اسرائیل برای نفت با غزه می‌جنگد؟

یک کارشناس ارشد حوزه انرژی می‌گوید: اسرائیل برای نفت با غزه نمی‌جنگد، زیرا اکنون نفت را از آمریکا، نروژ و انگلیس که هم‌پیمانان اسرائیل هستند دریافت می‌کند.
سیدمهدی حسینی در ارزیابی ریشه نفتی جنگ غزه و رژیم صهیونیستی گفت: اعتقاد بنده بر این است که نقش و جایگاه خاورمیانه به مفهوم اینکه مرکز انرژی دنیاست با وجود تولید بالای آمریکا و روسیه، گازی که در استرالیا اکتشاف شده و آسیای شرقی را تغذیه می‌کند، ذخایر دریای شمال، خلیج مکزیک، سیبری و همچنین سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی که روی انرژی‌های تجدیدپذیر می‌شود، کمرنگ شده است.
وی افزود: اکنون کشور انگلستان در حوزه تجدیدپذیرها هدف تعیین و اعلام کرده که از ۲۰۳۰ به بعد تنها اتومبیل‌های برقی کار می‌کنند، بنابراین کشورها اهدافی تعیین و زمان‌بندی کرده‌اند که خودروهای با سوخت‌های فسیلی از دور خارج شوند، به عبارت دیگر دنیا به خاطر مسائل زیست محیطی روی حذف سوخت‌های فسیلی تمرکز کرده و سرمایه‌گذاری‌های سنگینی روی انرژی‌های نو انجام داده است. نتیجه اینکه مجموعا اهمیت منابع انرژی خاورمیانه مانند قبل نخواهد بود و سرمایه‌گذاری‌ها در انرژی‌های نو بیشترین سهم را از زغال‌سنگ می‌گیرد، زیرا بسیار آلاینده است و بعد از آن بخشی از سهم نفت را می‌گیرد. البته گاز همچنان در دهه‌های آینده نقش اساسی خواهد داشت و این صحنه جدید انرژی دنیا است.حسینی در گفت وگو با ایلنا افزود: در دهه‌های آینده نفت و گاز در خاورمیانه چندان مساله دنیا نیست که بخواهند به خاطر آنها جنگ به راه بیندازند بنابراین معتقد نیستم موضوع جنگ در غزه مرتبط با نفت است، نظر بنده این است که ساکنان غزه مردمی هستند که دهه‌ها تحت محاصره کامل قرار گرفته‌اند و حتی آب و برق این منطقه هم توسط اسرائیلی تامین می‌شود که همواره در پی از بین بردن این سرزمین و مردمانش است. این منطقه اکنون هم از دریا و هم از خشکی تحت محاصره است و در واقع برای این مردم یک زندان بزرگ ساخته‌اند و نگرانی و خشم ملی را برانگیخته‌اند و اکنون تنها ارگانی که به عنوان مدافع عمل کرده جز حماس نبوده که خود را تجهیز و تونل حفر کردند و اقدامات زیرزمینی داشتند و عملیاتی را هم پیش بردند که در نوع خودش اولین باری است که اسرائیل با چنین چیزی مواجه شده است.به گفته وی در جنگ ۶ روزه ۱۹۶۷ که خیلی سنگین بود اسرائیل توانست دوبرابر سرزمین‌های خود یعنی صحرای سینای مصر، بلندی‌های جولان سوریه، ساحل شرقی اردن و بخش شرقی اورشلیم را از ۴ کشور عربی بگیرد، در جنگ رمضان ۱۹۷۳ سوریه و مصر پیروزی‌های اولیه داشتند و مصر توانست صحرای سینا را آزاد کند، به عبارت دیگر در تمام دوران جنگ از سال ۱۹۴۸ تاکنون اولین بار است که اسرائیل مدعی است خبر از این حمله نداشته و غافلگیر شده است.وی درباره تامین انرژی سرزمین‌های تحت اشغال خاطرنشان کرد: عموما کشورهای عربی ذخایر انرژی دارند و از این بابت مشکلی ندارند، اسرائیل اخیرا اکتشافاتی در دریای مدیترانه داشته در ذخایر آن با لبنان شریک است، اما از قبل نفت را وارد می‌کرد و اکنون هم وارد می‌کند، یک خط لوله به نام ایلات- اشکلون که در ۵۰ درصد آن نیز ایران شریک است، زمان شاه برای دور زدن کانال سوئز ساخته شد و بنا بود که نفت ایران از دریای سرخ به مدیترانه یا شهرهای مختلف رژیم اشغالگر ارسال شود، به عبارت دیگر زیرساخت لازم در این منطقه وجود دارد و نفت را وارد می‌کنند، بنابراین اسرائیل برای نفت با غزه نمی‌جنگد، زیرا اکنون نفت را از آمریکا، نروژ و انگلیس که هم‌پیمانان اسرائیل هستند دریافت می‌کند.