تجدید چاپ «طلبکارها» بعد از ۵۲‌سال

نمایشنامه «طلبکارها» نوشته آگوست استریندبرگ و ترجمه عباس نعلبندیان بعد از ۵۲‌سال از چاپ نخستین منتشر شد.
نمایشنامه «طلبکارها» بعد از ۵۲‌سال منتشر شد. تاریخ اولین نمایش «طلبکارها» به ۹ مارس ۱۸۸۹ در تئاتر داگمار، کپنهاگ برمی‌گردد. زبان اصلی این نمایشنامه سوئدی- دانمارکی و سبک آن تراژدی-کمدی-طبیعت‌گرا است. مکان نمایش در یک اتاق پذیرایی در هتلی تابستانی در کنار دریا است. این نمایشنامه در سال ۱۳۵۱ توسط عباس نعلبندیان در کارگاه نمایش به زبان فارسی برگردانده و منتشر شد. در سال ۱۹۹۲، ژان کولبرگ، فیلمساز استونیایی از این نمایشنامه فیلمی سینمایی ساخت. این فیلم که با نام Võlausaldajad به استونیایی ترجمه شد، ترجه پنی در نقش تکلا، آروو کوکومگی در نقش آدولف و سولف لویک در نقش گوستاو بازی کردند. در سال ۲۰۱۴، بن کورا، بازیگر و فیلمساز بریتانیایی نیز از اقتباس از این نمایشنامه فیلمی ساخت و کریستین مک کی، آندریا دک، بن کورا، تام بیتمن و سایمون کالو در آن بازی کردند. The Creditors، فیلمی بر اساس نمایشنامه استریندبرگ که در سال ۲۰۱۵ در جشنواره بین‌المللی فیلم نوردیک در شهر نیویورک نمایش داده شد. دیوید سالازار، منتقد فیلم لاتین پست، فیلم را «اولین نمایش پیروزمندانه» نامید، در حالی ‌که سوزان هودر، منتقد فیلم «Blazing Minds» گفت: «Creditors یک فیلم هوشمندانه تفکر‌برانگیز است. کتاب طلبکارها با عنوان Creditors در اوت و سپتامبر ۱۸۸۸ در دانمارک به زبان سوئدی نوشته شد منتشر شده است. این کتاب دومین ترجمه منتشر شده از عباس نعلبندیان توسط نشر نریمان در سال اخیر است.
یوهان آگوست استریندبرگ زاده ۲۲ ژانویه ۱۸۴۹ است و در ۱۴ می ۱۹۱۲ درگذشت. او نمایشنامه‌نویس، نقاش و نویسنده سوئدی بود. استریندبرگ، نویسنده‌ای پرکار که اغلب مستقیما از تجربیات شخصی خود استفاده می‌کرد، بیش از ۶۰نمایشنامه و بیش از ۳۰‌اثر داستانی، زندگی‌نامه‌ای، تاریخی، تحلیل فرهنگی و سیاسی در طول زندگی حرفه‌ای خود نوشت. او که یک تجربه‌گرای جسور بود، طیف گسترده‌ای از روش‌ها و اهداف نمایشی از تراژدی طبیعت‌گرا، مونودرام، و نمایش‌های تاریخی گرفته تا پیش‌بینی‌هایش از تکنیک‌های نمایشی اکسپرسیونیستی (در ادبیات اکسپرسیونیستی، پیامدهای موقعیت غریب و نامتعارف به گونه‌ای رخ می‌دهند که گویی چنان موقعیتی حقیقتاً وجود داشته است) و سوررئالیستی(فراواقع‌گرایی) را بررسی کرد. او را «پدر» ادبیات مدرن سوئدی می‌دانند و اتاق قرمز او (۱۸۷۹) اغلب به عنوان اولین رمان مدرن سوئدی توصیف شده است.