اعتراف بزرگ خاندوزی

یکم- سهم دولت‌های ایران در کلیت نظام تصمیم‌گیری کشور چقدر است؟ واقعیت این است که پس از روی کار آمدن دولت سیدمحمد خاتمی، روند کاهش اختیارات این نهاد دنبال شد و به ویژه در دولت‌های روحانی به حداقل‌ رسید. سیاست خارجی که نقش اساسی در سیاست اقتصادی دارد به‌طور کلی از اختیار دولت خارج شد‌، به‌طوری که در امور اقتصادی که بودجه سالانه یکی از آنهاست نیز مجلس، مجمع، شورای نگهبان و… دخالت دارند، بنابراین سهم دولت در سیاستگذاری‌های کلان اندازه قابل قبولی نیست.
دوم- دلیل ارائه پرسش نخست چیست و چرا طرح شده است‌؟ دلیل اصلی این است که خاندوزی وزیر اقتصاد دو سال پس از تاسیس دولت سیزدهم هنوز دست از سر دولت قبلی برنمی‌دارد و هر رخداد منفی در اقتصاد را به بهانه‌های گوناگون به دولت قبلی نسبت می‌دهد.
سوم- مگر او به تازگی چه گفته است‌؟ خاندوزی اعتراف کرده که سرمایه‌گذاری‌های کشور در دهه ۹۰ معادل ۴۷ درصد کاهش داشته است. حالا چرا این را اعتراف می‌نامیم؟ واقعیت آن است که نظام جمهوری اسلامی یک کل واحد است و کاهش سرمایه‌گذاری ۴۷ درصدی در دهه ۹۰ که به فقیر‌تر شدن مردم منجر شده‌‌، فقط دستپخت دولت نیست.
چهارم- حالا رشد سرمایه‌گذاری در دو سال تازه‌سپری‌شده چقدر بوده است؟ به نظر می‌رسد آمارهای دقیقی در کار نیست‌. خاندوزی شاید باز هم اعتراف کند.