بازگشت بازار نفت به ریل افزایش

گروه انرژی- قیمت نفت در اولین روز معاملات این هفته بازارهای جهانی در حالی مسیر رشد را در پیش گرفت که تهدید تعرفه‌ای دونالد ترامپ همچنان پابرجاست و شرکت‌های حفاری آمریکایی در واکنش به سیاست‌های تشویق تولید، اعلام کردند که قصد ندارند فعالیت را برای افزایش تولید مضاعف کنند.
قیمت نفت طی سه هفته گذشته، تحت‌تاثیر نگرانی‌ها نسبت‌به جنگ تجاری جهانی، کاهشی بود، بخشی از این کاهش تهدیدهای تعرفه‌ای ترامپ بود و بخشی هم ناشی از قوی‌شدن دلار. گرچه تولیدکننده‌ها بر این باورند که تهدیدهای تعرفه‌ای ترامپ ممکن است به رشد اقتصاد جهانی و تقاضا برای انرژی آسیب بزند، با این حال برخی تحلیلگران بر این باورند که بازار دریافته است که اخبار تعرفه‌ها، احتمالا در هفته‌ها و ماه‌های آینده ادامه خواهند داشت و احتمال یکسانی برای تعلیق یا افزایش آنها در آینده نزدیک وجود دارد.
روز دوشنبه، بهای معاملات نفت برنت با ۵۱‌سنت معادل 7/‏0‌درصد افزایش، به ۷۵‌دلار و ۱۷‌سنت در هر بشکه رسید و بهای معاملات وست‌تگزاس اینترمدیت آمریکا با ۴۵‌سنت معادل 6/‏0‌درصد افزایش، به ۷۱‌دلار و ۴۵‌سنت در هر بشکه رسید.
دونالد ترامپ، رییس‌جمهور آمریکا، روز یکشنبه اعلام کرد علاوه‌بر تعرفه‌های فعلی فلزات، تعرفه‌های ۲۵‌درصدی جدیدی را بر تمام واردات فولاد و آلومینیوم به آمریکا وضع خواهد کرد. همین یک هفته پیش، رییس‌جمهور آمریکا، تعرفه‌هایی را بر واردات کالاها از کانادا، مکزیک و چین اعلام کرد اما روز بعد، اعمال تعرفه‌ها را برای کشورهای همسایه متوقف کرد.
تونی سیکامور، تحلیلگر شرکت «آی جی» در سیدنی اظهار کرد: با توجه به عقب‌نشینی موقت ترامپ در هفته گذشته، به نظر می‌رسد سرمایه‌گذاران در حال حاضر تهدید او برای اعمال تعرفه بر واردات فولاد و آلومینیوم را نادیده گرفته‌اند. بنابراین شاید سرمایه‌گذاران به این نتیجه برسند که واکنش منفی به هر عنوان بهترین راه نیست.
تعرفه‌های تلافی‌جویانه چین بر برخی کالاهای صادراتی آمریکا قرار است از روز دوشنبه اجرایی شود و هنوز هیچ نشانه‌ای از پیشرفت میان پکن و واشنگتن وجود ندارد.
معامله‌گران نفت و گاز، به‌دنبال دریافت معافیت از پکن برای واردات نفت خام و گاز طبیعی مایع از آمریکا هستند.
ترامپ روز یکشنبه گفت که آمریکا در حال پیشرفت با روسیه برای پایان دادن به جنگ اوکراین است اما از ارائه جزئیات درباره هرگونه ارتباطی که با ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه داشته است، خودداری کرد.
تحریم‌هایی که آمریکا در ۱۰‌ژانویه بر تجارت نفت روسیه اعمال کرد، عرضه مسکو به چین و هند را که مشتریان اصلی مسکو هستند، مختل کرد. «نفت ارزان» ممکن است وعده‌ای باشد که ترامپ نتواند به آن عمل کند زیرا مساله‌ای نیست که رییس‌جمهور آمریکا، اختیار کامل آن را به دست داشته باشد.
نافرمانی تولیدکننده‌های آمریکایی به فرمان ترامپ
اویل پرایس در گزارشی می‌نویسد: هدف دونالد ترامپ از اعلام وضعیت اضطراری انرژی ملی تسهیل رشد عرضه انرژی یا به قول ترامپ «حفاری کن، عزیزم، حفاری» بود. با این حال، این بار، تولیدکنندگان آمریکا چندان تمایلی به حفاری ندارند و این را با صدای بلند و به وضوح می‌گویند.
صنعت نفت و گاز، پیروزی ترامپ در انتخابات نوامبر را جشن گرفت. پس از چهار سال تحمل یک دولت فدرال نه چندان دوستانه با این صنعت، یک کاخ سفید حامی نفت، مطمئنا تغییری خوشایند بود اما سپس ترامپ گفت که می‌خواهد نفت و گاز بیشتری در خطوط لوله جریان یابد و تولیدکنندگان همان چیزی را گفتند که اوپک وقتی از این گروه برای افزایش تولید درخواست می‌شود، می‌گوید: «فقط در صورتی که قیمت مناسب باشد!»
گرچه قیمت، در حال حاضر، مناسب نیست، با این وجود این تفکر مطرح است که اگر ترامپ در کاخ سفید باشد، بازیگران صنعت نفت و گاز، بزرگ‌ترین متحد را در آمریکا خواهند داشت و می‌توانند هر کاری که می‌خواهند انجام دهند و هر میزان که می‌خواهند نفت‌خام تولید کنند. در واقع، چنین باوری درست است.
این تولیدکنندگان، در حال حاضر هیچ سودی در تولید بیشتر نفت‌خام نمی‌بینند. وست‌تگزاس اینترمدیت که با روی کار آمدن ترامپ و انتظارات برای ازسرگیری سیاست تحریم‌ها علیه اعضای اوپک پلاس، شروع قوی در آغاز سال میلادی جاری داشت، در دو هفته گذشته، روند نزولی پیدا کرد و هفته گذشته حدود ۷۰‌دلار معامله شد.
شرکت‌های حفاری آمریکایی در واکنش به سیاست‌های تشویق تولید، اعلام کردند که قصد ندارند فعالیت را برای افزایش تولید مضاعف کنند. درواقع، آخرین داده‌های مربوط به سال ۲۰۲۴، نشان می‌دهد که رشد تولید نفت آمریکا در سال گذشته، به میزان قابل‌توجهی کاهش یافت و به ۳۰۰‌هزار بشکه در روز رسیده است. سال قبل، نرخ رشد، سه برابر این رقم بود.
البته مساله، مساله قیمت است و برای اوپک و تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا، به شکل یکسان صدق می‌کند. ران گاسک، رییس شرکت «لیبرتی انرژی» در اواخر ژانویه در اظهارنظری درباره رسیدن ترامپ به قدرت، به روزنامه نیویورک‌تایمز گفت: آنچه می‌بینید حجم زیادی نگرش مثبت است اما هنوز خیلی زود است که بگوییم این تغییر، در سطوح واقعی فعالیت در آمریکای شمالی منعکس خواهد شد.
در همین رابطه نیویورک‌تایمز در گزارشی می‌نویسد: مدیران نفت و گاز، فقط به این دلیل که رییس‌جمهور از آنها خواسته است، عجله‌ای برای افزایش حفاری ندارند. گزارشی که به‌تازگی در روزنامه وال‌استریت‌ژورنال منتشر شد، همین موضوع را به نقل از منابع صنعتی آگاه بیان کرد. در کل، همه به نقل از صنعت انرژی می‌گویند که دیگر حفاری نخواهد کرد. پایگاه خبری اکسیوس هم به‌تازگی، به تخمین‌های اداره اطلاعات انرژی آمریکا اشاره کرد که پیش‌بینی کرده است تولید در بیشتر مناطق، ظرف دو سال آینده کاهش می‌یابد و تنها منطقه پرمین، رشد قابل‌توجهی داشته باشد و در بیش از نیمی از کل رشد تولید آمریکا سهیم خواهد بود.
یک تیر و دو نشان
این وضعیت، ترامپ را در تنگنا قرار می‌دهد زیرا او با درخواست‌های خود برای کاهش قیمت نفت، بیش از یک هدف را دنبال می‌کند. البته اول، قیمت خرده‌فروشی سوخت، تورم کلی و در نهایت، نرخ بهره وجود دارد. ترامپ می‌خواهد همه اینها نزولی شود. با این حال هدف دیگر اعلام‌شده او، افزایش عرضه جهانی نفت‌خام و ریزش قیمت‌ها به‌عنوان راهی برای تحت فشار قرار دادن روسیه برای نشستن پشت میز مذاکرات درباره اوکراین است.
روسیه در دهه گذشته، نشان داده که کاملا قادر است در برابر هر قیمتی که نفت در سطح تجارت جهانی دارد، دوام بیاورد اما ترامپ تاکید کرده است که قیمت‌های پایین‌تر نفت، این کشور را به مذاکره صلح با اوکراین مجبور می‌کند. نماینده ویژه او در امور روسیه و اوکراین، قیمت ۴۵‌دلار در هر بشکه را مد نظر دارد. این قیمت در حالی که مطمئنا باعث مشکلات اقتصادی روسیه خواهد شد، برای شرکت‌های حفاری‌ شیل آمریکا نیز غیرقابل تحمل خواهد بود.
در حافظه وال‌استریت، آخرین باری که قیمت نفت به ۴۵‌دلار در هر بشکه سقوط کرد، جنگ قیمت نفت کوتاهی میان روسیه و عربستان سعودی در گرفته بود که هر دو کشور توانستند در برابر آن دوام بیاورند اما این درباره بسیاری از تولیدکنندگان شیل آمریکا صدق نمی‌کند. صنعت شل، هرچند گام‌های بزرگی به‌سمت بهره‌وری حفاری و کاهش هزینه برداشته اما همچنان به قیمت‌های جهانی بسیار حساس است زیرا هزینه‌های تولید این صنعت، هنوز به‌طور کلی بالاتر از هزینه‌های تولید معمولی است و در حال حاضر نیز فرسودگی ذخایر نفت شیل آغاز شده است.
این یکی دیگر از دلایلی است که تولیدکنندگان نفت و گاز آمریکا، عجله‌ای برای انجام دستور رییس‌جمهور ندارند. ممکن است هنوز صدها میلیون نفت‌خام استخراج نشده در مناطق شیل وجود داشته باشد، اما شرکت‌های حفاری‌ به‌جای فعالیت‌های شدیدی که در سال‌های رونق این صنعت مشاهده شد و بار بدهی آنها را تحمل‌ناپذیر کرد، قصد دارد به شیوه سنجیده عمل کنند.
این امر منجربه اتخاذ انضباط مالی سخت‌گیرانه‌ای شد که همه، سال‌ها از آن ستایش می‌کردند و به یک امر عادی جدید در صنعت شیل تبدیل شد. با این نظم و انضباط و در شرایطی که سعودی‌ها کاملا در حال کنترل قیمت نفت هستند، نفت ارزان ممکن است به وعده‌ای تبدیل شود که ترامپ نمی‌تواند به آن عمل کند زیرا کاملا به اختیار او نیست.