیاتی شود. اما عاقلانه نیست که تمام توان خود را در یک کشور معطوف کنیم، از این رو لازم است صندوق مشترک همکاری‌های اقتصادی ایران و روسیه ایجاد شود. وی در ادامه بیان کرد: ایجاد این صندوق به ما کمک خواهد کرد که نه تنها در کشاورزی فراسرزمینی، بلکه در حوزه لجستیک و حمل‌ونقل ورود کنیم.