10 - 09 - 2023
بی‌ثباتی و افزایش قیمت شکر معضل بزرگ تولیدکنندگان
شرایط اقتصادی، تورم و گرانی موجود در جامعه باعث شده شیرینی و شکلات در اولویت‌های درجه ۲ سبد مصرف خانوارها قرار بگیرند. گرانی و بی‌ثباتی قیمت شرکت که ماده اصلی مورد نیاز این صنف است تولیدکنندگان را آزار می‌دهد. برای تهیه چاشنی‌ها و افزودنی‌های مصرفی با مشکلات واردات مواجه هستیم.
حبیب اسلامی‌علیشاه رییس اتحادیه نبات و آبنبات ریز و قند ریز تهران وضعیت کسب‌وکار صنف متبوع خود را اینچنین توصیف کرد: شرایط کسب‌وکار که اصلا خوب نیست، این صنف به طور سنتی در فصل گرما و تابستان در رکود به‌سر می‌برد و در فصول سرد بازار بهتر است، اما در کل به خاطر شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه، تورم و گرانی کالاها و کاهش قدرت خرید، مردم بیشتر مایحتاج ضروری را می‌خرند و شیرینی و شکلات در اولویت درجه ۲ قرار دارد و فقط به اندازه نیاز قند و شکر خریداری می‌شود.
اسلامی‌علیشاه در ادامه به تامین مواد اولیه مورد نیاز اشاره کرد و افزود: چاشنی‌ها و مواد افزودنی مورد نیاز شغل ما وارداتی هستند و برای وارد کردن آن با مشکلاتی روبه‌رو هستیم. ماده اصلی مورد نیاز ما شکر است که در ماه اخیر کارگاه‌های تولیدی برای تهیه آن دچار مشکل شده‌اند. در یک برهه زمانی که کمیاب شد، بعد از آن با بی‌ثباتی نرخ و در نهایت افزایش قیمت مواجه شد. در کل تهیه شکر تولیدکنندگان ما را آزار می‌دهد.
او در ادامه گفت: تعداد زیادی از واحدهای صنفی در بخش تولید تعطیل شده‌اند ولی در بخش توزیع کم و بیش فعالیت‌هایی مشاهده می‌شود. بخش تولید دو گروه هستند؛ یک‌سری واحدهای تولیدی بزرگ و صنعتی که در حال فعالیت هستند و یک‌سری دیگر کارگاه‌های کوچک سنتی که در سطح شهر وجود دارند و مشکلاتی مثل مالیات، بیمه، اجاره‌‌بها و هزینه‌های دیگر باعث تعطیلی خیلی از این کارگاه‌ها شده و فقط ۲۰ درصد آنها فعال هستند.
وی به صادرات این صنف هم اشاره کرد و گفت: کارگاه‌های بزرگ صنعتی به دلیل بسته‌بندی بهتری که دارند، همچنین داشتن استاندارد و مجوزهای لازم مقداری صادرات دارند، اما بخش تولید سنتی به دو دلیل قادر به صادر کردن تولیدات خود نیست؛ یکی اینکه تولید آنها آنقدر زیاد نیست که مشمول صادرات شود و دیگر نداشتن بسته‌بندی قابل قبول و مناسب برای صادرات است.
اسلامی‌علیشاه در خاتمه بیان کرد: مقررات و ضوابط بهداشتی هم تا حدودی کارگاه‌های تولیدی صنف ما را به چالش می‌کشد. کارگاه‌های کوچک و سنتی به دلیل کم بودن مساحت و قدیمی بودن دستگاه نمی‌توانند انتظارات وزارت بهداشت را برآورده کنند، اما واحدهای صنعتی بزرگ با داشتن دستگاه مکانیزه و نوین پروانه بهداشتی دارند و راحت‌تر می‌توانند تولیدات خود را به بازار عرضه کنند.